فیلم سینمایی Paterson محصول سال ۲۰۱۶ میلادی آخرین فیلم جیم جارموش Jim Jarmusch کارگردان، نویسنده و تهیه کننده‌‌ی آمریکایی است. او که به عنوان سمبل سینمای مستقل آمریکا به حساب می‌آید، روایتگری مینیمال (ساده) از ویژگی آثارش به شمار می‌آید. در ادامه با تحلیل و معرفی فیلم Paterson با نت نوشت همراه باشید.
جارموش در فیلم هایی نیز به عنوان بازیگر ایفای نقش کرده، به گفته‌‌ی خودش هدف او از بازیگری فقط درک حس و حال بازیگران در سمت دیگر دوربین بوده است. در سال ۲۰۱۴ او اعلام کرد که قصد دارد فیلمی درباره‌‌ی شاعری بسازد که در پترسون نیوجرسی زندگی می‌کند. فیلم در سال ۲۰۱۵ در مدت زمان سی روز در نیوجرسی و نیویورک فیلمبرداری شد.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم Ghost Dog: The Way of the Samurai اثر جیم جارموش
فیلم Paterson کاری از جیم جارموش
داستان با بازی “آدام درایور” و “گلشیفته فراهانی” از روزمرگی شیرین زوجی ساکن در شهر پترسون ایالت نیوجرسی حکایت می‌کند. فیلم در مدت یک هفته‌‌ی آرام در پاییز اتفاق می‌افتد. پترسون نام شخصیت اول فیلم، مردی است که با شهرش هم نام است و این به او نوعی رضایتِ همراه با غرور را بخشیده است.
او راننده‌‌ی اتوبوس است و در اوقات فراغتش شعر می‌گوید و هر روز صبح بدون زنگ زدنِ ساعت در حدود ۶ صبح بیدار می‌شود. همسر او، لارا دورگه است و نیمی ایرانی دارد، کیک فنجانی می‌پزد و به کارهای هنری علاقه دارد.
نقش و نگارهایی که او روی پرده، فرش، مبل، گیتار و … رقم میزند تم ایرانی دارند. دو آهنگ «سلطان قلب ها» با آهنگسازی انوشیروان روحانی و «کیه کیه در میزنه» با تنظیم جواد معروفی از جمله موزیک فیلم هستند.
بیشتر بخوانید: فیلم CAROL کاری از تاد هینز
“ران پَجِت” شاعر محبوب جارموش، اشعار منسوب به شخصیت پترسون را ارائه کرد و جارموش شعر «آبشار» را برای فیلم نوشت. این اشعار در فیلم Paterson، زمانی که پترسون آن‌ها را در دفترش می‌نویسد روی تصویر پدیدار می‌شود و همین به جذابیت بصری فیلم کمک می‌کند.
فیلم Paterson سعادت پیله وار زندگی زناشویی را نشان می‌دهد، بلوغی بزرگسالانه که نتیجه‌‌ی پختگی است. به حدی که حتی اکسسوری‌های خانه هم در این سعادت دخیل است. اشاره به جعبه‌های زیبای کبریت که منبع شعر برای پترسون شاعر می‌شود. زوج فیلم با عشق و علاقه بسیار این نوع زندگی را پذیرفته و به دنبال کشف عجیب و غریبی از ناشناخته‌ها نمی‌روند. البته که زن در این زمینه پیشروتر از مرد است و در صحنه‌ای نشان می‌دهد که می‌خواهد خواننده‌‌ی کانتری شود و در طرف دیگر پترسون حتی نمی‌خواهد اشعارش را چاپ کند و قصد دارد که شاعر گمنام بماند.
بیشتر بخوانید: فیلم Silence آخرین اثر مارتین اسکورسیزی , شک و تاملی در ایمان و تردیدهای در باب وجود
با این حال این حقیقت در فیلم Paterson بارز است که زندگی با داشتن آرزوها و هیجانات بسیار، تنها یک روزمرگی ساده است. شاید کلیشه وار باشد اما به راستی هنر آن است که از این یکنواختی با جزییات کوچک بتوان لذت برد.
هنری که برای همگان در زندگی شان میسر نیست. به حدی که بعد از دیدن فیلم در تار و پود تماشاگر لذتی آرام رسوخ می‌کند که حتی می‌تواند این حس، زمینه‌‌ی نوعی تغییر و تحول درباره‌‌ی نوع نگرش به زندگی را برای او فراهم کند. حال جارموش کارگردانی است که این سر هم چینی را با زیبایی و درایت انجام داده به حدی که از سگ خانه، سگی به نام ماروین هم بازی زیبایی گرفته است.
“درایور” به زیبایی از عهده‌‌ی نقشش برآمده و دریافت جایزه‌‌ی بهترین بازیگر مرد از انجمن منتقدان فیلم تورنتو و انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس نیز بر آن صحه می‌گذارد. جارموش درباره‌‌ی فیلم Paterson اثر آخرش چنین اظهار نظر می‌کند: «این فقط یک داستان آرام است و زندگی همیشه دراماتیک نیست.
این فیلم درباره‌‌ی زندگی روزمره است. این که فیلم یک پادزهر برای تمام این تحرکات، خشونت ها، سوء استفاده از زنان و درگیری بین مردم است چنان از روی عمد نبوده اما بخشی از آن است. ما به فیلم‌های از نوع دیگر نیاز داریم. با این فیلم امید من این است که شما زیاد به طرح داستان اهمیت ندهید.
من در تلاش برای پیدا کردن راهی ذن مانند هستم که در آن شما فقط به لحظه اهمیت دهید و در لحظه باشید و زیاد به آنچه که بعد اتفاق خواهد افتاد اهمیت ندهید.» او با این حرف هایش حجت را تمام می‌کند.
زندگی یعنی همین پروازها
صبح ها، لبخندها، آوازها
بیشتر بخوانید: فیلم A History of Violence تاریخچه‌‌ی خشونت ساخته‌ی دیوید کراننبرگ
