پس از زلزله نوشتهی هاروکی موراکامی؛ یک سوررئالیسمِ رئالیسم
هاروکی موراکامی (۱۹۴۹) نویسندهی مشهور و برجستهی ژاپن است. آثار شناخته شدهی وی عبارتند از: کافکا در کرانه، پس از تاریکی، قورباغه و پای عسلی، کجا ممکن است پیدایش کنم، بعد از زلزله، تعقیب گوسفند وحشی، سرزمین عجایب و پایان جهان، کینو، جنگل نروژی و وقتی از دو حرف میزنم از چه حرف میزنم. در ادامه با بررسی و تحلیل رمان پس از زلزله After the Quake با نت نوشت همراه باشید.
شاید برای شناخت آثار و ایدئولوژی هاروکی موراکامی ، همین جمله از او کافی باشد که میگوید: ” بهترین راه پی بردن به حقیقت آن است که تا میتوانی از آن فاصله بگیری”. داستانهای هاروکی موراکامی همانند همین جمله در حال دور شدن از حقیقت است که این دوری باعث نزدیک شدن به آن میشود.
نکتهی جالب در آثار هاروکی موراکامی شاید این باشد که فضای سوررئالیستی و مبهم آثار وی هرگز باعث نشده اند که تنها قشر خاصی از جمعیت کتابخوان به آثار وی علاقه مند باشند. در سالهای اخیر وقتی سالانه به پرفروشترین کتابها نگاهی میاندازیم میبینیم که آثار هاروکی موراکامی در کنار آثار فاخر و متوسط همیشه حضور دارند.
رمان پس از زلزله After the Quake
اغلب آثار هاروکی موراکامی با یک اتفاق آغاز میشود. قهرمانهای آثار موراکامی همیشه در حال کندوکاو چیزی هستند. این کند و کاو در منفعل ترین شخصیتهای آثار هاروکی موراکامی هم وجود دارد. این جستجوگری منجر به کشفی عمیق و بزرگ میشود. قهرمان از یک نقطهی واقعی و ملموس مسیر را آغاز میکند و سپس از میانهی راه وارد دنیایی عجیب و عمیق میشود. این سفر تقریبا در تمام آثار هاروکی موراکامی به اشکال مختلف وجود دارد.
تغییرات در داستانهای آثار هاروکی موراکامی ناگهان اتفاق میافتند و ناگهان خواننده را غافلگیر میکند اما این تغییر فضا و تغییرات بزرگ داستان چنان تنیده به روایت عمل میکنند که احتمالا خواننده آن را هضم میکند و این شاید به دلیل اعتمادی است که نویسنده ایجاد کرده و خواننده به داستان اعتماد میکند.او در آثارش مدام در میان شگفتی و واقعیت، ابهام و شفافیت رابطهای برقرار میکند که شاید خوانندهی اثر، جدایی و تضاد این ابهام و شفافیت را حس نکند و داستان را علی رغم تمام اتفاقات متضاد و وهم انگیز، حقیقت بداند.
بیشتر بخوانید: دیدن دختر صددرصد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل نوشته هاروکی موراکامی
رمان پس از زلزله هاروکی موراکامی شامل شش داستان کوتاه است. داستانهای این کتاب به طور مجزا از هم هستند اما در این میان اتفاقی مشترک وجود دارد که این، زلزله کوبه است. تمام این داستانها در فوریه ۱۹۹۵ به وقوع می پیوندند که یک ماه پس از زلزله کوبه و یک ماه قبل از حمله گازی تروریستی به متروی توکیو است.
در زمان خواندن این کتاب در تمام داستانها به احتمال زیاد، خواننده یک بهت و شوک ویژهای که از حادثه منجر میشود را حس میکند.
موراکامی زمانی را در میان دو حادثه انتخاب کرده است. داستانهای مجموعهی “بعد از زلزله” برعکس تمام آثار موراکامی به صورت سوم شخص روایت میشود. (وی اغلب به روایت اول شخص داستان مینویسد) در ضمن گفتنی است، عوامل سورئالیستی که اغلب در آثار موراکامی حضور دارند در این مجموعه به چشم نمیخورند جز یکی از داستان ها.
همانطور که گفته شد داستان به عواقب و خسارات زلزله میپردازد و آن را بررسی میکند اما این آسیب ها، صدماتی غیر از آوار شدن خانهها و خرابیهای معمول زلزله است. موراکامی در این مجموعه به حادثهای مانند زلزله و عواقب آن به شکلی متفاوت نگریسته است.
بیشتر بخوانید: کتاب کافکا در ساحل نوشته هاروکی موراکامی
داستانهای مجموعهی بعد از زلزله عبارتند از: بشقاب پرنده در کوشیرو، منظرهای با اتوی چدنی، همه بچههای خدا حق دارند برقصند، تایلند، قورباغهی عظیم توکیو را نجات میدهد و شیرینی عسلی هستند. این مجموعه توسط انتشارت مختلف در سالهای مختلف در ایران منتشر شده است که برخی از نسخهها شامل چهار یا پنج داستان از این شش داستان هستند. انتشارات نگاه نیز از جمله انتشاراتی است که این مجموعه را منتشر کرده است.