نقد فیلم Justice League لیگ عدالت به کارگردانی زک اسایندر، فاجعه به تمام معنی

لیگ عدالت یا Justice League عنوانِ فیلمی کمیک بوکی و ابر قهرمانی در ادامه نهضتِ پر سر و صدای این طیف از سینما است که در سال ۲۰۱۷ روانه پرده سینماها شد. فیلمی محصول کمپانی دی سی کمیک که سری کمیک هایش به خاطر قهرمانانی نظیر بتمن، سوپرمن و امثالهم شهرتی جهانی دارد. پس از سود سرسام آوری که کمپانی مارول با جهان سینماییِ بزرگش راه انداخت و توانست در سالیان اخیر گیشه ها را با فیلم های پاپ کُرنی‌اش فتح کند، این بار نوبت به کمپانی برادران وارنر رسید که  جهان دی سی را در سال ۲۰۱۳ و با فیلم مردی از فولاد خلق کند. در ادامه با بررسی و تحلیل فیلم Justice League محصول ۲۰۱۷ با نت نوشت همراه باشید.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم Wonder Wheel چرخ شگفت‌انگیز ساخته وودی آلن ۲۰۱۷

فیلم Justice League لیگ عدالت به کارگردانی زک اسایندر

پنجمین فیلم از دنیای جدید دی سی که Justice League 2017 لیگ عدالت نام دارد، آشفته بازاری برای رسیدن به سود بیشتر است و ملعبه‌ای دو ساعته است که بنایش را بر اعتبار بصری قهرمانانی نظیر سوپرمن، بتمن، واندر وومن و … بنا می‌سازد. زک اسایندر کارگردان این فیلم که پیشتر در بتمن علیه سوپرمن مورد حملات شدیدی از سوی منتقدین و حتی دوستداران کمیک‌ها قرار گرفته بود، خیلی به لحن فیلم دست نمی‌زند و دنیای تاریکی که پیشتر خلق کرده بود را با شوخی هایی بی‌مزه سعی در تلطیف آن دارد. شگردی که در فیلم‌های مارول جواب داده بود و زک اسایندر به شکل ناشیانه‌ای سعی بر چپاندن چنین تنزلی از شوخی در فیلم دارد.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم ۵۰۰ days of summer کاری از مارک وب

داستان فیلم Justice League لیگ عدالت به نوعی برای کمیک دوستان آشناست. در ادامه فیلم قبلی و هنگامی که سوپرمن مرده است. دنیا درگیر مشکلی بی نهایت شده و بتمن سعی بر جمع آوری گروهی به نام لیگ عدالت برای مقابله با این تهدید است. دشمن پشت پرده این فیلم که تنها یک بار نام از او برده می‌شود یعنی دارک ساید، به واسطه یکی از نیروهایش یعنی استپن ولف به شکلی غیر مستقیمی به زمین حمله می‌کند و اینجاست که این قهرمانان باید با این مشکل مواجه شوند. اینجاست که فاجعه سینمایی آغاز می‌شود. داستان محو می شود و به رُخ کشیدن تکنیک تمام هدف می‌شود.

در بررسی فیلم Justice League باید گفت زک اسایندر در این فیلم فقط توانسته نوعی تاریکی بصری به فیلم تزریق کند و در مباحث دیگر کلا ما قبل فیلم است. انبوه شخصیت‌هایی که به فیلم سرازیر می‌شوند و در حد تیپ باقی می‌مانند. مخاطب حتی فرصت نمی‌کند که بتواند فکر کند که آیا این فلش، آکوامن و سایبورگ را بشناسد یا خیر. رگباری از صحنه های شلوغ با بدترین کارگردانی ممکن طبیعتا روی اعصاب می‌رود.

بیشتر بخوانید: تحلیل فیلم The Lives of Others زندگی دیگران کاری از فلوریان هنکل فون دونرسمارک

یکی از شاخص‌های کمیک های دی سی نسبت به شخصیت پردازی قوی ویلن های آن است. هویت مخوفی که آنتاگونیست های این کمیک‌ها دارند مزیتی است که تقریبا در کمیک های مارول کمتر دیده می‌شود. جوکر، لکث لوتر، دثتروک و …. شخصیت‌هایی تاریک که عاشقان کمیک از دیدن آنها لذت می‌برند. اما به معنای واقعی کلمه دنیای جدید دی سی این ویلن ها را نابود کرد و تنها ماکت هایی بزک شده از آن ها را بر پرده سینما ها فرستاد.

بزرگترین مشکل فیلم نداشتن فیلمنامه و داستانی مشخص است که این نکته نباید در نقد و بررسی فیلم Justice League از قلم بیفتد. سه مکعبی که به یکباره قرار است پیدا شوند و دنیا را نابود کنند. شکلی از فاجعه که حتی عامی ترین مخاطب سینما هم به بی منطق بودن نوع روایت آن پی می‌برد. همچنین فیلم رسالت سرگرمی خود را نیز به درستی انجام نمی دهد و به اصطلاح فیلم از نداشتن کلای مکس و نقطه عطف و اوج کوبنده رنج می‌برد. همچنین جلوه های ویژه در بعضی نقاط به شکل تهوع آوری افتضاح است. کسانی که سینمای سایندر را پیگیر کرده‌اند می‌دانند که وی علاقه خاصی به این نوع فیلم برداری و استفاده از جلوه های ویژه دارد. مسئله ای که در بتمن علیه سوپرمن، ۳۰۰ و در دیگر فیلم های وی مشهود بود. اما در لیگ عدالت Justice League در بعضی نقاط فیلم به شدت از جلوه های ویژه ضربه می خورد. به عنوان مثال ادیت مسخره ای که بر روی لب و دهن سوپرمن به کار رفته است در تمام فیلم روی اعصاب راه خواهد رفت.

بیشتر بخوانید: فیلم The Edge of Seventeen آستانه هفده‌سالگی کاری از کلی فرمون کریگ

در هر صورت در دورانی از تاریخ سینما به سر می‌بریم که گیشه به عنوان الهه ای ایست که همه در حال پرستشش هستند. موضوعاتی که هالیوود آن قدر آن ها را دستمالی می‌کند تا به انزجار بدل گردند و این مهم را نباید در بررسی فیلم فیلم Justice League و امثالهم فراموش کرد. امروزه هم سینمای مارول و دی سی به درجه ای از خوشبختی در فیلم‌های کمیک بوکی رسیده‌اند که پیشاپیش تا چند سال آینده نیز برای ساخت فیلم های جدید برنامه ریزی کرده اند. فعلا باید منتظر ماند و امید داشت که تا این دوران تمام شود یا حداقل در ساخت چنین آثاری به حداقل های شعور مخاطب نیز توجه شود.