رمان خنده در تاریکی اثر ولادیمیر ناباکوف؛ لذت‌های تجربه نشده
ولادیمیر ناباکوف Vladimir Nabokov با نام کامل ولادیمیر ولادیمیرویچ ناباکوف (۱۹۷۷ – ۱۸۹۹) داستان نویس و مترجم روسی-آمریکایی بوده است. وی نوشتن را از پانزده سالگی آغاز کرده و در دانشگاه کمبریج انگلستان تحصیل کرد. در ادامه اثری به نام رمان خنده در تاریکی Laughter in the Dark را با هم در نت نوشت مرور خواهیم کرد.
ولادیمیر ناباکوف Vladimir Nabokov در سال ۱۹۴۰ میلادی به آمریکا مهاجرت کرد. او با انتشار رمان مشهور “لولیتا” در سال ۱۹۵۵ میلادی بر شهرتش هر چه بیشتر افزوده شد. برخی از آثار او عبارتند از: پنین، دفاع لوژین، خنده در تاریکی، ماری، چشم، زندگی واقعی سباستین نایت و شاه، بی‌بی، سرباز. غالبا” “ناباکوف” را با رمان مشهورش “لولیتا” می‌شناسند.
بیشتر بخوانید: رمان لولیتا اثر ناباکوف ، عشق یا هوس مساله این است
ولادیمیر ناباکوف Vladimir Nabokov ۱۹۷۷-۱۸۹۹ نویسنده رمان خنده در تاریکی
رمان خنده در تاریکی اثر ولادیمیر ناباکوف
او نیز خود در مصاحبه هایش اذعان دارد که “لولیتا” بیش از خودش معروف و محبوب است. شاید یکی از مهمترین ویژگی‌های آثار ولادیمیر ناباکوف، بازی با کلمات و زبان ویژه‌ی آثار او است. او همواره به دو زبان روسی و انگلیسی داستان می‌نوشت اما جالب این جاست که با تغییر زبان آسیب جدی به آثارش وارد نشده است.
ولادیمیر ناباکوف بیشتر از هر چیز شاید در خلق فضاهای خوفناک در فضاهای عادی تبحر داشته است. شاید مخاطب در مواجهه با آثار ناباکوف آنقدر غرق پیچیدگی موقعیت‌ها و گره‌های داستانی است که، وقتی برای همذات پنداری زیاد و یا دلسوزی برای شخصیت‌ها ندارد.
شخصیت‌های آثار ناباکوف موجوداتی لایه به لایه از تمام حالت‌های انسانی هستند که با همین لایه‌ها می‌توانند به مسائل مهمی چون فحشا و خیانت و سرمایه داری و رابطه نامشروع و غیره بپردازند.
رمان خنده در تاریکی Laughter in the Dark ولادیمیر ناباکوف Vladimir Nabokov
بیشتر بخوانید: تحلیل رمان چشم نوشته‌ی ولادیمیر ناباکوف، همگی پوچی و بی حوصلگی است!
رمان خنده در تاریکی Laughter in the Dark اولین بار در سال ۱۹۳۶ منتشر شد. “آلبرت آبینوس” شخصیت اصلی رمان “خنده در تاریکی” است. “آلبینوس” مرد میانسالی است که با دیدن زنی جوان از خود بیخود شده و وارد ماجرایی می‌شود که در انتها به نظر می‌رسد ماجرا به شکلی اخلاقی و مورد انتظار پایان می‌گیرد. اما چه چیز این اثر را از اثری صرفا” اخلاقی و پند آمیز متمایز می‌کند؟
یکی از دلایلی که آثار ولادیمیر ناباکوف را از دیدگاه‌های اخلاقی صرف و همچنین موضوعات تاریخ مصرف دار دور می‌کند، شاید چند فرهنگی بودن نویسنده است. او در کشورهای گوناگون زندگی کرده، درس خوانده و تجربه‌های زیادی را کسب کرده است. پس احتمالا هر خواننده ای با هر فرهنگ و ملیتی می‌تواند با آثار او به گونه ای ارتباط برقرار کند.
شخصیت اصلی خنده در تاریکی مردی است که با یک هوس و کشش فزاینده وارد فضایی مرداب گونه می‌شود و مدام پایین تر می‌رود. او بیش از هر چیز در همان ابتدای راه، اخلاق و انسانیت خود را از دست می‌دهد و رفتار خوف ناکی با نزدیکان خود می‌کند. اما این شخصیت به هیچ عنوان عجیب و غریب نیست و تنها در موقعیتی قرار گرفته تا رفتاری این چنینی را انجام دهد.
در مواجهه با خنده در تاریکی هر کس می‌تواند خود را یک “آلبینوس” ببیند. شاید “ناباکوف” نیز در این اثر نشان داده که هر انسانی وقتی در موقعیتی خاص قرار بگیرد ممکن است دست به هر کاری بزند. داستان‌های ناباکوف را می‌توان آثاری چند معنایی و پیچیده دانست که جریان اندیشه به صورت زنجیره ای از تداعی معناها در قالب بده و بستان با شاخصه‌های عناصر ادبی و روایی در آن‌ها شکل می‌گیرد.
طرح جلد ترجمه فارسی رمان خنده در تاریکی اثر ولادیمیر ناباکوف
بیشتر بخوانید: شاه بی بی، سرباز نوشته ولادمیر ناباکوف، این جانور چموش، از همه‌ی رمان‌هایم بی‌خیال تر است
رمان خنده در تاریکی نیز در عین حال که داستان تقریبا ساده ای از سقوط یک انسان را توصیف می‌کند، دارای لایه‌های پیچیده‌ی بسیاری است که در آن مسائل مختلف روانشناسی و حتی فلسفی بیان شده است.
“آلبینوس” در حقیقت شاید در این ماجرا ناگهان غرایز سرکوب شده اش را آزاد می‌کند و یا حتی می‌خواهد آن شور و هیجانی را که هیچ گاه در زندگی اش تجربه نکرده، اکنون تجربه کند. او آرزوی یک عشق واقعی با مولفه‌های شدید جنسی را در دل می‌پروراند، عشقی که در رابطه با زن‌های متعدد و اغلب کسل کننده، موفق به تجربه کردن آن نشده است.
“آلبینوس” در واقع شاید قربانی سرکوب هایی است که همیشه جامعه، اخلاق و… بر او وارد کرده است.
رمان خنده در تاریکی دارای سه شخصیت محوری است که هر سه شخصیت دارای پیچیدگی هایی هستند که آن‌ها را متمایز کرده و مخاطب را درگیر خود می‌کنند. آن‌ها هر سه دارای غرایز تندی هستند که این غرایز در شاخه‌های مختلفی قرار دارند. این اثر ناباکوف در ایران توسط امید نیک فرجام ترجمه شده و با همکاری انتشارات مرواید به انتشار رسیده است.
