26 دیدگاه

1. 

   يوسفي

   ۱۶ مهر ۱۳۹۷ at ۲۰:۳۰

   سلام خیلی یکسویه به قاضی رفتید ادیسه خانم۰ یعنی این فیلم یک نکته مثبت هم نداشت ؟ عیب می جمله جو کفتی هنرش نیز بکو ۰۰۰ هنر این شاهکار تاباندن نور به تاریکخانه جامعه ماست

   ۲+

   پاسخ
   • 

     اديسه عسكری

     ۲۱ مهر ۱۳۹۷ at ۹:۳۴

     سلام آقای یوسفی. ممنون از نظرتون
     فقط نور تاباندن به تاریکخانه ی جامعه به نظر من کار سینما نیست. واقعیت که وجود داره، پس هنر کدوم قسمتشه؟ فقط بازنمایی و بازسازی واقعیت در سینما و یا ادبیات به نظر من هنر نیست.

     ۲+

     پاسخ
2. 

   مهرداد طهرانی

   ۱۷ آذر ۱۳۹۷ at ۱۱:۰۳

   حقیقتا متاسفم برای آقای سیدی. امیدوار بودم ایشون رو درقامت یک فیلمساز خوب در عرصه ی هنر مملکتمون ببینم. این فیلم به قدری ضعف در فیلمنامه و پرداخت و بازی داره که قابل نقد هم نیست. نوید محمدزاده هم ازش انتظار میرفت انتخابهای بهتری داشته باشه برای بازی. انقدر فیلم “ابد و یک روز” خوب بود و بازی او درخشان که هنوز نتونسته از راه پله ی توی حیاط در فیلم ابد و یکروز که توش نشسته بود و اون دیالوگهای تاثیر گذار رو گفت بالاتر بره….
   دراین میان بازی درخشان امیر و مادر ناتنی شاهین دراین فیلم قابل ستایش اند. و بس…

   ۲+

   پاسخ
3. 

   منصور مظفری

   ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۱۴:۲۷

   ضمن احترام به نقد این فیلم که خودم دنبال یک نقد مخالف بودم اما با نظرات خانم عسکری موافق نیستم اینکه روایت فیلم در اول و آخر گفته میشود اصلا عیب نیست و قرار نمی باشد همه فیلمها معمائی باشند ، بازیها و داستان خیلی بهم متصل هستند و منی که ۵۳ سال سن دارم و کلا یک تماشاگر علاقمند به همه داستانها می باشم اصلا دلم نمیخواست تمام شود و هر فیلمی بعدش افکارم را با خود ببرد بسیار دوست می دارم ، این فیلم یک اثر بسیار زیبا بود .

   ۶+

   پاسخ
   • 

     علی احمدی

     ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۸:۲۰

     منهم با شما موافق هستم و نقد این خانم ضعیف بود و ایکاش راجع به پیرنگ معلومات کافی داشتند

     ۳+

     پاسخ
     • 

       اديسه عسكری

       ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۱۵:۵۸

       سلام

       ایکاش شما کمی بیشتر در مورد نقدتان توضیح می دادید. من هم منظورتان رو متوجه می شدم. کمی هم لحنتان عصبانی بود که ایکاش نبود.

       موفق باشید

       ۰

       پاسخ
   • 

     اديسه عسكری

     ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۱۵:۵۲

     سلام

     هیچ چیزی عیب نیست و قطعن نظر شما درست است که قرار نیست همه ی فیلم ها از یک الگو پیروی کنند.
     من هم جایی نگفتم که در این فیلم عیب است. به نظرم قسمت آخر نقد را به خوبی مطالعه نفرمودید.

     موفق باشید و ممنونم

     ۰

     پاسخ
4. 

   Mojtaba

   ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۰:۵۰

   مشکل این نقد اینه که اصلا فیلم رو نفهمیده و به موضوعات اصلی فیلم اشاره نمی کنه. این یه فیلم مدل بدبختی مثل “عصبانی نیستم” نیستش که از اول تا اخر به معضلات اجتماعی نگاه کنه که شما بیای بگی بازسازی و بازنمایی واقعیت کرده. این فیلم توی یه سطح دیگه میاد به کاراکترهای انسانی نگاه میکنه. به اینکه یک عده گوسفند هستند، توانایی فکر از خودشون ندارن، از پس خودشون بر نمیان، و نیاز به یه چوپان دارن که مراقبشون باشه و بهشون بگه چی کار کنن. و یسه گوسفند که این وسط دلش می خواد چوپان باشه، ولی نیست چون گوسفنده. فکر نمی تونه کنه و عقلش نمی رسه. بعدم که چوپان میره، فکر می تونه می تونه جاشو بگیره، اما واقعیت اینه که یه گوسفند یه شبه چوپان نمی شه، برای همین کاملا میبازه و هیچ چی نمیشه. اما بعد از همه اینا کاراکتر بدون اینکه بدونه کمی رشد پیدا می کنه، با سر و سامون دادن خواهرش و بردن بچه کوچیکی که نذاشت بمیره مسئولیت پذیری رو یاد میگیره و میره به سمت اینکه یه روز خودش یه چوپان بشه.
   واقعا حیفه بابت بستری که برای فیلم انتخاب میکنن، داستان فیلم رو کلا نادیده بگیرید و بپردازید به مسائل مطلقا بی اهمیت فیلم. بگذریم که اگر این بستر نبود، تضاد شدید بین چوپان و گوسفند ازینی که بود ممکن بود کمتر بشه و داستان گم بشه.

   ۵+

   پاسخ
   • 

     اديسه عسكری

     ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۱۵:۴۸

     سلام
     کاراکتر داستانی در رابطه ای با وقایع علت و معلولی فیلم معنا پیدا می کنه و باید تعبیر بشود.
     قطعن این نقد ادعای بررسی موشکافانه تمام جوانب فیلم رو نداشته و هر نقدی با توجه به دیدگاه منتقد فیلم نوشته می شود و به معنای مانیفست نیست
     با توجه به این نکته همانطور که نقد شما ممکن است از دیدگاه من نفهمیدن فیلم باشد از جانب شما هم همینطور می تواند باشد
     موفق باشید و ممنونم

     ۰

     پاسخ
5. 

   ن

   ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۱۴:۴۷

   من فکر می کنم فیلم ضعف فیلمنامه داشت… اصلا داستان مشخص نبود! ایرادی که گفتن شخصیتها گاهی فیلسوفن و گاهی احمق، دقیقا وارده. من کاملا حسش کردم.

   ۳+

   پاسخ
6. 

   علی امیدی

   ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۲۰:۳۹

   البته باز هم این فیلم از فیلمی مثل ابد و یک روز یه سر و گردن بالاتره.
   اما گنگسترهای فیلم قوی و جذاب و دوست داشتنی نیستند.
   گنگستر باید دوست داشتنی باشه و حس سمپاتی رو برانگیزه.
   فیلم شهر خدا رو نگاه کنین. تقریبا همین فضایی رو به تصویر میکشه که این فیلم قصد روایتش رو داره

   ۲+

   پاسخ
7. 

   مجتبی

   ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۰:۴۲

   نقدتون تا حد زیادی بی انصافانه است شما اگر با چند نفر از این جنس آدمها سر و کله زده باشین میبینین تا چه حد به این فیلم نزدیک هستن کارکتر شاهین از همون اول مشخص شده که تو جمع خودشون تا حد زیادی بی دست و پاست و دل انجام خیلی از کارها را نداره ریتم فیلم هم تو این زمان بد نیست و داستان توانایی این را داره که سریال باشه
   و در نهایت تمام این بد بختی ها در کنار هم هستن به نظر من اگر با چند تا از بچه های محله سید معصوم قم هم کلام بشین شباهت ها را میفهمین

   ۳+

   پاسخ
   • 

     اديسه عسكری

     ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۱۵:۴۲

     سلام
     ممنون از اینکه نظرتون رو با ما در میان گذاشتید
     قرار نیست ما با تمام شخصیت های داستانی در عالم واقعیت سر و کله بزنیم تا فیلم و یا داستانی را درک کنیم.
     هر داستان، فیلنامه، فیلم روایت علی و معلولی و جهان خودش را دارد.

     ۰

     پاسخ
8. 

   امین

   ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۶:۰۷

   مغز های بزرگ فولادی میتواند یک طنز کمدی درام منطبق با ساخته هومن سیدی باشد که مخاطب را بهتر از حواشی و حاشیه نشینی آگاه کند…
   انتخاب نوید محمد زاده در این نقش جای درستی نبود و ای بسا که باید نقش شهروز برادر کوچکتر را به عهده می گرفت.
   به جای نوید هومن سیدی را در نظر می گرفتم و پول های باد آورده را خرج عمل قلب همون پدری میکردم که جای مهر روی پیشانی ام گذاشته و با بقیه پول یه زندگی جدید تشکیل میدادم.
   نارضایتی مخاطب از انتهای فیلم است که خود را مانند گوسفند هدایت شده توسط چوپان فیلم می بیند.

   ۱+

   پاسخ
9. 

   علی . س

   ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ at ۱۲:۴۶

   سلام و عرض ادب و احترام به تمامی دوستانی که نظر دادند .
   این نظر شخصی منه فیلم در نهایت خشم و افسارگسیختگی و حماقتی بی نظیر ساخته شده قتل خواهری به علت نمایان کردن چند تار مو ؟؟؟ کجای دنیا چنین طرز تفکر احمقانه ای دلیل ر قتل انسانی می گردد و نشان دادن صحنه جان کندن یک انسان انقدر زیبا و هنری است که باید به ان جایزه داد . متاسفم برای اقای سیدی که فقط و فقط بلدند از جفنگیات صحنه سازی کنند و جایزه بگیرند و … هزاران حرف نگفته در باب این افتضاح هنری می توان نوشت.

   ۱+

   پاسخ
10. 

    ناصر خان

    ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۴:۱۲

    دیالوگ آخر فیلم چهار چوب فیلم بود و داستانی قوی و زندگی روزانه پایین شهر و نشان میداد این فیلم.. فیلمی برای گوسفندان بی مغز بود نه آدم های با مغز پس باید شرایط فیلم و داشت تا فیلم و درک کنید .. هومن سیدی دمت گرم با فیلمی که ساختی واقعا شاهکار کردید..

    ۱+

    پاسخ
    • 

      اديسه عسكری

      ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۱۶:۰۱

      سلام

      فکر نمی کنم حرفتان درست باشد برای دیدن هر فیلمی باید تجربه ی زیستن در آن فضا را داشت؟ یا باید حتمن داغ آن را به دل داشت؟
      آیا سینما و دیدن فیلم باعث نمی شود که ما بدون اینکه مجبور به تحمل فضاهای این چنینی باشیم تجربه ی زیستی کسب کنیم؟ آیا اصلن بخشی از جذابیت سینما به این نیست؟

      موفق باشید

      ۰

      پاسخ
11. 

    ناصر خان

    ۱ خرداد ۱۳۹۸ at ۴:۲۰

    چهار چوب فیلم و دایلوگ اخر فیلم توضیح میده داستان گوسفندهای بی مغز بود نه ادمهای با مغز باید با درک این جور زندگی کردن به فیلم نگاه کرد …. هومن سیدی دمت گرم با این فیلم شاهکار بود ..

    ۱+

    پاسخ
12. 

    حسین

    ۶ خرداد ۱۳۹۸ at ۸:۳۸

    با سلام و درود
    نقد و توضیحات خوانندگان عزیز را مطالعه کردم.من فیلم را ۲بار با دقت تماشا کردم.به تصور من خیلی فیلم خوب و تاثیر گذاری بود.همیشه یک سوال در ذهن من هست که آیا محیط و شرایط خمیرمایه یک انسان را میسازد یا انسان هست که شرایط و محیط را میسازد؟؟؟؟اگر من بجای هر یک از شخصیتهای داستان بودم مانند آنها رفتار میکردم یعنی اگر جای شکور بودم نکبت و زجر و بعضا مرگ کودکان یتیم خانه برای من هیچ اهمیتی نداشت چون خود من در چنین شرایطی بزرگ شدم؟یا اینکه شرایط را به سمت بهتر شدن میبردم؟؟؟شاید یکی از هزار نفر پیدا شود که فکر بهتری داشته باشه اما همانطور که در آخر فیلم میبینیم همه راه افتادن به سمت یک ناکجا آباد دیگر تا همین داستان ادامه پیدا کند،گو اینکه همه مسخ شده هستند و از مسیری که برایشان تعیین شده یک قدم فراتر نمیروند تا دوباره یک شکور دیگر پیدا شود و دوباره همان بدبختی و زندگی نکبت…پس اگر بارها این حلبی آبادها را خراب کنند تا ذهن ها درست نشود تفاوتی نمیکند.اما با قسمتی که گفته شد تغییر شاهین ناگهانی بود تا حدودی موافقم.چون غیر از دل رحم بودن یا ترسو بودن شاهین در یکی دو صحنه فیلم هیچ نشانه ای از تفاوت شاهین با دیگر اهالی ناکجا آباد دیده نمیشه.این چرخه باطل تا ابد ادامه دارد؟؟؟و گویا پلیس به اتفاقات داخل حلبی آباد حساس نیست،در صحنه ای از فیلم که دار و دسته شکور برای گرفتن انتقام با شمشیر و زنجیر و…به جان گروه رقیب می افتند و با زد وخوردی که در فیلم دیده میشود بیننده مطمئن میشود چند نفر کشته شدند هیچ پیگیری از سوی پلیس دیده نمیشود!!!و بعد رئیس گروه به شکور میگوید هر چی رو شکوندی هر کی رو ترکوندی حلالت باشه!!!!یعنی شیئ و انسان هم ارزش هستند و مال من هستند.خب در چنین جامعه ای انتظار میرود افراد غیر از مغز کوچک زنگ زده چیز دیگری داشته باشند؟؟؟

    ۰

    پاسخ
13. 

    ماکان

    ۸ خرداد ۱۳۹۸ at ۲۳:۲۰

    خیلی علاقمند بودم یه نقد مخالف رو این فیلم بخونم ولی متاسفانه در کمال احترام این متن تحلیل خوبی از کار در نیومده .این فیلم برخلاف خشم و هیاهو برآمده از داستان واقعی یک معضل اجتماعی نیست بلکه یه درام قصه گوست که توی یک فضای دیستوپیایی که غیر ایران میتونست پاکستان،افغانستان،امریکا یا هر کشور دیگه باشه اتفاق میفته.جهانبینی فیلمساز که بر پایه پوچی درونی انسان ها و هویت گُم کردگی وسرگشتیِ ابدی قهرمانشه و چرخه ی این پوچی که تا بینهایت ادامه داره(وصل شدن انتها و ابتدای فیلم) به خوبی در طول فیلم به تصویر کشیده میشه.قهرمانی که زندانی بودن تو دنیای خالی و سیاهش مثل داغ گوسفند رو پیشونیش حک شده و فقط از یک زندان خرابه و وحشتناک تو اول فیلم(خراب آباد) به یک زندان به مراتب وحشتناکتر و بزرگتر(جامعه) در انتها منتقل میشه..فیلم به زیبایی رو لبه ی فانتزی(بهتره بگم کابوس) اغراق شده و واقعیت گام برمیداره و موفق میشه تعادل رو رعایت کنه و به هیچکدوم ازین دو طرف نیفته.ارجاعات به سینمای آمریکای لاتین و امریکا هم تو فیلم کاملن مشخصه‌.بحث در مورد فیلم زیاده و اشکالات زیادی بهش وارده ولی رک و راست بگن احساس میکنم نویسنده نقد متوجه لایه های زیرین فیلم نشده یا نخواسته بهشون توجه کنه.

    ۰

    پاسخ
14. 

    علی

    ۱۰ خرداد ۱۳۹۸ at ۱۰:۵۴

    نقد خانم عسگری کاملا درست و بجاست دیالوگهای بسیار سریع و متفکرانه با شخصیتهای فیلم تناسبی نداره و صرفا این فیلم صرفا بازنمایشی از معضلات و ناهنجاریهای قشر ضعیف و حاشیه نشین هست.ریتم فیلم بیش از حد تنده. بهتره فیلمهایی ساخته بشه که به بررسی ریشه این معضلات در سطح کلان بپردازه و یا فیلمهایی که اتحاد و روحیه جمع گرایی و ملی گرایی ما رو تقویت کنه . صرف ناله کردن و نمایش معضلات مساله ای رو حل نمیکنه و همه ما کمابیش از این ناهنجاریها در جامعه خودمون آگاه هستیم.

    ۱+

    پاسخ
15. 

    اراد

    ۱۵ خرداد ۱۳۹۸ at ۲۳:۱۰

    فیلم ‌خوبی بود اما انگارشبیه ابدویک روز بود..دیالوگ خواهرموقع رفتن..نگاههای مسخره برادرکوچک به نوعی بافضای واقعی که اینگونه افراددارند متفاوت بود ودیدگاه نویسنده ودیالوگها باافرادبی مغزناهمگون بود..ولی درکل ازلحظ فیلمی میتونست بیننده رو سرگرم کنه

    ۰

    پاسخ
16. 

    مریم

    ۲ تیر ۱۳۹۸ at ۱۹:۳۵

    فیلم متوسط بود و معمولی، نکات غلط زیاد داشت اما نکات خوبی هم داشت مثل اثر تربیتی غلط مادر پدر روی آینده فرزندان و اینکه حاشیه نشینی مانع رشد نیست میشه تو حاشیه شهر و مناطق فقیر نشین زندگی کرد و پزشکی موفق و پولدار از راه حلال شد یا اینکه در همان مکان تولیدی مواد مخدر راه انداخت و از راه حرام پولدار شد که سرنوشتش اعدام بود

    ۰

    پاسخ
17. 

    فرزاذ

    ۵ تیر ۱۳۹۸ at ۱۱:۴۳

    آقایون و خانومایی که از مجلس خصوصی در ایران یواشکی فیلم میگیرید و بعد پخش میکنید واقعا دارید جنایت میکنید، مخصوصا فیلم های +۱۸ ایران، ما فرهنگمون با کشورهای دیگر فرق میکنه و یه فیلم میتونه بنیاد یه خانواده را بپاشونه و یه دختر را به کام مرگ یا فرار از خانه بدهد و شماهایی که دانسته اینکار رو میکنید زندگی خوبی هم در آینده تجربه نمی کنید و مطمئن باشید هر دستی دادید پس میگیرید_ از نظر شما، فیلم پخش کردن یا فیلم برداری مخفیانه، یه شوخی و بازی است ولی پشت ماجرا، قتل یه دختر را دارید آماده میکنید_ چرا برای یک شخصی که به شما اعتماد میکنه سریع دوربین مخفی کار میزارید؟ به قول یه خانم در یکی از این فیلم ها، به طرف مقابلش میگفت:میخوای بری به دوستات نشون بدی و پوز بدی؟؟؟ چرا شماها فرهنگ یه گوشی را ندارید و سریع منتظرید که یه فیلم از یه دختر گیر بیارید و تمام!!! من روی سخنم با این نوع از افراد است که رحم و مروت ندارند و اینم بدونید که:فیلم برداری آشکارا، زمین تا آسمان فرق میکنه با فیلم برداری مخفی که طرف روحش هم خبردار نیست.

    ۲+

    پاسخ
18. 

    نوشین

    ۲۲ تیر ۱۳۹۸ at ۷:۳۶

    نمیدونم یکی از ویژگی های فیلم مقابله با حیوان ازاری بود یا بلعکسش
    در قسمتی سر مرغو میبره و بال بال زدن حیوون بی گناهو نشون میده
    یجا گنجیشک های بی سر و کباب شده رو نشون میده ک بعدش نقش شاهین گنجیشک های زندانی رو ازاد میکنه
    میگه گوسفندا دارن میمیرن از تشنگی با بی تفاوتی انگار نه انگار ک اوناهم مث ما جون دارن درد دارن فقط چون زورمون بیشتره میتونیم هر بلایی بخوایم سر زندگی حیوونا بیاریم
    یا که مرغای عشق رو ازاد میکنه
    نمیدونم واقعا هدف این بوده ک ما ب فکر بیفتیم یا ک عادی نشون داده بشه حیوون ازاری

    ۰

    پاسخ
19. 

    محمد

    ۲۵ مرداد ۱۳۹۸ at ۲:۲۱

    با نظر شما خانم نویسنده عزیر موافقم. من چند روز پیش دیدم. دیالوگها خیلی فیلسوفانه بود. عمیق و حاکی از عقلانیت داشت. حرف های مادر و پدر را در انتهای فیلم میشه فقط فهمید وقتی که مشخص شد شاهین پسر خانواده نیست. بهترین سکانس به نظر من مربوط به رگ غیرت برادران در مقابل خواهر و تهمتی که به او زدند بود که در انتهای فیلم چه زیبا و چه قدر تاثیرگذار شهره با حالتی گریه از شاهین گلایه کرد که حالا که خواهرش نیست رفتارش تغییر کرده. فیلم سنگین و زیبا و تاثیرگذاری است. امیدوارم کسانی که فکر کردند به خاطر چند تار مو خواهرشان را خفه کردند فکر نکنند که هدف این فیلم این بود. بلکه پاسخ آن رفتار برادران را شهره بعدا به شاهین داد و چه زیبا گفت. تهمتی که زدند باعث شد برای چند دقیقه فیلم را نگاه نکنم، این فیلم بسیار عالی وضعیت اکنون جامعه ما را تصویر کشیده در قالب افرادی که تولیدات صنعتی و قاچاق می‌کنند تمامی تفکرات جامعه ما را چه در قشر ضعیف و چه در قشر غنی به تصویر کشیده. از دیدن فیلم لذت بردم و چند روز است که مدام به سکانس هایش فکر میکنم.

    ۰

    پاسخ