علمی

یک روش ساده برای تشخیص دادن فسیل از سنگ ؛ لیس زدن است!

نویسنده: محمد سلیمانی

منتشر شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۶

۴ زمان مطالعه: 2 دقیقه

یک کلکسیون فسیل، به چشم افراد عادی (فاقد تخصص)، همانند یک مشت سنگ ریزه است. در واقع، حتی برای افراد آموزش دیده و متخصص هم، تشخیص دادن فسیل از سنگ سخت می باشد. بنابراین، اگر شما در مکانی با چنین موردی برخورد کردید، چگونه اطمینان حاصل می کنید که آن یک فسیل مثلا متعلق به استخوان پای استیراکسور(گونه ای دایناسور) است، و سنگ نیست؟ دشوار است. احتمالا شما این را نه در جایی دیده، و نه شنیده اید؛ اما با لیس زدن می شود تشخیص دادن فسیل از سنگ را به آسانی انجام داد… در ادامه با ما همراه باشید…

یک کلکسیون فسیل، به چشم افراد عادی (فاقد تخصص)، همانند یک مشت سنگ ریزه است. در واقع، حتی برای افراد آموزش دیده و متخصص هم، تشخیص دادن فسیل از سنگ سخت می باشد. بنابراین، اگر شما در مکانی با چنین موردی برخورد کردید، چگونه اطمینان حاصل می کنید که آن یک فسیل مثلا متعلق به استخوان پای استیراکسور(گونه ای دایناسور) است، و سنگ نیست؟ دشوار است. احتمالا شما این را نه در جایی دیده، و نه شنیده اید؛ اما با لیس زدن می شود تشخیص دادن فسیل از سنگ را به آسانی انجام داد… در ادامه با ما همراه باشید…

جنیفر هابارد، دانشجوی کارشناسی سابق دانشگاه آرکانزاس، تشخیص دادن فسیل از سنگ را با زبان انجام می دهد

مکان، مکان، مکان

نخستین سوال برای مشخص کردن اینکه آیا شما یک فسیل، یا یک چیز بدرد نخور پیدا کرده اید، مربوط به مکان می شود (از کجا آن را پیدا کرده اید؟). اگر شما یک شی خاص ضمخت شبیه یک تکه سنگ کنار صندوق پستی منزلتان پیدا کرده اید، ما از نا امید کردن شما متنفریم، ولی به احتمال زیاد آن فسیل یک دایناسور نیست. شما فقط یک تکه سنگ برداشته اید. متاسفیم را آن را پرت کنید. فسیل های واقعی، فقط در بعضی از مناطق معین جهان، و به طور خاصی شکل می گیرند.

شما می توانید با استفاده از داده های Paleontology Database که امکانات تعاملی بسیار خوبی در زمینه دیرینه شناسی دارد، نقشه همه مکان های روی زمین که فسیل های دایناسور در آنجا یافت شده، را مشاهده کنید. (قبل از تفکیک زمین در یکی از این مناطق، اطمینان حاصل کنید که از قوانین سرپیچی نمی کنید. همچنین لازم به ذکر است که دیرینه شناسان آموزش دیده بسیار بهتر، مکان ها را حفاری، و از فسیل ها نمونه برداری می کنند.)

تشخیص دادن فسیل از سنگ چگونه با لیس زدن امکان پذیر است؟

بالفرض، اکنون شما در مکانی هستید که فسیل های دایناسور را در اختیار دارید. بسیار عالی. بدون بردن نمونه به آزمایشگاه به منظور بررسی درون آن، مشخص کردن اینکه چه چیزی استخوان فسیل شده دایناسور هست یا نیست، بسیار دشوار می باشد. ولی این تنها راه و اخرین راه نیست، شما می توانید آن را لیس بزنید (اوه). شما لازم نیست به طور کامل و با همه زبان آن را لیس بزنید، فقط به سرعت با نوک زبان خود به نمونه ضربه بزنید. اگر زبان شما حتی به اندازه خیلی کم به آن چسبید، از شانس خوب شما آن می تواند یک استخوان فسیلی باشد. اگر نچسبید، شخص شما یک تکه سنگ پر از خاک را لیس زده است.

ما هم با شما موافق هستیم که لیسیدن فسیل های قدیمی روش خوبی برای آزمایش کردن آنها نیست. اما برای زمین شناسان زبده، نمونه برداری با این روش یک کار عادی روزانه به حساب می آید. بر طبق اطلاعات The Earth Story ، با زدن زبان به یک نمونه، به منظور محکم کاری، اطلاعات ارزشمندی کسب می شود: زیرا در آنها “سیلویت” (Sylvite) وجود دارد. این ماده معدنی (از مجموعه کانی ها)، طعم و مزه زننده و شوری دارد. و نیز فسیل ها، دارای مواد معدنی چسبنده ایی مانند کریزوکل یا کائولینیت (نوعی رس) می باشند. و بافت آنها به گونه ایی شکل گرفته که دارای هیچ طعم ومزه ایی نباشند. عطر و طعم آنها مشخص نیست، اما زمانی که شما فسیل ها را لیس می زنید مواد معدنی (کریزوکل یا کائولینیت) به زبان شما می چسبند.

با توجه به ماهیت پرمنفذ (متخلخل) استخوان، لیسیدن فسیل دایناسور خاصیت چسبندگی بیشتری نسبت به یک  سنگ رسوبی دارد. همانطور که مواد آلی دایناسور (روده ها، عضلات، چربی، و غیره) در طول زمان تجزیه می شوند، مواد معدنی بیشتر عمر می کنند. این قسمت های استخوان از مواد معدنی مانند کلسیم ساخته شده اند که از خود یک ماده معدنی شکننده و متخلخل به شکل ساختار درونی استخوان باقی می گذارند.

بعد از لیس زدن فسیل، گام بعدی این است که یک لیوان آب سرد پیدا کنید. مگر اینکه قصد داشته باشید استخوان فسیل شده را برای شام میل بفرمایید.

منبع: curiosity.com