ناسا ربات های زنبوری را به مریخ می فرستد!
یکی از آرزوهای بشر در قرن اخیر فتح سیاره ی سرخ به دست انسان ها بوده است. حال با اینکه گمانه زنی های فراوانی برای انتقال انسان به مریخ وجود دارد، اما مسلما هنوز تکنولوژی بشر در سطحی نیست که بتواند از عهده ی فرستادن انسان به مریخ برآید. بنابراین فعلا بهترین راه برای اکتشاف در مریخ، فرستادن ربات ها به این سیاره می باشد. حال ناسا تصمیم به انجام یک اکتشاف گسترده و سراسری در مریخ به وسیله ی ربات های زنبوری گرفته است.
همانطور که می دانید، مریخ در دسترس ترین سیاره ی منظومه ی شمسی برای اکتشاف بشر می باشد. یکی از آرزوهای بشر در قرن اخیر فتح سیاره ی سرخ به دست انسان ها بوده است. حال با اینکه گمانه زنی های فراوانی برای انتقال انسان به مریخ وجود دارد، اما مسلما هنوز تکنولوژی بشر در سطحی نیست که بتواند از عهده ی فرستادن انسان به مریخ برآید. بنابراین فعلا بهترین راه برای اکتشاف در مریخ، فرستادن ربات ها به این سیاره می باشد. حال ناسا تصمیم به انجام یک اکتشاف گسترده و سراسری در مریخ به وسیله ی ربات های زنبوری گرفته است. در ادامه با نت نوشت همراه باشید.
اکتشاف در مریخ به وسیله ی ربات های زنبوری شکل!
سه، دو، یک، زنبور آماده ی انفجار باش!
هنوز هم دانشمندان درگیر پیچ و خم های اکتشاف بر روی مریخ هستند، اما راه حلی که اخیرا ناسا برای حل این مشکل در نظر گرفته است می تواند اکتشاف بر روی مریخ را سریع تر و ارزان تر کند. برنامه ی ربات های زنبوری مریخ یا Marsbee program شامل روبات هایی به اندازه ی یک زنبور عسل کوچک می شود. این روبات ها درون یک وسیله ی سیار گشت زن جمع می شوند تا بتوانند مانند یک کندوی زنبور سیار عمل کنند و هنگامی که این وسیله بر روی سطح سیاره غلطیده می شود، ربات ها به پرواز در می آیند که بدین طریق می توانند مساحت بیشتری را نسبت به هر وسیله ی چرخدار دیگری پوشش دهند.
پس از پخش ربات ها، هر ربات اطلاعات مربوط به ناحیه ای که در آن قرار گرفته است را به وسیله ی سنسورهایی جمع آوری کرده و مخابره می کند. بیشترین علاقه ی دانشمندان مربوط به اتمسفر مریخ است که بدین منظور ربات ها طوری طراحی شده اند تا بتوانند اثرات گاز متان را ردیابی کنند. اخیرا نشانه هایی از وجود این گاز در مریخ ثبت شده است و دانشمندان به دنبال کشف مقدار بیشتری از این گاز برای اثبات امکان وجود حیات بر روی مریخ می باشند. پس از پایان روز، ربات ها به جستجوی خود خاتمه داده و برای شارژ مجدد به کندوی خود باز می گردند تا جستجو از روز بعد دوباره از سر گرفته شود.
پروژه ی ربات های زنبوری مریخ توسط ۲ تیم توسعه پیدا کرده است، یک تیم از دانشگاه Alabama در Huntsville و دیگری هم تیمی از ژاپن می باشد. تیم امریکایی وظیفه ی مدل سازی ریاضی بال ها و پرواز ربات ها در جو مریخ را دارند و تیم ژاپنی وظیفه ی شبیه سازی و آزمایش ربات ها در محیط آزمایشگاهی (شبیه سازی جو مریخ) را دارند.
ملزومات روبات
وقتی مهندسان زنبورهای رباتیکی را برای پرواز در سیاره ی زمین می سازند، آن ها معمولا از بال های چرخنده، نظیر آن چه در هلیکوپترها وجود دارد استفاده می کنند. زنبورهای عسل واقعی بر روی کره ی زمین، با بالا و پایین کردن بال های کوچک ۱ سانتی متری خود پرواز می کنند. این ربات های زنبور مانندی که جدیدا ساخته شده اند هم مثل زنبورهای واقعی، با بالا و پایین کردن بال هایشان پرواز خواهند کرد. بال های این ربات ها حدودا ۳ سانتی متر طول دارد که به آن ها اجازه ی پرواز کردن در جو رقیقی همچون جو مریخ را می دهد. اما حتی با وجود بلند تر بودن بال ها، این ربات ها فقط قادر به بلند شدن از سطح مریخ خواهند بود، زیرا جاذبه ی مریخ از زمین بسیار کمتر است.
خب بزرگ بودن بال ها با توجه به جو رقیق مریخ قابل درک می باشد. اما حالا چرا این ربات ها باید حتما بال بزنند و چرا از ساختمانی نظیر بال های چرنده ی هلیکوپتر برای آن ها استفاده نمی شود؟ اگرچه پرواز هلیکوپتر مانند، باعث ایجاد کنترل بیشتری برای ربات می شود، اما مصرف انرژی آن بالاتر است. بنابراین برای این ربات های کوچک، بهتر است که با صرفه جویی انرژی در پرواز کردن، امکان اختصاص انرژی بیشتر برای کار سنسورها فراهم شود. به طور کلی، این پروژه ی کندوی سایبری می تواند گام بعدی بشر برای اکتشافات در منظومه ی شمسی باشد.
منبع: curiosity.com
