سال گذشته FCC، اپراتور تلفن همراه، ورایزن (Verizon) را به جرم ردیابی و استفاده از اطلاعات مشترکین، محکوم کرد، اما به نظر میرسد این محکومیت در عمل تاثیری در سیاستهای این شرکت نگذاشته است. ظاهر هر شرکتی میتواند با پرداخت مبلغی به اپراتورها از اطلاعاتی مثل شماره تلفن، موقعیت مکانی و سایر جزئیات مطلع شود.
این احتمال توسط فیلیپ نوستروم، از بنیانگذاران آزمایشگاه شات‌ول مطرح شد؛ که در اوایل هفته جاری در وبلاگش منتشر کرد. وی در جستجوی اینترنتی خود به وبسایتی برخورد کرد که اگر با دیتای گوشی (gprs) از آن بازدید میکردید، خیلی سریع اطلاعاتی مثل نام کامل شما، کد پستی، موقعیت فعلی (بر اساس آنتهای مخابراتی) و غیره را نمایش میداد. چند وبسایت دیگر نیز در این زمینه وجود داشتند که با تفاوتهای اندکی این کار را انجام میدادند.
به نظر میرسد این عملکرد، مشابه شناسه منحصر به فرد ورایزن (UIDH) بود که به به هنگام وبگردی کاربران، به درخواستهای HTTP اضافه میشد و شرکتهایی که با این اپراتور قرارداد داشتند میتوانستند اطلاعات این هیدر را خوانده و از آن استفاده کنند. سال گذشته FCC از ورایزن خواست تا قبل از پیاده سازی این عملکرد به نحوی رضایت کاربران را جلب کند و بدون اطلاع آنها چنین کاری انجام ندهد.
البته اگر این موضوع با رعایت مصالحی همراه شود سودمند نیز خواهد بود . به عنوان مثال مدیری را در نظر بگیرید که میخواهد از تلفن همراه، موقعیت مکانی و تطبیق آن با IP کارمندانش اطمینان حاصل کند. کمترین فایده این روش عدم نیاز به رمزهای عبور یک بار مصرف و احراز هویت سریع بر مبنای شماره تلفن از طریق اپراتور شما است. این حداقل امکان منطقی است که میتوان در نظر گرفت. اما این روش به خودی خود مشکلاتی نیز به همراه دارد مثلا یک برنامه بانکی را در نظر بگیرید که از این طریق کاربران خود را اعتبار سنجی کند، آیا این احتمال وجود ندارد که سیم کارت و یا گوشی شما سرقت شده و توسط فرد دیگری استفاده شود؟
مشکل اینجاست که اپراتورهای تلفن همراه چندان رقبتی به جلب رضایت مشتریان خود ندارند و الا چه اشکالی داشت اپراتور قبل از ارائه اطلاعات شما به شرکتهای ثالث، با یک پیام یا ایمیل نظر شما را جویا میشد؟ چیزی شبیه پیامکهای تبلیغاتی که متاسفانه بدون رضایت کاربران ارسال میشود و راه‌حل قطعی هم برای توقف آنها وجود ندارد.
در واقع هنوز چارچوب دقیقی برای رضایت مشتریان تدوین نشده و این موضوع بهانه‌ای است تا اپراتورها به همان شیوه قدیم، اطلاعات مشتریان را به دیگران بفروشند. به هر روی با وجود رسمیت نداشتن این کار، کلاهبرداری خاصی نیز با این روش صورت نگرفته و جای نگرانی زیادی وجود ندارد.
