“فضیلت های ناچیز” نوشته‌ی “ناتالیا گینزبورگ” مجموعه داستان کوتاه نیست. با وجود اینکه برخی از فصلهایش شبیه داستان کوتاه است. با وجود داشتن موضوعات و فصلهای مجزا با درونمایههای روانشناختی، سیاسی، جامعه شناختی، انگیزشی میتواند هر یک از عنوان ها را داشته باشد. اما هیچ یک از این ها هم نیست. شاید بهترین توصیفی که میتوان از کتاب «فضیلت های ناچیز» کرد تکه ای از فصل “من و او” از همین کتاب باشد؛
“من نتوانستهام از چیزی شناختی بدست بیاورم. حتی از محبوبترین چیزهای زندگیام. این چیزها در من همچون تصاویری پراکنده باقی ماندهاند و زندگیام را از خاطرات و از هیجان، قوت بخشیده اند. بی آنکه خلأ و خلوت شناخت من را پُر کنند.
به من میگوید که کنجکاو نیستم. اما درست نیست. برای چیزهایی ناچیز، بسیار بسیار ناچیز، کنجکاوی نشان میدهم و وقتی شناختمشان، تصاویر پراکندهای از آنها را حفظ میکنم. آهنگ یک جمله را یا یک کلمه را. اما دنیای من که در آن چنین آهنگها و تصاویری هر کدام مجزا از دیگری و ناپیوسته از هرگونه خط و ربطی مگر پنهان و ناشناخته و ناپیدا برای خودِ من شکوفا میشوند، تهی و غمگین است.”
کتاب «فضیلت های ناچیز» تصاویر پراکنده ی “گینزبورگ” و موشکافی او در مورد یازده موضوع مختلف است. موضوعاتی چون “حرفهی من (نویسندگی)”، “سکوت”، “روابط انسانی”، “فضیلتهای ناچیز”، “تصویر یک دوست”، “فرزند انسان” است. این ها همگی مفاهیم عمیق هستی شناختی و انسانی هستند. در هر یک از این فصل ها “ناتالیا گینزبورگ” مشاهدات و دریافتهای خود را بیان میکند. مفاهیمی که از صافی ذهن نویسنده عبور کرده است و ما شاهد عقایدی هستیم که در نتیجهی تجربیات شخصی بدست آمده است و بالطبع راوی خود اوست. و باید در نظر داشت که او یک زن است. و تمام این نوشتهها از نگاه و احساسات زنانه برخوردار است.
ناتالیا گینزبورگ در مورد تمام این مفاهیم بزرگ تجربیات سالیان عمر خود را بیان میکند. همهی ما در زندگی در مورد این مفاهیم در موقعیتهای مختلف مواجهه اندیشیدهایم. اما همچون “گینزبورگ” هرگز به پاسخی قاطع و روشن و یکسان نخواهیم رسید. چون تجربیات، احساسات و ویژگیهای فردی متفاوتی داریم. اما دریافتهای “گینزبورگ” شاید به افکار بسیاری از ما شبیه باشد. و یا اگر هم شبیه نباشد به عنوان پاسخی متفاوت در قبال تجربههای مشترک انسانی قابل تعمق است.
فصل هایی چون “زمستان در ابروتزو”، “کفشهای پاره”، “درود و دروغ برای انگلستان”، “خانهی وُلپه” به داستان شبیه هستند. این فصلها به دلیل حضور شخصیتهای متفاوت، فضاپردازی، دیالوگ، فرم، داشتن ماجرا، به داستان شبیه هستند. این شبهداستانها تجربیات تماماٌ شخصی و بخشی از خاطرات “گینزبورگ” هستند.
شخصیتها مادر، همسر و فرزندان و همسایگان و دوستان واقعیاش هستند. به عنوان مثال “زمستان در ابروتزو” داستان زندگی او و خانوادهاش در شهری به همین نام است. آنها به دلیل فعالیتهای سیاسی همسر “ناتالیا” به آن شهر دورافتاده تبعید شده‌اند. این داستان تصویر کلی از زندگی او در این زمان تبعید است. در “درود و دروغ برای انگلستان” و “خانهی وُلپه” از مسافرتش به انگلستان سخن میگوید. در تمام کتاب فضای بسیار غمگینی وجود دارد. که از نوع نگاه نویسنده به جهان و پدیدههای انسانی ناشی میشود.
“ناتالیا گینزبورگ” نویسندهی مشهور ایتالیایی است. او متولد ۱۴ جولای در پالرمو و درگذشته به تاریخ ۷ اکتبر ۱۹۹۱ در رم است. نام اصلی او “ناتالیا لِوی” است. و “گینزبورگ” نام خانوادگی همسر اولش است. او در فیلم “انجیل به روایت متی” ساختهی “پیرپائولو پازولینی” فیلمساز مشهور ایتالیایی بازی کرده است. و نیز در سال ۱۹۸۳ به عنوان نمایندهی مستقل وارد مجلس ایتالیا شده است. از او آثار بسیاری توسط مترجمان مختلف به فارسی برگردانده شده است. “تمام دیروزهای ما”، “شوهرم”، “هرگز از من مپرس”، “کلاه گیس”، “نجواهای شبانه” برخی از این آثار ترجمه شده هستند.
کتاب «فضیلت های ناچیز» ناتالیا گینزبورگ ۱۹۹۱-۱۹۱۶
 |
 |
