فیلم Molly’s Game ساخته‌ی آرون سورکین
بازی مالی یا Molly’s Game فیلمی به نویسندگی و کارگردانی آرون سورکین Aaron Sorkin است. نویسنده قدرتمند و معروف هالیوود حالا اولین تجربه کارگردانی‌اش را روانه سینما‌ها کرده است. فیلمی آشنا با دنیای سورکین و به شدت پر جزئیات. وسواسی که در دیگر کارهای سورکین نیز مشاهده شده است. در ادامه با تحلیل و نقد فیلم Molly’s Game با نت نوشت همراه باشید.
نقد فیلم Molly’s Game “شکست، شکست و شاید پیروزی”
در آغاز تحلیل و نقد فیلم Molly’s Game به سراغ ماجرای این فیلم می‌رویم، داستان این فیلم دختری به همین نام با نقش آفرینی “جسیکا چستین” است. فیلمنامه‌ای اقتباس شده از رمانی به همین نام (Molly’s Game: From Hollywood’s Elite to Wall Street’s Billionaire Boys Club, My High-Stakes Adventure in the World of Underground Poker) است.
بازی که به مرور به میزبانش تبدیل می‌شود و فرمان قسمتی از بزرگترین شرط بندی‌های خصوصی پوکر در غرب و سپس شرق آمریکا را در اختیار می‌گیرد. هوش بالای مالی سبب می‌گردد که میزبانی او سریعا به یکی از محبوب ترین‌ها تبدیل شود و همین پای مافیای روس را به این قمار پوکر باز می‌کند.
زندگی که با ورزش اسکی شروع می‌شود. شکست می‌خورد. بلند می‌شود و به بیزینس روی می‌آورد. شکست می‌خورد. دوباره قوی تر باز می‌گردد و وقتی سقوط می‌کند خانواده‌اش را باز می‌یابد. مالی دختر باهوشی است که پس از حادثه در مسابقات اسکی با وجود هوش عالی به دلیل کشمکش با پدرش به لس آنجلس مهاجرت می‌کند و طی اتفاقی وارد کسب و کار قمار می‌شود.
بازی که به مرور به میزبانش تبدیل می‌شود و فرمان قسمتی از بزرگترین شرط بندی‌های خصوصی پوکر در غرب و سپس شرق آمریکا را در اختیار می‌گیرد. هوش بالای مالی سبب می‌گردد که میزبانی او سریعا به یکی از محبوب ترین‌ها تبدیل شود و همین پای مافیای روس را به این قمار پوکر باز می‌کند.
برای نقد فیلم Molly’s Game باید گفت “آرون سورکین” پیش از این در مقام فیلمنامه نویس نشان داده بود که به جزئیات بسیار علاقه دارد و به هیچ عنوان سعی بر کم گویی نمی‌کند و بالعکس بمباران مونولوگ‌ها و دیالوگ‌ها را بر ذهن مخاطب رگبار می‌کند.
همین نوع نگارش سبب می‌گردد در لحظه، مخاطب دیالوگ‌های فراوانی را از دست بدهد. اما سورکین شیوه خودش را دارد و موضوعات یکسان را بارها و با بیان متفاوتی تعریف می‌کند تا در نهایت چیزی جا نماند.
بیشتر بخوانید: فیلم ۴۵ سال کاری از اندرو هیگ
همین نوع نگارش سبب می‌گردد در لحظه، مخاطب دیالوگ‌های فراوانی را از دست بدهد. اما سورکین شیوه خودش را دارد و موضوعات یکسان را بارها و با بیان متفاوتی تعریف می‌کند تا در نهایت چیزی جا نماند.
در ادامه نقد فیلم Molly’s Game اما فرای داستان جذابی که سورکین روایت می‌کند Molly’s Game فقط درباره پوکر و در آوردن پول نیست. فیلم Molly’s Game درباره شکست است. درباره نوع نگاهی است که انسان به شکست دارد. ذهن بی نهایتی که مادیت و معنویت انسان را گسترده می‌کند.
این که چطور شکست‌های انسان مسیری که بعدها به نام تجربه بیان خواهد شد را مشخص خواهند کرد. در واقع شکست است که علتی برای موفقیت می‌شود. پُل‌هایی که شکست بر پایه نحوه گذر از آن‌ها بنا می‌کند به سر منزل موفقیت خواهد رسید. به قول چرچیل که سخنی از او در دیالوگ‌های پایانی فیلم ادا می‌شود، موفقیت را چنین تعریف می‌کند:
“توانایی حرکت از شکستی به شکستی دیگر”.
اوج رادیکال بودن سخن چرچیل درباره عدم ترس است. جراتی که فرای ترس، مالی را وارد سیستمی از کثافت خود خواسته پر زرق و برق می‌کند. جوانیش را هدر می‌دهد. ثروت تملک شده از هوش فوق العاده‌اش به یغما می‌رود. اما در نهایت با ذهنی پالایش یافته زندگی را به آغوش می‌کشد. انسانیت را باز تعریف می‌کند و از درون گند آب را دوباره مفهوم خانواده و دوستانش را در می‌یابد.
بیشتر بخوانید: تحلیل فیلم The Mountain Between Us کاری از هانی ابو اسعد
در ادامه نقد فیلم Molly’s Game اما فرای داستان جذابی که سورکین روایت می‌کند Molly’s Game فقط درباره پوکر و در آوردن پول نیست. فیلم Molly’s Game درباره شکست است. درباره نوع نگاهی است که انسان به شکست دارد. ذهن بی نهایتی که مادیت و معنویت انسان را گسترده می‌کند.
در نقد فیلم Molly’s Game باید گفت این اثر فیلمی است که در لحظاتی درخشان، فرا متنی عمل می‌کند. لحظاتی که زیاد نیستند ولی اندکی تأثیر گذارند. فیلم از هجمه‌هایی که علیه زن ستیزی در هالیوود به راه افتاده است استفاده می‌کند و فیلمی فمینیستی روانه بازار می‌کند. بی شک بازی روان جسیکا چستین از برگ برنده‌های فیلم است.
هنرمندی که استعداد فوق العاده‌اش در سالیان اخیر از او یک بازیگر حرفه‌ای ساخته که اغلب نقش هایش کاراکتری جذاب به شمار می‌آیند.
در نهایت؛ در نقد فیلم Molly’s Game باید گفت که این اثر از آن دسته فیلم‌هایی است که علاوه بر سرگرم کننده بودن سعی بر القای مفاهیمی از دریچه سرگرمی هستند. فیلم‌های خوش ساختی که هر ساله می‌آیند و تأثیری محدود می‌گذارند و در تاریخ سینما اغلب به فراموشی سپرده می‌شوند.
Molly’s Game هم از این دست فیلم‌ها است. سرگرمی عرضه می‌کند. پیام اخلاقی می‌دهد و روان است. اما حلقه گمشده‌ای را در سینما باز نمی‌گشاید تا دل هنر دوستان را برباید و به میراثی بدل گردد که هر سال به عظمت و تأثیرش افزوده شود.
بیشتر بخوانید: معرفی فیلم من نفرت انگیز ۳ کاری از پیتر کافین
Molly’s Game هم از این دست فیلم‌ها است. سرگرمی عرضه می‌کند. پیام اخلاقی می‌دهد و روان است. اما حلقه گمشده‌ای را در سینما باز نمی‌گشاید تا دل هنر دوستان را برباید و به میراثی بدل گردد که هر سال به عظمت و تأثیرش افزوده شود.
