فیلم Room یا اتاق مهمترین ساخته لنی آبراهامسون Lenny Abrahamson است که برگرفته از رمانی به همین نام نوشتهی اِما داناهیو Emma Donoghue است. اگرچه ایده نوشتن کتاب ROOM و در نهایت این فیلمنامه برگرفته از یک پرونده جنایی هولناک و واقعی است، اما ROOM با نمادپردازیهایش از پوسته واقعیات عینی پا فرا میگذارد. ROOM روایت گر داستان مادر و پسری است که سالیان سال در اتاقی زندانی شده اند. مادر به اسارت به آنجا آورده شده و پسر متولد آنجاست و تا کنون به جز محدودهی ۱۰ متری که در آن چشم گشوده دنیای دیگری را تجربه نکرده است. در ادامه با نقد فیلم اتاق با نت نوشت همراه باشید.
“مادر: قبلا نمیتونستم برات توضیحش بدم چون خیلی کوچیک بودی. برای درک کردن اوضاع خیلی کوچیک بودی، برای همین مجبور شدم یه داستان واست سر هم کنم. اما الان دارم برعکس دروغ انجام میدم. الان دارم حقیقت و بهت میگم چون الان پنج سالته و اونقدر بزرگ شدی که دنیارو بفهمی و درک کنی.
جک: میخوام دوباره چهار سالم بشه.”
بیشتر بخوانید: تحلیل فیلم Lucy ساخته لوک بِسون , تراوشات و تواناییهای شگفت انگیز ذهن بشر
نقد فیلم اتاق ساختهی لنی آبراهامسون
“صبح بخیر گیاه، صبح بخیر تلویزیون، صبح بخیر فرش، صبح بخیر کمد و صبح بخیر مامان” . اینها تمام دنیای پسرک هستند. بخش ابتدایی فیلم که از دیدگاه پسر روایت میشود به همین دنیا میپردارد. پسری که دنیایش را میتوان به یک اتاق و شمارهها خلاصه کرد. آنقدر عجیب، آن قدر تاریک و محدود که گویی تمام دنیا آن چیزی است که میبیند و لمس میکند.
بیشتر بخوانید: تحلیل فیلم Arrival اثر دنی ویلنوو محصول سال ۲۰۱۶
در نقد فیلم اتاق باید گفت جک با بازی جیکوب ترمبلی نماینده بخشی از آدمهای این دنیاست. کوته بین و وابسته به دنیا. دنیایی که آبراهامسون و داناهیو خلق کرده اند در بخش هایی تأثیر گذار عمل میکند. نیمه ابتدایی فیلم اتاق در اتاقی ۱۰ متری رقم میخورد و چنان هنرمندانه تصویر شده است، که برای جک که ما نظاره گر داستان از دید وی هستیم مثل دنیایی بی نهایت خود را نشان میدهد.
آن قدر بزرگ که که مخاطب نیز مانند جک فضا را درک میکند و احساس خفگی نمیکند. و اما مادر با بازی تحسین برانگیز بِری لارسون Brie Larson زنی است که از نوجوانی محبوس در اتاق است و هفت سال از عمرش را در اتاق زندانی بوده و متحمل شکنجهها و آزار فراوان شده است. کنش مادر و پسر در لحظاتی از فیلم اتاق به خوبی عمل میکند و لحظاتی به یاد ماندنی در اتاق را خلق میکنند.
در ادامه نقد فیلم اتاق ROOM باید گفت پسر، نماینده بشر مینماید و مادر که فرشته ایست که پناهِ پسر و سعی در آگاهی دادن به او را دارد. تلاش مادر برای کنار زدن پرده از جلوی چشم جک و نشان دادن دنیای خارج به وی، کلنجاریست که مدام یادآور میشود که جهان کنونی هم مانند اتاق فقط ظاهریست برای دنیایی بزرگتر. نقطه فرار پسرک و مواجهه با دنیا سکانسِ زیبایی را خلق میکند. مثل آدمی که تازه چشمش به دنیا باز میشود. انگار تازه میبیند، تازه درک میکند و پردهها کنار رفته و بینا شده است. این سکانس یاد آور بیتی از مثنوی مولاناست که میفرماید:
بیشتر بخوانید: تحلیل فیلم Brooklyn ساخته جان کرولی ، محصول سال ۲۰۱۵
دوزخست آن خانه کان بی روزنست اصل دینای خواجه روزن کردنست
وقتی فیلم ROOM به نیمه دوم میرسد خود نیز درگیر شوک میشود. سردرگمی همراه فیلم میگردد و ریتم و انسجام اندکی افت میکند. در این نیمه شاهد تقلا کردن مادر برای بازگشت به زندگی هستیم و جک که تازه در حال شناخت دنیای اطرافش است.
اتاق ما هستیم و دنیای دورمان آن قدر کثیف، تنگ و خفه کننده است که نفس کشیدن را برایمان سخت کرده و آن قدر در بند خرده کثافتهای این دنیا که دور جستن از آن هم برایمان بی معنی مینماید. این شاید یکی از مهمترین جدالهای روحی بشریت در طول دورانهاست که نادیده گرفتنش غیر قابل انکار است و رسیدن به آن فتح جهنم است، ولی افسوس که با چشم بسته با آن پشت میکنیم.
بیشتر بخوانید: تحلیل فیلم American History X تاریخ مجهول آمریکا ، اثری از تونی کی ۱۹۹۸
