جستجوی کشنده و دیوانه وار برای عسل نپالی ؛ ماجرای‌جویی برای زنده ماندن!
دربالا دست ها در آن کوه های سربه به فلک کشیده، شما بزرگترین زنبور عسل جهان را می توانید پیدا کنید، این زنیور با زحمت فراوان گرده گل های زیبا اما کشنده خرزه هندی یا رودودندرون (rhododendron) را به عسلی قرمز تبدیل می کند. این عسل باعث توهم در کسانی که آن را مصرف کنند می شود. در اینجا داستان افرادی آورده شده که زندگی خود را به خطر می اندازند تا این محصول را به دست بیاورند.
میان مردم غرب، نپال به عنوان مکانی عرفانی مشهور است، سرزمینی درمرز دنیای مادی و قلمرو معنوی خود. با کوه های برافراشته، تاریخ فوق العاده غنی و یک اکوسیستم منحصر به فرد از حیوانات و گیاهانی که در سخت ترین شرایط زندگی می کنند. دربالا دست ها در آن کوه های سربه به فلک کشیده، شما بزرگترین زنبور عسل جهان را می توانید پیدا کنید، این زنبور با زحمت فراوان گرده گل های زیبا اما کشنده خرزه هندی یا رودودندرون (rhododendron) را به عسلی قرمز یا همان عسل نپالی تبدیل می کند. این عسل باعث توهم در کسانی که آن را مصرف کنند می شود. در اینجا داستان افرادی آورده شده که زندگی خود را به خطر می اندازند تا این محصول را به دست بیاورند.
چیدن کندو های زنبورعسل برای عسل نپالی در کوه های نپال
سنت مرگ برای عسل نپالی
زنبور عسل غول پیکر هیمالیایی یا Apis dorsata laboriosa، کاملا با محیط مرتفع زندگی خود مانوس شده است. در واقع به گونه ایی با این اقلیم خو گرفته که در هیچ مکانی دیگر در جهان نمی توان آن را پیدا کرد. در بالای صخره های بلند در شرق نپال، کندو های حجیم این حشرات بزرگ که با گرده های درختان رنگارنگ خرزه هندی (که هر بهار شکوفا می شوند) مالا مال (از عسل) گشته اند. آنها در اینجا با یغماگران طبیعی زیادی روبرو نمی شوند، زیرا کندو های خود را به طور سر راست روی صخره ها مرتفع می سازند. اما برای قرن ها، شکارچیان عسل نپالی یعنی مردم کولونگ (قومی در نپال) در برابر این صخره ها و زنبورهای غول پیکر که از عسل ها نگه داری می کنند، تنها با نردبان های آویزانی از طناب، چوب های بامبو ۲۵ فوتی و ایمان آنها به خدای شان Rangkemi، مقابل چشم زنبورها و میمون ها حماسه آفریده اند.
زنبور عسل غول پیکر هیمالیایی – عسل نپالی
مارک سینولت نماینده National Geographic در ماه ژوئن سال ۲۰۱۷ در سفری با یکی از این شکارچیان به نام مولی دان (Mauli Dhan) که شاید آخرین شکارچی در میان قوم مولونگ باشد همراه شد و کشف کرد که چرا این سنت تا این اندازه ریسک پذیر می باشد. دهها سال پیش روح Rangkemi در خواب به دیدار مولی می رود و او را به کارهایی که مسیر زندگی او را مشخص می کند، فرا می خواند. اما شکار عسل فقط یک مکالمه معنوی برای او نیست. این کاری کمرشکن است. او می گوید: “من خسته ام و نمی خواهم این کار را انجام دهم. تنها دلیل اینکه من هنوز هم این کار را می کنم این است که من فقیر هستم و هیچ کس دیگر آن را انجام نخواهد داد.” این فقط مسئله پیدا کردن جانشین نیست. اسدان کولونگ دستیار مولی بیش از هر کسی واجد شرایط برای این کار می باشد، اما او نور سبز رویای جادویی را دریافت نکرده است.
او (دستیار مولی) می گوید: “بله، من می خواهم رویا ببینم، اما من آن را نمی بینم و نمی دانم چرا. البته می توانم عسل برداشت کنم، اما مردمی که بدون دیدن رویا سعی بر انجام این کار داشتند، چیزهایی بدی برایشان اتفاق افتاده است. پدرانشان مرده اند، فرزندانشان مرده اند، خانه هایشان فرو ریخته و محصولاتشان نابود شده… و من از این می ترسم.” (“خرافات”، به نقل از استیوی واندر)
مولی، کار خود را فقط با تکه پارچه ایی که روی دهانش پیچیده شده انجام می دهد و از یک نردبان که با طناب درست شده آویزان می شود، و با استفاده از دود یک بوته چمن، زنبورها را فراری می دهد. شما می توانید در ویدیوی پایین این صفحه، خودتان آن را تماشا کنید. این یک کار باور نکردنی می باشد، اما این را هم به آسانی میشه فهمید که چرا این مرد ۵۷ ساله مشتاق بازنشستگی است.
عسل نپالی ؛ عسلی بدون نسخه ی مشابه
اثرات روانشناختی عسل نپالی که از گل های خرزه هندی به دست می آید، در تاریخ به خوبی ثبت شده است (از قرن پنجم قبل از میلاد). سربازان یونانی که از ایران باز می گشته اند در مسیر سفرشان در ترکیه، خود را در سرزمینی پر از زنبور و عسل طلایی می بینند. طبق گفته مورخان یونانی، به محض اینکه این شهد را می خورند توسط یک بیماری عجیب و غریب از پا می افتند. انگار که اسیر یک طلسم شده باشند … حواس خود را از دست داده، و دچار استفراغ می شوند. شما هنوز هم می توانید این “عسل” را در منطقه های واقع در دریای سیاه ترکیه پیدا کنید، اما اثرات عسل نپال، در حد متوسط می باشد.
بنا بر گزارشی در سال ۲۰۱۶، زمانی که David Caprara (تولید کننده فیلم) در میان مردم قوم گورونگ در نپال با یک شکارچی عسل ملاقات می کند (با مولی دان از قوم کولونگ اشتباه گرفته نشود) مسلم می شود که باید عسل را امتحان کند اما به او توصیه کردند که به مقدار دو قاشق چای خوری استفاده کند بر خلاف سربازان یونانی که بیش از حد خورده بودند. او تعریف می کند که بعد از خوردن عسل احساس سرخوشی می کرده، شبیه به ماری جوانا، و هیچ پریشان احوالی و استفراغی به او دست نداده است. افرادی که در این منطقه زندگی می کنند از عسل به عنوان تسکین دهنده درد ها برای آرتروز و سایر درد های مفصلی استفاده می شود. اما مقدار زیادی از این عسل در خارج از کشور برای مصرف تفریحی فروخته می شود. سال ۲۰۱۷ ممکن است آخرین سالی بوده که این عسل توسط دست های انسان لمس شده، مگر اینکه یک شکارچی دیگر توسط Rangkemi به بالای کوه ها هدایت شود.
منبع: curiosity.com
