کنسرت نمایش سی کاری از همایون شجریان و سهراب پورناظری
این شب ها مجموعه فرهنگی هنری سعدآباد پذیرای کنسرت نمایش سی است، اثری چند رسانه ای با بهره گیری از موسیقی، تکنولوژی های تصویری، تئاتر، ادبیات و … کنسرت نمایش سی کاری است از همایون شجریان در مقام خواننده، سهراب پورناظری آهنگساز و نوازندۀ تنبور، سه تار و کمانچه، علی اصغر دشتی کارگردان، نغمه ثمینی نویسنده، امیرحسین ماحوزی دراماتورژ، حمید نعمت الله مشاور پروژه، تهمورس پورناظری مدیر پروژه و بازیگرانی چون سحر دولتشاهی، صابر ابر، مهدی پاکدل، بهرام رادان، دلنیا آرام، بانیپال شومون و حسین صوفیان.
کنسرت نمایش سی
این کنسرت نمایش بر اساس سه داستان از داستان های شاهنامه شامل زال و رودابه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب به منظور بازسازی هویت ملّی و آشنایی با فرهنگ فراموش شده ی ایرانیان نوشته شده است. باید گفت که فردوسی شاعر بزرگ پارسی و شاهنامه به عنوان یکی از بزرگ ترین منظومه های حماسی جهان، شاهکار بی بدیل زبان فارسی، افتخار ملّی ایرانیان و شناسنامه ی راستین هر ایرانی است.
بیشتر بخوانید: آثار محمدرضا شجریان مرتب شده بر حسب دستگاه آوازی ؛ آماده برای لذت بردن و یاد گرفتن
در نقد کنسرت نمایش سی می توان گفت چینش تصنیف ها چینش خوبی است به این معنی که همسو با نمایش، آغاز، میانه و پایانی دارد. البته که تیزهوشی نویسنده در انتخاب آثار همه پسند همایون شجریان به طور مثال رگ خواب در فراهم کردن اوج و فرود تأثیر بر مخاطب از هر قشری را نباید نادیده گرفت. انتخاب نام «سی» انتخاب با مسمّایی است و میتواند یادآور این مصرع از شاهنامه باشد: بسی رنج بردم در این سال «سی».
باید گفت همایون شجریان یکه تاز میدان کنسرت نمایش سی است و کفه ی ترازو به سوی اش سنگینی می کند. او با وقار همیشگی اش ثانیه هایی قبل از اجرای تصنیف ها به مرکز یا گوشه ی صحنه می آید و بعد از پایان اجرا، با قدم هایی بی آلایش از صحنه خارج می شود و مخاطب را تا اجرای بعدی در بهت و لذت آوازش می گذارد. سهراب پورناظری با سازهایش بیشتر از همایون روی صحنه می آید و حتی می توان گفت همپای همه بازیگران است البته حرکات نمایشی اش هنگام نوازندگی اغراق آمیز است اما این که آهنگساز در کاری در کنار خواننده تا این میزان دیده شود اتفاق نوینی در عرصه ی موسیقی است.
بیشتر بخوانید: آلبوم امشب کنار غزل های من بخواب از همایون شجریان
گروه نوازندگی کنسرت نمایش سی که متشکل اند از حسین رضایی نیا (دف، بندیر)، آزاده میرزاپور (تار)، نگار خارکن (کمانچه، صراحی)، آیین مشکاتیان (ضرب زورخانه، کوزه)، مهیار طریحی (سنتور)، حمید خوانساری (بربت)، آرین کشیشی (گیتار بیس)، خورشید دادبه (رباب)، شیده شکرابی (چنگ) و با همراهی آنسامبل شهرزاد: تینا جامدگرمی و یگانه حسینی نیا (ویولن)، نیلوفر سهی (ویولا)، نگار نوراد (ویولنسل) زیبا عمل کرده اند البته که ضعف صدابرداری در بعضی لحظات مشهود است و تا حدی صدای سازها را تحت تأثیر قرار می دهد. صدای جذاب و رسای دلنیا آرام نیز در مقام بازیگر بر شگفتی های اثر افزوده است.
بازی بازیگران کنسرت نمایش سی نقاط قوت و ضعفی دارد اما در مجموع نسبتاَ قابل قبول است. بهرام رادان به گفته ی خود بعد از هجده سال بازیگری اولین باری است که به سراغ هنر نمایش می رود و از نزدیک با تماشاگر دیدار می کند، البته که حضورش به جذب مخاطب عام نیز کمک شایانی کرده است. سحر دولتشاهی بخش عمده ای از زنانگی نمایش را بر عهده دارد. باید گفت که اثر نقاط ضعفی هم دارد که از آن جمله میتوان به سینک نبودن صدا و تصویر اشاره کرد اما به حدی خوش ترکیب است که این نقاط ضعف می تواند برای مخاطبی که مسحور صدای همایون شجریان است قابل اغماض باشد.
بیشتر بخوانید: معرفی آلبوم طریق عشق اثر استاد محمدرضا شجریان
کنسرت نمایش سی ترکیبی از دو میراث ملموس و ناملموس ملّی است. انتخاب محوطه ی تاریخی و ثبت شده ی میراث فرهنگی ملموس کاخ ملّت با وجود حجم بالای ترافیک منطقه الحق که انتخاب خوبی است.
امید است در آینده هنر و فرهنگ غنی چند هزار ساله ی ایران زمین محل درخشش بهترین آثار هنرمندان باشد و اتفاقات این چنینی با حمایت همه جانبه و روزافزون سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با هدف جذب گردشگر و توسعه ی صنعت گردشگری ایران در اماکن تاریخی چون تخت جمشید، پاسارگاد، چغازنبیل، آرامگاه فردوسی و … برگزار و نوای ایران من ایران من در سراسر این خاک طنین انداز شود.
بیشتر بخوانید: آرایش غلیظ، رگ خواب و حالا شعلهور سومین همکاری نعمتالله و همایون شجریان