اعضای گروه بمرانی بعد از موفقیت‌های آلبوم گذشتن و رفتن پیوسته چندی پیش حدوداَ در بهمن ماه سال گذشته به سراغ آلبوم جدید خود به نام سیزده چهل رفتند. به این بهانه می‌خواهیم به معرفی و تحلیل آلبوم سیزده چهل بمرانی بپردازیم. با نت نوشت همراه باشید.
آلبوم سیزده چهل از گروه بمرانی
قبل از آن که معرفی آلبوم سیزده چهل بمرانی را آغاز کنیم بد نیست کمی از تاریخچه‌ی این گروه صحبت کنیم. این گروه که متشکل از بهزاد عمرانی، مانی مزدکی، جهانیار قربانی، آرش عمرانی، کیارش عمرانی و سالار اصغری هستند، در ابتدای فعالیتشان یعنی حدوداَ سال‌های اواخر دهه‌ی ۸۰ گروهی زیرزمینی بودند.
گروه بمرانی از سال ۱۳۸۷ فعالیت رسمی خود را با ضبط آلبوم آسمان زرد خورشید آبی توسط بهزاد عمرانی و با همکاری حمیدرضا بهزادیان و به دنبال آن یک اجرای صحنه‌ای در مجتمع فنی تهران آغاز کرد. چندی بعد با حضور در گروه‌های تئاتری توانستند با مخاطبانش ارتباط برقرار کنند و سال ۹۱ طبق اعلام اداره‌ی تئاتر، با حضور در پنج نمایش، پرکارترین گروه موسیقی در تئاتر شناخته شدند. فیلم‌های کلمبوس ساخته‌ی هاتف علیمردانی، فیلم مارموز ساخته‌ی کمال تبریزی و بی‌نامی ساخته‌ی علیرضا صمدی نیز از جمله آثاری هستند که بمرانی برایشان موسیقی ساخته است. بهزاد عمرانی درباره‌ی آن‌ها می‌گوید:
“از ما خواستند قطعه “خارجی” -از آلبوم جدید گروه که چند ماه پیش به شکل سینگل منتشر شد- را به عنوان تیتراژ این کار استفاده کنند. ما هم فقط به دلیل احترامی که برای فرهاد اصلانی قائلیم، بدون این که فیلم را دیده باشیم با درخواست او موافقت کردیم. در فیلم “مارموز” علاوه بر تیتراژ، موسیقی متن را هم ساخته‌ایم که موسیقی در این اثر شخصیت مجزایی دارد و بر اساس همان شخصیت و کاراکتر بمرانی ساخته شده و اصلاً کمال تبریزی برای همین کاراکتر و خصوصیت بود که به ما پیشنهاد ساخت موسیقی فیلمش را داد. برای تیتراژ “بی‌نامی” هم از ما خواستند قطعه ی”خیابونا” که در آلبوم “گذشتن و رفتن پیوسته” منتشر شده را استفاده کنند.”
در ادامه معرفی آلبوم سیزده چهل بمرانی باید بگوییم که بمرانی پیش از این هم تجربه‌ی ساخت موسیقی برای فیلم‌های خواب‌زده‌ها به کارگردانی فریدون جیرانی، زاپاس به کارگردانی بهرنگ توفیقی و مستند میراث ناپدری ساخته نیما مهدیان را داشته‌اند. این گروه تا به حال آلبوم‌های جوراب‌های لخت، اتوبوس قرمز، مخرج مشترک و گذشتن و رفتن پیوسته را از خود منتشر کرده است.
آلبوم سیزده چهل کاوری از ترانه‌های پاپ دهه ۴۰ شمسی است. اسم این آلبوم هم اشاره‌ای است به دهه چهل که ترانه‌ها از آن دوره انتخاب شده‌اند. آثار موسیقیدانان و خوانندگانی مثل همایون خرم، جمشید شیبانی، ضیا مختارپور، قوامی، ویگن و اونیک برای بازخوانی انتخاب شده‌اند.
با وجود اینکه بمرانی از ملودی و ترانه‌های اصلی در کار خود استفاده کرده‌اند؛ اما تم‌های موسیقی غربی و سازبندی‌های جدید در آهنگ‌ها استفاده شده است به شکلی که اعضای گروه برخی ترانه های قدیمی را با ملودی برخی از آهنگسازان ایتالیایی و آرژانتینی اجرا کردند. سردار سرمست یکی از هنرمندانی است که حضور پر رنگی در این آلبوم داشته و علاوه بر نوازندگی کیبورد پیانو، ترومپت، آکاردئون و همخوانی در تنظیم تمام قطعات گروه بمرانی را همراهی کرده است. گلنوش عمرانی هم به عنوان همخوان حضور داشته است.
این آلبوم ۱۲ قطعه شامل تو کجایی، اسب سفید، پری سر کنم‌ای برگ خزان تانگوی باد بهاری، روز و شب، افسانه، فردای روشن، جون مریم، شیدایی، نرگس شیراز و زندگی خوب دارد و طراحی گرافیک آن توسط حمید شوارعان انجام شده و احسان رسول‌اف تهیه کنندگی آن را بر عهده داشته است. با این حال کاوری دم دستی و سطحی است. اگر کسی بخواهد به سراغ شنیدن آهنگ‌های دهه‌ی چهل برود چرا باید آهنگی را انتخاب کند که کاوری از جنس سال‌های آخر دهه‌ی ۹۰ بر آن پوشانیده شده است.
