کتاب اتو پرتره نوشته‌ی ادوارد لِو؛ بین تنهایی زهدان و تنهایی گور
اتو پرتره Autoportrait نوشته‌ی ادوارد لِو Édouard Levé همان اتوبیوگرافی یا زندگینامهی خودنوشت است. ادوارد لِو بیش از آنکه نویسنده باشد نقاش و عکاس است. شاید نام کتابش را از این بابت اتو پرتره گذاشته که با زندگینامههایی که دیگران از خود نوشتهاند متفاوت است. در زندگینامه نویسی فرد نویسندهای از نقطهای در گذشته، حال و حتی آیندهای که در زندگی برای خود متصور است روایتش را آغاز میکند و در نقطهای دیگر به پایان میرساند. و روایت سیر منظم و مستقیمی دارد که گاهی ممکن است به زمانی غیر از زمان اصلی روایت نقبی بزند. در ادامه با بررسی و تحلیل کتاب اتو پرتره با نت نوشت همراه باشید.
کتاب اتو پرتره
بین تنهایی زهدان و تنهایی گور
این کتاب ما شاهد تصویرهای پراکنده در زمان‌های گوناگون هستیم. با واقعیت اکنونِ ادوارد لِو و یا خیال و تفکراتش سر و کار داریم. و در هر جمله زمان، مکان متفاوت است. یکی دیگر از ویژگی‌های این متن این است که “لِو” با جملات کوتاه، گاه بسیار کوتاه حتی یک کلمه یک تصویر، یک ویژگی، یک صفت خود را برای ما به تصویر میکشد.
هر یک از این جملات مانند عکسی هستند که در یک لحظه از زندگی یک فرد ثبت شده است. او از ویژگی‌های جسمی، روحی، اتفاقات زندگی خود و دیگران صحبت میکند. گاهی تصویری از جامعهای که در آن زندگی میکند ارائه می‌دهد. او یک فرانسوی است. در جای جای این کتاب مقتضیات و شرایط یک جامعهی فرانسوی را میبینیم. اصول تربیت فرزندان، قانون و نقش آن در زندگی، شرایط تحصیل در یک جامعهی فرانسوی را در لا به لای همان جملات کوتاه پراکنده میبینیم.
بیشتر بخوانید: رمان سرزمین گوجه‌های سبز نوشته هرتا مولر ، روایتی از رئالیسم و جادوی رئالیسمی
Edouard_Leve
علائق موسیقیایی، سینمایی، کتاب، غذا، معاشرت، لباس پوشیدن، روابط عاشقانه و تمام جزییات زندگی او را شاهد هستیم. در سایر زندگینامه‌ها ما بیشتر با اتفاقات سر و کار داریم. اتفاقاتی که در زندگی افراد میافتد و شخصیت او را شکل می‌دهد.
اما اینجا ما با جزییترین ویژگی‌های یک فرد سر و کار داریم. او به نوعی خود افشاگری میکند. در اتو پرتره ما یک انسان فرانسوی به نام “ادوارد لو” را در میکروسکوپی ترین حالت میبینیم. گویی فردی خود را نقطه نقطه نقاشی کند. در حین خواندن کتاب درمییابیم که این جامعه و یا اتفاقات بزرگ نیستند که شخصیت و ویژگی‌های یک فرد را شکل میدهند و باعث تمایز او از افراد دیگر جامعه میشوند. خصائص بسیار ریز و ظرائفی که در هر فرد وجود دارد باعث واکنش او به دنیای درون و بیرون میشود.
کتاب اتو پرته برترین کتاب Édouard Levé است.
شناخت او از خود دقیق و کامل است. او جسم و روح خود را به خوبی میشناسد. و گاهی تلاش میکند خود را بیشتر بشناسد رویا میبافد، در آینده سیر میکند و این واکاوی درونی خود را با ما شریک میشود.
روایت او Autoportrait شامل تمام دورههای زندگیش است. حتی او در مورد اولین تصاویری که در ذهن دارد مینویسد که با پرس و جو از مادرش درمییابد که این تصویر متعلق به چند ماهگیش است.
در سایر زندگینامه‌ها ما بیشتر با اتفاقات سر و کار داریم. اتفاقاتی که در زندگی افراد میافتد و شخصیت او را شکل می‌دهد.
به دلیل تمام ویژگی‌های که پیشتر گفته شد، مانند دیگر آثار داستانی و یا زندگینامه‌ها اتفاقات در ذهن نمیماند تنها چیزی که در پایان خواندن کتاب برای ما میماند حس شناخت یک انسان است. و گاه جملات ادوارد لو آینهای در برابر ما میگذارد و ما را به کاویدن در خود وا میدارد.
بیشتر بخوانید: عباس کاتوزیان: مروری بر آثار و زندگی نقاش رئالیست و فیگوراتیو معاصر
روایت او شامل تمام دورههای زندگیش است. حتی او در مورد اولین تصاویری که در ذهن دارد مینویسد که با پرس و جو از مادرش درمییابد که این تصویر متعلق به چند ماهگیش است.
“تاریخ تولد شناسنامه‌ام اشتباه است. مطمئن نیستم جایی اثری داشته باشم. نمی‌دانم چرا مینویسم. ویرانه را به بنای یادبود ترجیح میدهم. هر قدر عمر کنم پانزده سالگی وسط زندگی من است. اعتقاد دارم پسازندگی وجود دارد، اما پسامرگ نه. نمیپرسم «دوستم داری؟» فقط یک بار بی دروغ میتوانم بگویم « دارم میمیرم.» شاید بهترین روز زندگیام گذشته باشد.”
“ادوارد لو” در تاریخ ۱ ژانویهی ۱۹۶۵ متولد شد و در تاریخ ۱۵ اکتبر ۲۰۰۷ در پاریس درگذشت. او نقاش، عکاس و نویسندهای فرانسوی است. “لو” هنر را خود آموخته است و تحصیلات هنری ندارد. او نقاشی را در سال ۱۹۹۱ آغاز کرد و سبک نقاشیهایش آبستره است. در سال ۱۹۹۵ بعد از سفر دوماههای که به هندوستان داشت شروع به گرفتن عکس‌های رنگی کرد.
