سینمای جهان

فیلم LIFE IS BEAUTIFUL زندگی زیبای روبرتو بنینی

زندگی زیبا است یا LIFE IS BEAUTIFUL فیلمی به کارگردانی Roberto Benigni دو نیمه از زیست را روایت می‌کند. شور، اشتیاق، ذوق، علاقه، رنگ، نشاط و در طرفی دیگر رنج، کاستی، درهم تنیدگی و تحمل. اما برای هر دوی این‌ها یک قصه را می‌گوید؛ زندگی زیباست. هر انسانی ما بین دو نیستی یک جریانِ بودن و شدن را با تمام سرعت هدیه می‌گیرد. ما ناخواسته متولد می‌شویم و ممکن است ناخواسته از دنیا برویم، چیزی که مهم است فاصله‌‌ی بین این دو ناخواسته است که تمام خواسته هایمان را شکل می‌دهد.

این یک داستان ساده است؛ اما گفتنش ساده نیست.

زندگی زیباست؛ این صادقانه ترین دروغی است که انسان را برای پیوند با زمان و محتوی خویش شامل می‌شود.

بیشتر بخوانید: فیلم Get Out از جوردن پیل

زندگی زیباست؛ این صادقانه ترین دروغی است که انسان را برای پیوند با زمان و محتوی خویش شامل می‌شود.
زندگی زیباست؛ این صادقانه ترین دروغی است که انسان را برای پیوند با زمان و محتوی خویش شامل می‌شود.

 LIFE IS BEAUTIFUL , زندگی زیبای روبرتو بنینی

روبرتو بنینی زندگی را به مثابه‌‌ی بازی‌ای برای جمع آوری امتیازهای بیشتر می‌پندارد، برای زیباتر زیستن و بیشتر بودن و شدن، برای خواستن، برای از دست دادن و در نهایت برای نبودن. برای نبودن هم زندگی سراسر زیبایی می‌شود چرا که این، الفبای واقع گرایی خوش بینانه است.

مشخص نیست که گوئیدو ( روبرتو بنینی ) نوعی از زندگی را به تصویر می‌کشد و یا اصل آن را، چیزی که ارزشمند می‌شود آموزشی است که با نهایت خلوص فریاد می‌زند. گوئیدو زندگی را با قدرت لمس می‌کند و تراوشات این شاخصه را تکثیر می‌کند.

هر چه بزرگ تر می‌شود کمتر می‌توان دید؟ تاریکی

پوستر فیلم LIFE IS BEAUTIFUL زندگی زیبا است به کارگردانی Roberto Benigni
پوستر فیلم LIFE IS BEAUTIFUL زندگی زیبا است به کارگردانی Roberto Benigni

بیشتر بخوانید: فیلم The Beguiled , فریب خورده جدید‌ترین اثر سوفیا کاپولا

او یادآور نکاتی است که انسان امروز به فراموشی سپرده و در خلوت اجتماعی و شخصی خویش انتظاری بی پایان را واقف است. غم سراسر وجودش را فرا می‌گیرد و همان زخم هایی می‌شوند که مثل خوره در انزوا روح را می‌خورد و می‌تراشد.

فیلم LIFE IS BEAUTIFUL یک دستور است، یک تفکر است. شاید هرمنوتیک واژه زیبایی مترادف شوخی است. گوئیدو پاهایش را روی زمین می‌کوبند و با صلابت و عیاری تابناک قدم بر حضور خویش می‌زند. او طلب کردن و بودن را درس می‌دهد. او به ترجمانی فارغ مبدل می‌شود و ابزار ارتباطی خویش را که همان زبان است در راه دوست داشتن بشر مصرف می‌کند. او مصرف را آموزش می‌دهد.

گوئیدو عشق و تلقین را پر رنگ می‌کند و اعتقادش بر پایه بزرگداشت این دو واژه شکل گرفته است. چرا که زندگی چیزی افزون بر این‌ها نیست. از تلاشی طاقت فرسا دم می‌زند که هدیه‌ای به ظرافتِ ثباتِ یک سراب را شامل است و تمام سناریو را چنین خلاصه می‌کند: “هرکه درکش بیش امتیاز بیشتر”

فیلم LIFE IS BEAUTIFUL یک دستور است، یک تفکر است. شاید هرمنوتیک واژه زیبایی مترادف شوخی است.
فیلم LIFE IS BEAUTIFUL یک دستور است، یک تفکر است. شاید هرمنوتیک واژه زیبایی مترادف شوخی است.

بیشتر بخوانید: فیلم The Perks of Being a Wallflower , مزایای سر به زیر بودن

فیلم LIFE IS BEAUTIFUL از دل یک موضوع جامع و جهان محور به مسئله‌ای شخصی و دورن گرایانه می‌پردازد و همین بی انقضایی او را رقم می‌زند. انسانیت در پوزیشینی  فرا مسئله‌ای جلوه گر می‌شود و تمام ادیان، سیاست و حقوق را بخشی از کلیت یک فهم می‌پندارد. آیینی که بلندتر از تمام سنت و باورها، ایمان‌ها و عقاید و… قرار می‌گیرد و همه‌‌ی محیط را به جشنواره‌ای سراسر حیات و لذت دعوت می‌کند.

گوئیدو حضور را فارغ از خشم، ظلم، طبقه و ستم باور دارد و در تنگنای سیاه و تلخ جنگ جهانی دوم به طعم شیرین و تکرار نشدنی زندگی اشاره می‌کند و جانش را برای اثبات یک شوخی گاها دردناک فدا می‌کند.

بیشتر بخوانید: فیلم Cafe Society آخرین ساخته وودی آلن

من هر طور که بخواهم آواز می‌خوانم
هیچ چیزی جلو دارم نیست؛
آزاد شدن، حالا از این غل و زنجیرها آزاد شدم
همدردی کردن را چه فایده است
وقتی برای تصاحب خوشبختی آمده ام؛
قبل از همه چیز من اینجا هستم
ترمزها بریده اند؛
قطارها خواهند رفت؛
و دیگر مرا تحملی نیست؛
ای شراب مقدس مرا دریاب

هنرنمایی Roberto Benigni در نقش Guido Orefice در فیلم LIFE IS BEAUTIFUL که حائز جایزه اسکار شد!
هنرنمایی Roberto Benigni در نقش Guido Orefice در فیلم LIFE IS BEAUTIFUL که حائز جایزه اسکار شد!

محمد حیدری

محمد حيدري هستم دانش آموخته ی معماري و پژوهش هنر.

نوشته های مشابه

‫۲ دیدگاه ها

  1. شاید این فیلم یکی از تاثیرگذارترین قسمت‌ها از زندگی شخصی من در سال های نوجوانی باشه، قسمتی که تاثیری شگرف اما گمنام درون من داشته که باید به سال‌های حدود ۸۰ برگردد…
    در‌هر‌حال؛ به نظر شخصی من برای مدت کوتاهی هم که شده باید نگاه با عینک گوئیدو رو امتحان کرد…
    ممنون از مطلب.

  2. بله؛ این اثر پتانسیل عجیبی می تواند در زندگی تمام مخاطبانش داشته باشد، و شاید به قول شما باید از عینک بنینی استفاده کرد.
    سپاس فراوان ?

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا