۱۰ باور اشتباه درباره زبان بدن که شکست شما را قطعی خواهد کرد !
هر شخصی تلاش می کند تا در کار خود موفق و حرفه ای شود. مدیران، مدیران ارشد و کارشناسان و حتی کارمندان و مسوولان سعی می کنند تا هر روز بیشتر در باره روش های تاثیرگذاری اطلاعات جامع تری داشته باشند تا در جلسات و سخنرانی ها موفق تر باشند. کتاب می خوانند، وب سایت ها را بررسی می کنند و حتی عضو بعضی از وب سایت ها و انتشارات می شوند تا این اطلاعات سریع تر به دستشان برسد.
از زمان مصاحبه یعنی اولین برخورد شخص با کارفرما یا نماینده او تا زمانی که استخدام و مشغول به کار شود، زبان بدن نقش مهمی در موفقیت حرفه ای فرد بازی می کند. در تاثیرگذاری زبان بدن هیچ شکی وجود ندارد. ولی خیلی از این گفته ها به باورهای غلطی تبدیل شده که نه موفقیت بلکه شکست را به دنبال دارد. نت نوشت ۱۰ باور غلط زبان بدن را برای شما فاش می کند که بارها و بارها در کتب و وب سایت های مختلف آورده شده و مانع موفقیت حرفه ای شما می شود.
استفاده از زبان بدن برای تاثیرگذاری مثبت واقعیت ندارد
مدیران، روسا و مسوولان و مدیران ارشد از دو روش برای برقراری ارتباط استفاده می کنند : گفتاری و غیرگفتاری. حتی می توان گفت خیلی وقت ها از هر دو روش با هم استفاده می کنند. به عنوان مثال در یک جلسه هنگام بحث و گفت و گو در مورد هدف های راهبردی یک سازمان که گاهی چندین جلسه چند ساعته طول می کشد فقط پیام رد و بدل نمی شود. حتی در یک جلسه نیم ساعته دو نفره ، هر دو طرف چیزی در حدود ۸۰۰ سیگنال غیرگفتاری برای هم مخابره می کنند.
خیلی ها گفته ها و طرح های شان را به طور نوشتاری از پیش آماده می کنند ولی معمولا در مورد زبان غیرگفتاری یا همان زبان بدن با وجود اهمیتش کسی خود را از قبل آماده نمی کند. پس منطقی است که برای زبان بدن تان یا روش غیرگفتاری درست مثل روش گفتاری از قبل خود را آماده کنید.
۹۳درصد برقراری ارتباط از طریق زبان بدن انجام می شود
دکتر آلبرت مهابریان Dr. Albert Mehabrian اعتقاد دارد کل پیام تاثیر گذار به این شکل تقسیم بندی می شود:
استفاده از واژه ها : ۷ درصد
لحن، بلندی و سرعت صحبت کردن : ۳۸ درصد
حرکات دست، تغییر حالت چهره و طرز نشستن یا ایستادن : ۵۵ درصد
هر چند دکتر مهابریان این آمار را برای ارتباطات احساسی مثل بیان دوست داشتن یا دوست نداشتن ارائه می کند ولی اشتباه است اگر تمام تاکید را بر زبان بدن بگذاریم و تاثیر واژه ها را این قدر دست کم بگیریم.
دروغ گوها ارتباط چشمی برقرار نمی کنند
یکی دیگر از باورهای غلط که بارها و بارها شنیده ایم این است که دروغ گوها هنگام صحبت، مستقیم به چشم طرف مقابل نگاه نمی کنند. در مورد بچه ها شاید این باور درست باشد ولی در مورد دروغ گوهای قهار و کسانی که دروغ برای شان عادت شده اتفاقا برعکس است. آن ها در چشم طرف مقابل نگاه می کنند و دروغ می گویند.
اگر شما هم از آن دسته از افراد هستید که این باور را قبول دارید بسیاری از واقعیت ها در مورد طرف مقابل را نمی توانید ببینید. خیلی ها چون کم رو، درون گرا یا به دلیل فرهنگی که در آن بزرگ شده اند یا حتی نگاه کردن در چشم طرف مقابل را بی ادبی می دانند یا خیلی وقت ها برای طرف مقابل خیلی احترام قائل هستند هنگام مکالمه چشم در چشم نمی شوند.
تغییر حالت ایستادن هورمون ها را تغییر می دهد
ادعای درست ایستادن به شکل سوپرمن باعث افزایش هورمون تستوسترون (هورمون قدرت) و کاهش هورمون کورتیزول (استرس) می شود توسط خانم امی کودی Amy Cuddy در سال ۲۰۱۰ همه گیر شد. ولی تحقیقات عکس آن را ثابت کرده است. فقط درست نشستن و درست ایستان ،برخلاف ژست سوپرمنی؛ نشان دهنده ادب و اعتماد به نفس است.
دست بسته روی سینه نشانه مقاومت است
این یک عادت شخصی است و در بیشتر مواقع اصلا به معنای مقاومت یا مخالفت نیست. بعضی ها عادت دارند وقتی می ایستند یا وقتی می نشینند و صندلی دسته ندارد دست های خود را روی سینه بگذارند. اگر خیلی به این نکته توجه کنید به حالت های دیگر بدن شخص توجه نمی کنید. گاهی شخص به نشانه ادب یا حتی برای تمرکز حواس دست ها را روی سینه می گذارد.
حرکت چشم با دروغ گویی ارتباط مستقیم دارد
برنامه ریزی عصبی کلامی یا به اختصار NLP می گوید نگاه کردن به راست یعنی دروغ و نگاه کردن به چپ یعنی شخص راست می گوید. ولی تحقیقات دانشگاه ادینبرگ انگلستان نشان داد هیچ رابطه ای بین جهت نگاه و دروغ و راست گویی وجود ندارد.
با زبان بدن می توان شخص را تجزیه تحلیل کرد
این هم باور اشتباهی است. هر چند زبان بدن می تواند نشانگر احساسات شخص مثل عصبانیت، غم یا شادی باشد ولی به هیچ وجه نمی تواند فکر خوانی کند یا جزییات شخصیتی طرف مقابل را نشان دهد.
این باور بیشتر از پیش داوری ها و قضاوت های ما به وجود می آید و واقعیت ندارد. مثلا اگر در روز مصاحبه کاری شخص علی رغم آمادگی اش با یک مشکل خانوادگی روبرو شده که قطعا احساس صمیمیت هم نمی کند بگوید، خوب احتمالا چهره اش کمی در هم است. پس بهتر است قضاوت نکنیم.
زبان بدن بهترین ابزار شناخت احساسات واقعی است
همیشه این اعتقاد وجود داشته که شخص هر چه قدر هم سعی کنید زوایای روحی و شخصیتی خود را پنهان کند بالاخره حرکات یا زبان بدن او را لو می دهد. ولی تحقیقات دانشگاه استانفورد Stanford University به نکته جالبی رسید. از چندین شرکت کننده در یک جلسه سخنرانی خواسته شد تا احساس بیماری، عدم تمرکز یا دل مشغولی شان را پنهان کنند. بله تغییراتی در فشارخون آن ها مشاهده شد. ولی این تغییرات به دلیل احساس درونی شخص نبود. بلکه به واسطه فشاری بود که از کلمات سخنران بر آن ها وارد می شد. پس خیلی وقت ها احتمالا نمی توانیم از زبان بدن طرف مقابل پی به احساسات واقعی او ببریم. به احتمال زیاد خیلی از ما این تجربه را داشته ایم که کسی سال ها چیزی را از ما پنهان کرده بدون آن که از طریق زبان بدنش توانسته باشیم به آن احساس پی ببریم.
حرکات زیاد دست غیرحرفه ای است
درست برعکس است. اتفاقا وقتی با کسی در حال صحبت هستید حرکات دست او می تواند نشان دهنده گوش دادن، فکر کردن و تایید یا عدم تایید گفته شما باشد. بررسی تصویربرداری از مغز نشان داده است حرکات بدن ارتباط مستقیم با گفتار دارد. حتی وقتی خود شما صحبت می کنید با حرکات دست تان جدی تر و متفکرتر می شوید و قدرت بیشتری به سخنان تان می دهید. حتی تاثیرگذاری سخن تان بر روی مخاطب بیشتر می شود.
هرچه بیشتر از زبان بدن استفاده کنید تاثیرگذاری بیشتر است
این باور با یک مثال ساده رد می شود. لبخند بزنید. البته یک لبخند واقعی تا ببینید چه قدر بر روی مخاطب تان تاثیر می گذارید. لبخند واقعی یک رفتار احساسی و نه زبان بدن برای برقراری ارتباط است. موقع تغییر زبان رفتاری، یک لبخند واقعی هر چند کوتاه بزنید تا معجزه آن را ببینید.
منبع :
Forbes
