آیا خوردن غذای فریز شده کار درستی است؟
اتفاقی که برای بستنی و غذای فریز شده ، مرغ خشک شده و نخود فرنگی چروک شده در فریزر رخ می دهد، «سوختگی یخی» است. فریزر، زمان را نگه نمی دارد و فقط از چیزهایی مثل رشد باکتریایی و خرابی آنزیم ها جلوگیری می کند.
چقدر غذای فریز شده را دوست دارید؟ بستنی را که در فریز می گذارید، به یک چیز یخی چسبنده و کشنده تبدیل می شود. آیا چیزی بدتر از این حس ناشناخته وجود دارد؟ خب، شما هنوز بستنی را دارید؛ پس خیلی هم بد نیست. ولی چه اتفاقی رخ داده است؟ چرا همه چیز در فریزر خراب می شود؟ برای بررسی بیشتر غذای فریز شده در ادامه با نت نوشت همراه باشید.
خشم یخ غذای فریز شده
اتفاقی که برای بستنی شما، مرغ خشک شده و نخود فرنگی چروک شده در فریزر رخ می دهد، «سوختگی یخی» است. «سوختگی» و «یخ» تا جایی که می دانیم، اساساً مقابل هم هستند. از طرفی، فریزرها باید از غذا محافظت کنند، نه اینکه آن را خراب کنند. پس وقتی یک تکه گوشت یا غذای فریز شده را از فریزر بیرون می آوردید، برای اینکه ببینید اساساً غیرقابل خوردن شده است یا نه، حسی شبیه به حس خیانت را از جانب کسی که بیشتر از همه به او اعتماد داشتید، تجربه خواهید کرد. واقعیت، این است: فریزر، زمان را نگه نمی دارد و فقط از چیزهایی مثل رشد باکتریایی و خرابی آنزیم ها جلوگیری می کند. اما مثل دمای بالا که باعث می شود آب به صورت بخار خارج شود، دمای پایین نیز می تواند آب را از بین ببرد.
وقتی آب مایع تا دمای جوش گرم شده و تبدیل به گاز می شود، تبخیر نامیده می شود. اما وقتی مستقیماً از یخ به بخار تبدیل می شود، تصعید نامیده می شود. برای اینکه این اتفاق رخ دهد، یخ باید در یک محیط سرد و خشک با مقدار مناسب فشار هوا قرار بگیرد. برای یخ خشک، تصعید به راحتی در دمای اتاق رخ می دهد. به همین دلیل است که مکعب های جامد یخ خشک به اندازه پر کردن استیج یک گروه راک، بخار تولید می کنند. اما برای آب، دیدن این اثر، خیلی سخت تر است؛ چون خیلی آهسته تر رخ می دهد.
بله! این اتفاق می افتد و مدرک آن، استیک خشک شده و رنگ و رو رفته ای است که فراموش کرده اید در فریزر گذاشته اید. اتفاقی که در این جا افتاده، این است که آب داخل گوشت به سمت هوا کشیده شده و سپس به بلورهای جامد یخ روی سطح گوشت تبدیل شده است (دقیقاً مثل تصعید که رفتن از قاز جامد به گاز است؛ چگالش، به معنای تبدیل گاز به جامد است). به همین دلیل، هر چه آب بیشتر در غذا باشد، بیشتر طول می کشد که به اصطلاح با یخ بسوزد. گوشت، سریعاً خشک می شود؛ اما سوپ، خیلی طول می کشد تا رطوبتش را از دست بدهد. همینطور برای تغییر رنگ مشخص، که یک اثر جانبی دیگر است؛ موقعی که آب از استیک بیرون می آید، به وسیله هوای اطراف اکسیده می شود و مانند یک سیب، تغییر رنگ می دهد.
غذا را نسوزانید!
غذای یخ سوخته و غذای فریز شده فاسد نشده؛ اما دیگر خوشمزه هم نیست و متاسفانه این امر، اجتناب ناپذیر است. چند قدم وجود دارد که می توانید به کمک آن ها، تا جایی که می شود از فاسدشدن جلوگیری کنید. مهم ترین چیز، بسته بندی محکم مواد غذایی است. به همین دلیل، مردم از ظروف شیشه ای محکم و پلاستیک های خلاء استفاده می کنند. این وسایل، هوا را دور نگه می دارند. اگر آبی که درون غذا وجود دارد با هوای اطرافش تماس نداشته باشد، نمی تواند تصعید شود. به غیر از این، مطمئن شوید که غذا را به موقع می خورید. اگر بخواهید شش ماه صبر کنید تا آن بستنی مذکور در بالا را بخورید، هیچکس جز خود را برای ملامت پیدا نخواهید کرد.
در حقیقت، بعضی وقت ها مردم، خودشان غذا را یخ زده می کنند که شاید شما این کار را به عنوان “خشک کردن با یخ” بشناسید. در واقع، بستنی فضانوردان، اساساً فقط بستنی است که آبش تصعید شده. بنابراین، دفعه بعد که آن خوراکی های خوشمزه درون یخچالتان را فراموش کردید، ممکن است خودتان را با این دانش متقاعد کنید که آن ها را غیر قابل خوردن رها نکرده اید؛ بلکه فقط آن ها را آماده نگه داشته اید.
نویسنده: هادی رجبلو
منبع: curiosity.com
