کوئنتین تارانتینو ؛ بررسی آثار کارگردانی که خشونت را دوست دارد!!!
خشونت یکی از مهمترین و اصلی ترین پایه های فیلم های کوئنتین تارانتینو است که طرفداران کم و البته خاص خود را دارد. هر چند که فیلمهای کوئنتین تارانتینو همه سر شار از صحنه های خونین و مشت و لگد و کشت و کشتار است و بیشتر کاراکترهای فیلمهای وحشتناکش همیشه زخمی و یا خونین هستند، اما تکنیک های عجیب و زیبای کارگردانی و فیلمسازی او بین تمامی کارگردان های صاحب سبک در هالیوود یک و نمونه است. در ادامه با بررسی آثار کوئنتین تارانتینو با نت نوشت همراه باشید.
کوئنتین تارانتینو , کارگردانی که خشونت را دوست دارد!!!
تعداد فیلمهایی که این کارگردان در پرونده هنری اش دارد انگشت شمار است، اما همین تعداد می تواند یک آکادمی بسیار معتبر برای هنرآموزان باشد.
قهرمان بسکتبال کارگردان شد
کوئینتین تارانتینو با نام دقیق انگلیسی Quentin Jerome Tarantino در ایالت تنسی امریکا در سال ۱۹۶۲ متولد شد. پدرش بازیگر و نوازنده و مادرش پرستار بود که بعد ها از یکدیگر جدا شدند و منبع الهامات کودکان طلاق در فیلمهای او شدند. کوئینتین تارانتینو قهرمان بسکتبال بود که نهایتا در سن ۱۵ سالگی تصمیم گرفت در کلاسهای بازیگری شرکت کرده و این عامل سبب ترک تحصیل او شد.
کوئنتین تارانتینو در دهه ۹۰ میلادی به عنوان یک کارگردان، بازیگر و فیلمنامه نویس خبره جوایز بسیاری از جمله اسکار و نخل طلایی را از آن خود ساخت. کوئنتین تارانتینو را کارگردان دی جی می نامند، چرا که او به نحوه کاملا عجیب و شگفت انگیزی از موسیقی در فیلم هایش استفاده میکند، خلق صحنه های بسیار خاص همگام با موسیقی یکی از هنرمندی های این کارگردان است.
کوئنتین تارانتینو در یکی از مصاحبه ها گفته است که در حین گوش دادن به موسیقی فیلمنامه را می نویسد و طبق زیر و بم موسیقی آنها را می چیند. تارانتینو در کارنامه خود فیلمهای انگشت شماری دارد که هر کدام از آنها یک کلاس درس برای هنرجویان در این رشته است. سینمای تارانتینو سینمای کلاسیک و عامه پسند است که توانسته با خلق صحنه های خاص و بازی های جذاب آن را به دنیایی کاملا متفاوت از دیگر کارگردان های تبدیل کند.
تارانتینو و تمایلات شخصی
این کارگردان که تا حالا هیچ ازدواج موفقی نداشته، اعلام کرده است که دوست دارد تا قبل از شصت سالگی پدر شود. او می گوید که : ” انتخاب من این است که در این راه باشم و تمام وقتم را صرف فیلم ساختن کنم ”
رابرت رودریگز و هاروی کایتل فیونا اپل از دوستان بسیاری نزدیک و صمیمی کوئنتین تارانتینو هستند که او به آنها لقب برادر داده است. این کارگردان پنجاه و چهار ساله تصمیم دارد که خود را در سن شصت سالگی بازنشسته کند و تمام وقتش را صرف نوشتن رمان کند. کوئنتین تارانتینو از منتقدان سرسخت سینمای دیجیتال است که فیلم های ۳۵ میلی متری را بر هر نوع دیگر ترجیح می دهد.
سگهای انباری Reservoir Dogs
چند سارق جهت سرقت از یک فروشگاه الماس اجیر می شوند، چندی از آنها در حین دزدی کشته شده و یکی از آنها زخمی می شود. یکی از آنها که پلیس کمین کرده را در می یابد آنها را لو می دهد…
در این فیلم هیچ گاه صحنه اصلی دزدی مشاهده نمی شود و سارقان با نامهای مستعار آقای سفید آقای صورتی، آقای نارنجی و . . . خوانده می شوند. این فیلم که به بررسی ماجرای قبل و بعد یک سرقت است در سال ۱۹۹۲ توسط تارانتینو ساخته شد.
بازیگران آن هاروی کایتل، تیم راث، استیو بوشمی، کریس پن و خود کارگردان یعنی تارانتینو می باشد. این فیلم در همان سال همراه با یک موسیقی راک به صورت کتاب صوتی در آمد.
نخستین فیلم تارانتینو بود که نماد خشونت و باند بازی را در آن به همه طرفدارانش القا کرد.
چهار اتاق Four Rooms
فیلم بعدی این کارگردان چهار اتاق یا بهتر است بگویم یک کمدی امریکایی چند کارگردانه است. چهار اتاق توسط آلیسون آندرس، الکساندر روکول، رابرت رودریگز و خود کوانتین تارانتینو کارگردانی شده است. این فیلم برگرفته از چندین داستان کوتاه است که در شب سال نو در لس آنجلس اتفاق می افتد.
تیم راث شخصیت اصلی داستان است که چهار دیدار بسیار متفاوت در یک هتل را پشت سر می گذارد. بازیگران زیادی از جمله والریا گولینو، لیل تیلور، آیونی اسکای و خود تارانتینو در این فیلم ایفای نقش می کنند.
بیل را بکش Kill Bill
بلند ترین و مشهور ترین فیلم سبک کوئنتین تارانتینو بیل را بکش نام دارد که در دو بخش تهیه شد. بیل را بکش ۱ و ۲ ابتدا قرار بود در یک فیلم باشند و به صورت یکجا بر روی پرده سینما نمایش داده شود ولی به دلیل طولانی بودن زمان آن، فیلم به دو بخش یک و دو مجزا شد.
بیل را بکش یک و دو با مدت زمان چهار ساعته از موفق ترین آثار کوئنتین تارانتینو به شمار می رود. داستان از این قرار است که در یک مراسم تمرین ازدواج که جهت یک عروسی بزرگ بوده است، گروهی مسلح حمله می کنند و تمامی افراد را به قتل می رسانند تنها شخص عروس زنده می ماند که آن هم به شدت کتک خورده و مورد آزار و تحقیر قرار می گیرد. درست زمانی که عروس اعلام می کند که از بیل ( سر دسته گروه مسلح ) حامله است بیل به سر او شلیک می کند عروس بعد از چهار سال از کما برمی گردد و…
مبارزه های خشن و طراحی صحنه های فوقالعاده زیبا و سینمایی از خصوصیات برتر این فیلم است. بخشهایی از این فیلم به قدری خشن و دور از ذهن است که به صورت کارتونی و فان در آمده است.
تاثیرات بروس لی که در کوئنتین تارانتینو وجود داشته نیز در این فیلم مشهود است و از حرکات و لباس او نوعی الهام گرفته شده است. این فیلم اکشن در سال ۲۰۰۳ توانست فروش گیشه فوق العاده خوبی داشته باشد.
فیلم بیل را بکش دو نیز که در ادامه این داستان آمده است در سال بعد یعنی ۲۰۰۴ به روی پرده سینما ها رفت و همچنان با استقبال بی نظیری مواجه شد. در سال ۲۰۰۹ این دو فیلم که زیبایی خاصی در داستان بلند آن مشاهده می شود در رده فیلمهای برتر سینما قرار گرفت.
حرامزاده های لعنتی Inglourious Basterds
در سال ۲۰۰۹ فیلم دیگری از این کارگردان ساخته شد که جنبه کاملا تخیلی داشت. حرامزاده های لعنتی فیلمی در باب جنگ جهانی دوم و رایش سوم است که قصه ای حقیقی نداشته و تخیل نویسنده را در بر می گیرد.
طبق گفته خود کوئنتین تارانتینو ده سال تمام بر روی شخصیت آلدو با بازی برد پیت فکر می کرده است. برد پیت در این فیلم نقش یک جوخه حرامزاده بی رحم را دارد که بر روی پیشانی اش علامت سواستیکا حک می کند. این فیلم جوایز بسیاری از جمله اسکار، گلدن گلوب و جایزه جشنواره کن در سال ۲۰۰۹ را به خود اختصاص داد.
هشت نفرت انگیز The Hateful Eight
کمدی تلخ و سیاه تارانتینو که در دسامبر ۲۰۱۵ سر و صدای بسیاری کرد هشت نفرت انگیز بود. همانند همه آثار کوئنتین تارانتینو از موسیقی به جا و مناسبی برخوردار بود که توانست جایزه گلدن گلوب در این زمینه را کسب کند.
فیلم هشت نفرت انگیز که سبک وسترن دارد با بازی زیبای بازیگرانی همچون ساموئل ال جکسون، کرت راسل و خود کارگردان یکی از بهترین و برترین کارهای این هنرمند به شمار می رود.
داستان از این قرار است که در دوران جنگهای نژادی هشت فرد با گذشته و شخصیت هایی کاملا متفاوت طی یک اتفاق همگی در یک مسافر خانه بین راهی کنار هم قرار می گیرند و اتفاقات جالبی بین آنها رخ می دهد…
این فیلم توانست در زمینه تصویر برداری، نقش مکمل زن و موسیقی صاحب اسکار شود.