فیلم Bohemian Rhapsody کاری از برایان سینگر؛ تنها صداست که میماند
فیلم Bohemian Rhapsody حماسه کولی جدیدترین ساختهی برایان سینگر Bryan Singer با هنرمندی رمی ملک Rami Malek به زندگی فردی مرکوری Freddie Mercury خوانندهی گروه کوئین Queen میپردازد. در ادامه با بررسی و نقد فیلم Bohemian Rhapsody با نت نوشت همراه باشید.
فیلم Bohemian Rhapsody
در نقد فیلم Bohemian Rhapsody باید گفت که مخاطب با یک فیلم زندگی نامهای رو به روست. فیلم از شروع درخشیدن فردی مرکوری تا پایان زندگیاش را شامل میشود. و به جنبههای مختلف زندگی وی میپردازد.
اما تمرکز اصلی داستان فیلم، بیشتر بر زندگی هنری و عاطفی وی میباشد که خب اصولا برای تماشاگر، این دو جنبهی زندگی یک هنرمند، بیشتر از بخشهای دیگر زندگیاش جذاب هستند و به لحاظ داستانی نیز بار دراماتیکی بیشتری را داراست و بهتر میتوان به آن پرداخت.
در نقد فیلم Bohemian Rhapsody باید گفت که درست است که کارگردان سعی کرده چهرهای اسطوره ای- همانگونه که در واقعیت هم چنین است- از فردی مرکوری Freddie Mercury ارائه دهد، اما بر جنبههای منفی شخصیتی وی نیز توجه نشان داده است.
خودشیفته بودن، خودرأی بودن و خود بزرگ بینی نمونههایی از این وجهه منفی شخصیتی او میباشد که در فیلم نشان داده شده است. بنابراین از چنین شخصیتی تقدس زدایی میکند و آنچه را که میپنداشته، فارغ از واقعیت، نمایش داده است. به یاد بیاوریم سکانسهای مهمانی و خارج شدنش از گروه کوئین Queen که نمونههایی از این جنبه شخصیتی هستند.
و اما نکتهای که در نقد فیلم Bohemian Rhapsody باید بدان توجه داشت، دیدگاه کارگردان به جنبهی جنسی زندگی فردی مرکوری میباشد.
بر خلاف بیشتر فیلمهایی که به جامعهی LGBT معروف هستند، سعی بر بولد شدن دوجنسگرایی وی نشده است و خیلی عادی و در زمینهی عاطفی داستان، روایت خویش را پیش میبرد و هیچ گونه صحنهی اروتیکی را نیز دارا نمیباشد و خیلی با فاصله از این منظر نگاه میکند. نگاهی البته با حیا و دور از قضاوت. این نگاه در رابطه فردی و مری نیز دیده میشود.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم همه میدانند Everybody Knows اثر اصغر فرهادی؛ تنهاتر از تاکستانی مطرود
در زمانهی امروزه سعی بر عادی سازی روابطی غیر از دگرجنسگرایی میباشد. سینما به عنوان رسانهای پرمخاطب و البته تاثیر گذار نیز چنین راهی را پیش میرود. امروزه در اکثر فیلمهای جدیدی که در اروپا و یا امریکا ساخته میشوند، معمولا ما با یک شخصیت گی رو به رو خواهیم شد، بدون آنکه سوژهی فیلم حول محور چنین شخصیتی باشد.
Bohemian Rhapsody نیز چنین راهی را پیش میرود و با اینکه حتا شخصیت محوری داستان فردی دوجنسگراست، عادی و بدون بزرگ نمایی و یا قضاوت این موضوع را بیان میکند.
این گرایش جنسی را نیز آرام آرام در فیلم Bohemian Rhapsody گنجانده است. پوشیدن لباسهای منسوب به زنانه، آرایش کردن که اتفاقا همه هم مورد توجه دوست دخترش مری نیز قرار میگیرد، کدهایی مبنی بر گرایش جنسی دوجنسگرایی فردی مرکوری میباشند. و یا سکانسی که مردی از کامیونش پیاده میشود و مواردی از این اشاره ها، بیانگر چنین گرایشی هستند.
همان طور که شخصیتی جاه طلب از فردی مرکوری به نمایش گذاشته میشود، فیلم Bohemian Rhapsody به لحاظ بصری نیز جاه طلبانه است. اوج این جاه طلبی در سکانس پایانی که اجرای کنسرت لایو اد هست خود را نشان میدهد. هلی شات ها، اجرای معجزه آمیز رمی ملک و دکوپاژ سینگر در این سکانسِ به خصوص تماشایی است. یکی از بهترین فصلهای فیلم به لحاظ فنی و هنری همین بخش میباشد و خود جداگانه به مثابهی فیلم کوتاهی رفتار میکند.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم آماتور Amateur ساختهی هال هارتلی
اما در ادامهی نقد فیلم Bohemian Rhapsody باید توجه داشت که با وجود این که سکانس پایانی، فصلی درخشان است، اما پایان بندی مناسبی برای یک فیلم بیوگرافی محسوب نمیشود. کارگردان، در اوج، قهرمان را تنها می گذارد و سرنوشتش را در چند خط خلاصه میکند و فیلم به لحاظ منطقی تمام نمیشود.
وقتی با یک فیلم بیوگرافی مواجه هستیم و همراه شخصیت اصلی شده ایم، قطعا دوست داریم که فرجامش را نیز در ادامهی تصویر ببینیم و نه در خطوطی که پیش تر هم میدانستیم شان. اصلا یکی از جلوههای هیجان انگیز فیلمهای بیوگرافی، بیان تصویری زندگی شخصیتی است که مخاطب پیش تر با او آشناست و زندگیاش را میداند. که این امر در فیلم اتفاق نمیافتد.
در فیلم Bohemian Rhapsody باید گفت که متاسفانه این جاه طلبی در فیلمنامه دیده نمیشود و روابط علی و معلولی فیلم نامه چندان منطقی به نظر نمیرسند و ناگهانی اتفاق میافتند و خیلی سطحی به آن پرداخته شده است. به یاد بیاوریم سکانس اعتراف فردی مرکوری به دوجنسگرا بودنش پیش نامزدش. و یا جدایی ناگهانی و اغراق شدهاش از پل، تنها پس از دیالوگهایی چند با مری و مواردی از این دست نمونههایی از این اختصارگویی آزاردهنده و بدون پرداخت هستند.
شخصیتها تحول منطقی ندارند و در نتیجه رفتارهایشان نیز پخته نیستند. البته در فیلم Bohemian Rhapsody باید توجه داشت که مخاطب قرار است تنها ظرف دو ساعت و خوردهای و زمانی محدود به تماشای زندگی چند سالهی یک انسان بنشیند و خواه ناخواه فیلم دچار خلاصه گویی و ایجاز میشود، اما خب مقاطع مهم و تعیین کنندهی هنرمند، لازمهی پرداخت و زمان بیشتری هستند تا قهرمان چیزی فراتر از تیپ ظاهری که از وی میشناسیم در فیلم حضور پیدا کند و به شخصیت تبدیل شود.
اتفاقی که آنچنان که باید در Bohemian Rhapsody رخ نمیدهد. البته که درخشش رمی مالک در نقش فردی مرکوری را نباید نادیده گرفت که بخش زیادی از باورپذیری این شخصیت را بر دوش داشته و به خوبی از عهدهی آن برآمده است و قطعا در سینما ماندگار خواهد شد.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم Manchester by the sea ساختهی کنت لونرگان؛ مثل پر کاه در هوای طوفانی
از نکات دیگری که در نقد فیلم Bohemian Rhapsody باید بدان توجه داشت، شباهت هایش به فیلم دیگری به نام ستارهای متولد میشود ( A star is born) ساخته بردلی کوپر میباشد که در آن هم با درخشش ستارهای که خواننده است رو به رو میشویم و در این فیلم هم پر از سکانس اجراهای موسیقی متفاوت میباشد.
حتا الهام لقب گاگا برای لیدی گاگا که در A star is born هنرنمایی میکند برگرفته از یکی از موسیقیهای گروه کوئین به نام رادیو گاکا میباشد که در فیلم Bohemian Rhapsody نیز اجرا میشود. از نکات جالب دیگر این است که هر دو در اسکار ۲۰۱۹ شرکت کرده اند و به نوعی رقیب یکدیگر محسوب میشوند و باید دید کدام یک در این رقابت بیشتر میدرخشند و حماسه میآفرینند؟!
[su_label type=”important”]بیشتر بخوانید:[/su_label] نقد فیلم A Star Is Born کاری از بردلی کوپر ؛ شیمی بالای عشق
و اما در انتهای نقد فیلم Bohemian Rhapsody باید گفت که فیلم با وجود کاستیهایی که دارد به دل مخاطب مینشیند و فیلمی دوست داشتنی است و مخاطب را چند وقتی در جادوی صحنه هایش محسور میکند. آیا یکی از جذابیتهای سینما همین نیست؟!
پی نوشت : نام نوشته برگرفته از یکی از عناوین شعری فروغ فرخزاد در دفتر ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد میباشد.