معرفی کتاب: «تمام نوری که نمی توانیم ببینیم» اثر آنتونی دوئر

وقتی لیست رمانهای پر فروش را میبینی،وقتی اسامی پرفروشترین کتابها را میخوانی یک کتاب خوب با کلی نقد های خوب و جایزه های بین المللی خود نمایی میکنه کتاب رمان تمام نوری که نمی توانیم ببینیم نوشته آنتونی دوئر در این چند ماه در بین بهترینها قرار گرفته است.

آنتونی دوئر ۴۳ ساله  متولد ۱۹۷۳ در کلیولند در اوهایو است. وی در سال ۲۰۱۵  به خاطر نوشتن این رمان برنده جایزه پولیتزر برای داستان شد. وی همچنین برنده جایزه کمک هزینه گوگنهایم و نامزد جایزه کتاب ملی آمریکا در بخش داستانی بوده است.او توانسته رمانی تخیلی و پیچیده را با الهام از وقایع وحشتناک جنگ جهانی دوم بنویسد. داستانی که ۱۰ سال طول کشید تا نویسنده آن را به اتمام برساند.

این رمان در مورد یک دختر نابینای فرانسوی و پسری آلمانی به چاپ رسیده است، که در فرانسه ی اشغال شده هنگامی که هر دو برای زنده ماندن از ویرانی جنگ جهانی دوم تلاش می کنند با یکدیگر برخورد می کنند.

ماری-لور با پدر خود در پاریس نزدیک موزه ی تاریخ طبیعی زندگی می کند جایی که او به عنوان استاد هزاران قفل آن کار می کند. ماری لور در شش سالگی نابینا می شود و پدرش مینیاتور کاملی از همسایگی آن ها می سازد تا او بتواند با لمس کردن آن را به خاطر بسپارد و راه خانه را پیدا کند. زمانی که او ۲۰ ساله می شود، نازی ها پاریس را اشغال می کنند و پدر و دختر به سنگر دیواری سنت مالو فرار می کنند جایی که عموی بزرگ منزوی ماری لور در یک خانه بلند کنار دریا زندگی می کند. همراه آن ها چیزی است که احتمالا با ارزش ترین و خطرناک ترین جواهر آن موزه است.

در یک شهر استخراج معدن در آلمان، ورنر یتیم که همراه خواهر کوچکتر خود زندگی می کند، مسحور رادیوی ساده ای که پیدا کرده اند می شود. ورنر در ساخت و تعمیر این وسیله ی جدید مهم متخصص می شود، استعدادی که منجر به بردن جایگاهی در یک آکادمی بی رحم برای جوانان هیتلر و سپس یک ماموریت ویژه برای ردیابی مقاومت می شود. ورنر هر چه بیشتر از هزینه های انسانی هوش خود آگاه می شود، به درون قلب جنگ سفر می کند و در نهایت در سنت مالو داستان او با ماری لور همسو می شود.

دوئر زندگی ماری لور و ورنر را به طرز ماهرانه ای در هم می بافد و روشنگر راه است، در برابر تمام مشکلات و نابرابری ها مردم تلاش می کنند با یکدیگر خوب باشند.داستان غم‌انگیز زندگی، لذت زیبایی و انسانیتی که حتی در بدترین شرایط هم دیده می‌شود اشک را بر چشمان خوانندگان این رمان می‌آورد.