نگاهی به نمایش آنتی گون به کارگردانی علی راضی
از ۱۶ اردیبهشت نمایش آنتی گون با برداشتی آزاد به “آنتیگون” سوفوکل یونانی و “آنتیگون” ژان آنوی فرانسوی روی صحنه ی سالن سمندریان تماشاخانه ی ایرانشهر رفته است.
نمایش آنتی گون با برداشتی آزاد از نمایشنامه آنتیگون سوفوکل یونانی و آنتیگون ژان آنوی فرانسوی روی صحنه ی سالن سمندریان تماشاخانه ی ایرانشهر رفته است. طراح و کارگردان این نمایش علی راضی است و بازیگرانی چون صابر ابر، ناتالی متی و نوال شریفی در آن به ایفای نقش می پردازند.
نمایش آنتی گون به کارگردانی علی راضی
داستان نمایش آنتی گون از این قرار است که ایسمن و آنتیگون چند روزی است که برادران خود را از دست داده اند. دو برادر بر سر نزاعی سیاسی کشته شده اند. حالا کرئون شاه و عموی دو دختر، فرمان داده که جنازه ی یکی از برادرها باید روی زمین بماند و طعمه ی لاشخورها شود. دو خواهر و دیگران اجازه ندارند که برادرشان را طبق رسوم به خاک سپارند. ایسمن با توجه به حساسیت شرایط علیرغم میل باطنی خود گویا فرمان را پذیرفته اما آنتیگون فرمان را نپذیرفته است و …
بیشتر بخوانید: معرفی نمایش خدای کشتار به کارگردانی علی سرابی به بهانه اجرای مجدد
در میان نمایشنامه های کلاسیک، ادبیات نمایشی یونان همواره مورد اقبال کارگردانان و بازیگران بوده است. این طبیعی است که کارگردان و نمایشنامه نویس، با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی موجود دست به برداشت آزاد از اثر بزنند.
در نمایش آنتی گون از علی راضی شخصیت ها تقلیل یافته اند به این معنی که مخاطب با نمایش شسته رفته ای روبروست. طول مدت نمایش ۱ ساعت همراه با ۴ شخصیت (آنتیگونه، ایسمن، کرئون و همون) است.در ابتدای نمایش ایسمن که سال های زیادی را دور از خانه و در جایی دیگر سپری کرده، حلوا می پزد، بوی آن در سالن می پیچد و این امر فرهنگ ایرانی نشان از سوگواری است. برداشتی که راضی از آنتی گون کرده است آغشته به چاشنی فرهنگی، سیاسی این روزهای ایران است. او المان هایی را به نمایش اضافه کرده است از جمله صدای لاشخورها، صدای موج دریا که این امر باعث شده نمایش برای مخاطب باور پذیر تر شود. در یک صحنه نور روشن می شود و بازیگران به نمایشنامه خوانی می پردازند. نمایش آنتی گون علی راضی با صحنه های این چنینی خرق عادت می کند. او این تراژدی را با لحن خود امروزی کرده است. تراژدی که زاینده ی حقیقت است.رنگ لباس ها سیاه، سفید و قرمز است و این انتخاب به مضمون نمایش یعنی قتل، کشتن، قدرت کمک می کند. به طور کلی باید گفت مناسبات زیادی میان این جهان در معنای کلی آن و این نمایشنامه وجود دارد دنیای وارونه ای که در آن مردگان را از خاک بیرون می کشند و زندگان را در دفن می کنند.
بیشتر بخوانید: یرژی گروتفسکی ، پدر تئاتر بی چیز؛ باید قوی تر از توان خود بود.
«بازگشت پسر نافرمان» عنوان آخرین کاری است که از این کارگردان و مدرس تئاتر در اسفند ۹۲ روی صحنه ی تماشاخانه ی ایرانشهر رفت. این نمایش پس از اجراهای تهران به مدت سه سال در تئاترهای مختلف فرانسه روی صحنه رفت و در انجمن مولفان دراماتیک فرانسه و بلژیک مورد استقبال قرار گرفت. پس از آن راضی نمایش دیگری با عنوان «لِنا و اَنیس» را در تئاتر ملی بورگوندی فرانسه تولید کرد.
گفتنی است ناتالی متی بازیگر سریال مدار صفر درجه به کارگردانی حسن فتحی است که آن سال ها بسیار گل کرده بود. ازدواجش با یک ایرانی باعث بیشتر شدن علاقه ی او به ایران شده است و در حال حاضر در عرصه ی تئاتر ایران با لهجه ی شیرین ایرانی فرانسوی اش مشغول فعالیت است.
بیشتر بخوانید: مروری بر نمایشنامه مرد بالشی اثر مارتین مک دونا، قصه پردازی در مذمت کودک آزاری
بیشتر بخوانید: تئاتر بازی کاری از ایلناز شعبانی, نقش هایی که در زندگی جان می گیرند
بیشتر بخوانید: نمایش ایوانف نوشته‌ی آنتوان چخوف و اجرای امیررضا کوهستانی
بیشتر بخوانید: نمایشنامه گوریل پشمالو نوشته‌ی یوجین اونیل، فاجعه ای به نام انسان
بیشتر بخوانید: تحلیل نمایشنامه چهار صندوق نوشته ی بهرام بیضایی
