فیلم زرد ساختهی مصطفی تقیزاده
فیلم زرد به کارگردانی و نویسندگی مصطفی تقی زاده با بازی بهرام رادان، ساره بیات، بهاره کیان افشار، مهرداد صدیقیان و شهرام حقیقت دوست از جمله فیلمهای سینمایی پرستاره ایرانی است. در ادامه با نقد فیلم سینمایی زرد همراه نت نوشت باشید.
فیلم زرد ساختهی مصطفی تقیزاده
داستان فیلم زرد روایت منحصر به فردی از زندگی چند جوان را ناظر میشود. پنج جوان نخبه کشور پس از اینکه اختراع مهمی را به ثبت میرسانند، قصد دارند عازم اروپا شوند اما مشکلات یکی پس از دیگری در مقابل شان قرار میگیرد و… .
فیلم زرد نخستین ساختهی بلند سینمایی تقی زاده به حساب میآید. وی پیش از این دستیار کارگردانی را با سعید سهیلی در فیلم “کلاشینکف” تجربه کرده بود. فیلم زرد را شاید بتوان در زمره آثاری دانست که تحت تاثیر آثار اصغر فرهادی ساخته شده اند. این روزها در مقابل این نوع فیلمسازی که تحت تاثیر چنین کارگردانی است نقدهای بسیاری وجود دارد. شاید دلیل این انتقادها، تعدد فیلم هایی است که در سالهای اخیر در زیر سایهی فیلمهای او ساخته شده اند.
فیلم، دنیای سرخوشانهی تعدادی جوان که میخواهند تا چند روز دیگر برای ادامهی تحصیل یا کار به ایتالیا بروند را نشان میدهد، اما از همان ابتدای فیلم با دیدن چنین دنیایی، مخاطب حس میکند که حادثه و یا بحرانی در کمین است. شاید فیلم زرد در نظر دارد تا عکس العملهای شخصیت هایش را در وقوع بحران به مخاطب نشان دهد. اما این اتفاق تا چه اندازه موفق است؟
بیشتر بخوانید: فیلم رگ خواب اثر حمید نعمت الله “سیاهی سفیدی و اندوه طوفان”
نظیر این موقعیت را در فیلم درباره الی نیز دیده ایم و پس از آن در فیلمهای دیگر. اما بحران فیلم زرد با ریتمی بسیار تند بر داستان حادث میشود و این شاید دلیلی باشد برای درک نکردن عکس العملهای شخصیتهای فیلم از طرف مخاطب. تسلسل حوادثی که پشت سر هم و از درو دیوار در فیلم میبارند، شاید مخاطب فیلم به یاد آثار سعید سهیلی نیز بیفتد که در فیلم هایش یک شخصیت میتواند حوادث و تراژدی هایی را تجربه کند که در دنیای واقعی آن اتفاقات ممکن است برای ده نفر رخ دهد نه اینکه همه بلاها سر یک شخصیت آوار شوند.
این را باید مد نظر داشته باشیم که در ده دقیقهی اول فیلم علی رغم تاثیر پذیری از فرهادی به ویژه از دربارهی الی، مخاطب شاهد یک شروع استاندارد است. اما در ادامهی فیلم شاید کارگردان آنقدر درگیر گره افکنیهای پی در پی در داستان میشود که پرداختن به شخصیتها و دیگر عوامل سازندهی فیلم را از قلم میاندازد. زیرا پس از مراتب اتفاقات، حوادث فرصت تحلیل و واکاوی کنشهایی را که میبیند نمیدهد و به گونه ای مخاطب را گیج و متعجب رها میکند.
بیشتر بخوانید: فیلم درباره الی کاری از اصغر فرهادی
شاید فیلمساز با این روند حوادث سعی داشته که ارتباط مخاطب و فیلم را محکم نگه دارد و نگذارد که لحظه ای از پلانی در فیلم غافل شود اما برای این منظور تنها کافی است که حوادث زیاد را در فیلمنامه بگنجانیم؟! فیلم زرد علی رغم تمام نکات قوت و ضعف خود توانسته است مخاطب زیادی پیدا کند و تعداد دوستداران این فیلم نیز کم نیستند.
زمانی که مخاطب هنوز فیلمرا ندیده است و تنها بازیگران آن را میشناسد، انتظار دارد که فیلم زرد از لحاظ بازیگری قابل توجه باشد اما با دیدن این فیلم احتمالا این انتظار برآورده نمی شود زیرا علی رغم حضور بازیگران مطرح و با سابقه، بازیگری در این فیلم در حد متوسط متوقف شده است و در این میان تنها “مهرداد صدیقیان” است که با تسلط بر نقش خود انتظار مخاطب را برآورده میسازد.
در این اتفاق شاید نتوانیم بر بازیگران فیلم خرده ای بگیریم زیرا این شخصیت پردازی و عمق آن در فیلمنامه و کارگردانی است که بر بازی بازیگران تاثیر میگذارد اما در فیلم زرد شاید کارگردان انقدر درگیر داستان و چگونگی رخ دادن آن بوده است که کاراکترها دارای عمق کافی نیستند.