ماهواره های ناسا تغییرات بسیار عجیبی را در منابع آب شیرین کرهی زمین کشف کردند!
مطالعه ی جدید ناسا نشان می دهد که چگونه میزان آب شیرین در مناطق مختلف زمین در طی سال های گذشته بر اثر عامل های مختلفی نظیر مدیریت آب انسان ها و تغییرات آب و هوایی تغییر کرده است. در ادامه با نت نوشت همراه باشید.
در طی ماموریت مشترک بین ناسا و مرکز فضایی آلمان که به نام مأموریت ترمیم خطر و آزمایش آب و هوا (GRACE) شناخته می شود، میزان آب شیرین موجود در سراسر کره ی زمین به وسیله ی ماهواره ها مشاهده شده، میزان بارندگی ها اندازه گیری شده و دیگر اطلاعات موجود درباره ی آب و هوا در بین سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۶ استخراج شده اند. آن چه که در پایان این ماموریت نتیجه گیری شد بسیار جالب و عجیب بود: مناطق خشک روز به روز خشک تر می شوند و مناطق بارانی و مرطوب هم روز به روز مرطوب تر می شوند! دلیل اصلی این تغییرات را می توان بر اثر فعالیت های انسانی دانست، در حالی که تغییرات آب و هوایی هم در ایجاد این تغییرات نقش دارند.
کالیفرنیا و گرینلند از جمله مناطقی هستند که با کاهش شدید آب آشامیدنی مواجه شده اند. خشکسالی شدید در اکثر ایالات باعث کاهش ذخیره ی آب شیرین آن ها از سال ۲۰۱۱ به این طرف شده است. به دلیل کاهش بارش برف و جریان های سطحی آب، بشر به طور جدی متکی بر استفاده از ذخیره ی آب های زیرزمینی شده است. در گرینلند هم، کوه های بزرگ یخی که به عنوان یخچال های طبیعی شناخته می شوند به درون آب اقیانوس سقوط می کنند که این امر خود باعث کاهش ذخیره ی آب شیرین در این منطقه می شود.
اما همان طور که گفتیم، مناطقی هم هستند که با افزایش ذخیره ی آب شیرین مواجه شده اند. مثلا دلتای Okavango در افریقای جنوبی به دلیل افزایش بارش باران با افزایش شدید ذخیره ی آب شیرین روبه رو شده است. ذخیره ی آب عربستان سعودی هم از زمانی که این کشور برنامه ی کشاورزی سنتی گندم را در سال ۲۰۱۵ به پایان رساند، افزایش یافته است.
حالا چرا این مساله برای ما مهم است؟ با این که بیشتر سطح کره ی زمین را آب تشکیل می دهد، اما فقط بین ۲ تا ۳ درصد این آب را می توان به عنوان آب شیرین مصرف کرد. این آب شیرین هم در دریاچه ها و رودها و برف و یخچال های طبیعی ذخیره شده است. این مطالعه نشان داد که در طی ۱۵ سال، میزان این آب شیرین در سطح کره ی زمین می تواند بسیار تغییر کند، هرچند که بشر قادر است تا این تغییرات را در جهت بهبودِ ذخایر آبی اعمال کند.
ماهواره ی GRACE اصلی در سال ۲۰۰۲ پرتاب شد و ماموریت خود را در سال ۲۰۱۷ به پایان رساند. جایگزین آن یعنی GRACE Follow-On هم شنبه ۲۹ اردیبهشت از پایگاه هوایی کالیفرنیا به فضا پرتاب می شود. این ماهواره توسط موشک SpaceX Falcon 9 حمل خواهد شد.
آخرین پرتاب موشک ناسا مربوط به فرودگر مریخی InSight بود. این موشک تا ماه نوامبر به سیاره ی سرخ نخواهد رسید، اما بر عرشه ی این سفینه دو فضاپیمای کوچک وجود دارند که ارتباط بین دو سیاره ی زمین و مریخ را سرعت می بخشند و همچنین عکس جدیدی از زمین از فاصله ی ۶۲۱،۰۰۰ مایلی ثبت کرده اند.
منبع: www.inverse.com