فاجعه اتمی چرنوبیل: پس از ۳۰ سال وضعیت حیات وحش این منطقه چندان بد نیست!
انسانها هم گونهای از حیوانات هستند و همانطور که شیخ اجل سعدی، صدها سال پیش بیان کرد: چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار و آن چه که پس از فاجعه اتمی چرنوبیل اتفاق افتاد، مصداق بارزی برای بیت بالا میباشد. فعالیتهای انسانی همیشه در طول تاریخ بر حیات وحش ضربههای بزرگی وارد ساخته است.
حالا تصور کنید که انسانها محیطی را به مواد رادیواکتیو آلوده میکنند و سپس منطقه را بدون توجه به حیواناتی که در آنجا باقی مانده اند ترک میکنند. به نظر شما چه بلایی بر سر این حیوانات بیچاره خواهد آمد، باید بگویم نگران نباشید، حال حیوانات خوب است!
همانطور که حتما متوجه شده اید، منظور ما فاجعه اتمی چرنوبیل است که در سال ۱۳۶۵ در اوکراین (در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود) اتفاق افتاد و طی این حادثه، مواد رادیواکتیو لازم برای ساخت حدود ۱۰۰ بمب اتمی در منطقه پخش شد! در ادامه با نت نوشت همراه باشید.
[su_label type=”important”]بیشتر بخوانید:[/su_label] سریال چرنوبیل Chernobyl: هدف ما خوشحالی تمام بشریت است!
ورود ممنوع!
در آپریل سال ۱۹۸۶، حادثهای در یک نیروگاه هستهای در اوکراین اتفاق افتاد که طی این حادثه، یک راکتور هستهای طی ۲ انفجار تخریب شد و مقادیر زیادی از مواد رادیواکتیو در محیط پیرامون نیروگاه پخش شد.
تشعشعات ناشی از فاجعه اتمی چرنوبیل و انفجارها آن قدر زیاد بود که برای آلوده ساختن بخشهای بزرگی از اوکراین، روسیه و بلاروس کفایت میکرد، ضمن اینکه تا شعاع ۳۰ کیلومتری حادثه به طور کامل از انسانها تخلیه شد.
[su_label type=”important”]بیشتر بخوانید:[/su_label] فیلم Chernobyl Diaries خاطرات چرنوبیل ساختهی برادلی پارکر
با اینکه مدتها از فاجعه اتمی چرنوبیل گذشته، ولی بیش از یک هزار مایل مربع زمین در اطراف چرنوبیل، هنوز هم به طور رسمی غیرقابل دسترس هستند. به غیر از چند دانشمند و تقریبا ۱۰۰ ساکن غیر نظامی پرطاقت و متهور، چرنوبیل تقریبا هیچ بازدید کنندهی انسانی را به خود ندیده است.
اما این تراژدی یک نقطهی روشن هم دارد: غیبت انسانها در این ناحیه باعث بهبودِ چشمگیرِ حیاتِ وحشِ منطقه شده است!
طبق گزارش National Geographic در سال ۲۰۱۶، بیولوژیستها یک بررسی ۵ هفتهای از منطقه انجام داده اند که در آن تصاویری از یک بایسون (نوعی گاومیش وحشی)، ۲۱ گراز، ۹ گوزن، ۲۶ گربه خاکستری، ۶۰ تانوکی (سگ آسیایی که صورتی شبیه به راکون دارد) و ۱۰ روباه قرمز گرفته اند.
دانشمندان در بررسی جمعیت گرگها و دیگر گونههای جانوری متوجه روندی مشابه شده اند. اسبهای وحشی در چمنزارها پرسه میزنند، گرازها ریشهها را از درون زمین در میآورند و سگهای آبی خانههای خود را با قطع شاخههای درختان توس میسازند. حیوانات منطقه به طبیعی ترین شکل ممکن در غیاب انسانها به حیات خود ادامه میدهند.
قسمت تاریک ماجرا
اما این که سلامت حیوانات این منطقه پس از فاجعه اتمی چرنوبیل در چه وضعی میباشد، موضوعی است که مورد بحث قرار گرفته است. دانشمندی دانمارکی به نام Anders Pape Møller و زیست شناسی از دانشگاه کارولین جنوبی به نام Timothy Mousseau، متوجه شده اند که اوضاع در حیات وحش چرنوبیل خیلی هم بر وفق مراد نمیباشد.
در مطالعهای که آنها انجام دادند متوجه شدند که ۲۰ سال پس از وقوع حادثه، در این منطقه تعداد پروانه ها، ملخ ها، سنجاقک ها، زنبورهای وحشی و تارهای عنکبوت بسیار کم میباشند. آنها همچنین افزایش میزان جهش در گونههای خاصی از حیوانات (ناشی از تماس با مواد رادیواکتیو) را گزارش کرده اند.
اما یک چیز واضح و مشخص است: منطقه ممنوعهی چرنوبیل به اندازهی کافی سمی نبوده است تا بتواند جمعیت حیات وحش را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
همانطور که زیست شناسی به نام Jim Beasley در مصاحبه با National Geographic بیان کرد، در منطقهی ممنوعه، پس از فاجعه اتمی چرنوبیل انسانها از ناحیه خارج شدند و همین امر به تنهایی هرگونه اثر مخرب رادیواکتیو را تحت الشعاع خود قرار داد. یعنی به عبارت ساده تر، بین تشعشعات هستهای و تمدنهای بشری، میتوان تمدن بشری را تهدید بزرگتری برای حیات وحش دانست!
منبع: curiosity.com
خسته نباشید سوالی داشتم اگر ممکن است جوابش را به ایمیل ام بفرستید. آیا حادثه چرنویل تاثیری هم در حیاط وحش و طبیعت ایران نیز داشت؟ با تشکر
سلام
تشعشعات تا کشور کویت نیز آمده است ولی از کشور ایران اطلاعاتی درز نکرده که اثرات رادیو اکتیوی وجود داشته یا خیر ؟
اگر هم بوده بسیار خفیف هستش .