فسیل های تازه یافت شده نسل متفاوتی از عنکبوت ها را نمایش می‌دهد!
فسیل های تازه یافت شده نسل متفاوتی از عنکبوت ها را نمایش می‌دهد! حدود ۱۰۰ میلیون سال پیش، زمانی که دایناسورها منقرض نشده بودند، چهار موجود عنکبوت مانند کوچک درون کهربا به دام افتاده اند.
حدود ۱۰۰ میلیون سال پیش، زمانی که دایناسورها منقرض نشده بودند، چهار موجود عنکبوت مانند کوچک درون کهربا به دام افتاده اند. اکنون دانشمندان اعلام کرده اند که این موجودات متعلق به یک گونه کاملا جدید هستند. اما کارشناسان موافق این نیستند که این فسیل ها پیوندی با عنکبوت های امروزی داشته باشند؛ زیرا یک چیز عجیب در جسم منحنی انها وجود دارد: هر چهار جاندار کشف شده تا دم دارند.
این فسیل های ۱۰۰ میلیون ساله مانند عنکبوت هستند اما دم دارند.
با توصیفی که حاصل از دو مطالعه مختلف از این فسیل ها در مجله Nature Ecology & Evolution منتشر شده، آنها بسیار شبیه به عنکبوت هستند. اما هیچ یک از عنکبوت های موجود دم ندارند. به همین دلیل است که یکی از مطالعات استدلال می کند؛ این گونه جدید عضو یک گروه منقرض شده از خویشاوندان عنکبوت های اولیه، که دارای دم بودند یعنی “اورارانیدها” هستند. مطالعه دیگر ادعا می کند که این گونه جدید ممکن است نژاد اولیه عنکبوت های امروزی باشند.
حشرات دیگری هم همراه با C. Yingi یافت می شوند، از جمله گونه ای هزارپا و سوسک.
این چهار فسیل از معادن کهربای شمال میانمار به دست آمده اند – قبلا هم فسیل های با ارزشی در این مکان پیدا شده است- یافته های اخیر از این کلکسیون، حاصل پژوهش دو گروه مختلف از مؤسسه زمین شناسی و دیرینه شناسی نانجینگ (Nanjing Institute of Geology and Palaeontology) می باشند. پائول سلدن (Paul Selden)، مدیر موسسه دیرینه شناسی دانشگاه کانزاس و یکی از نویسندگان مطالعاتی که اکنون در حال انجام است می گوید؛ هر دو گروه نمی دانستند که دارند بر روی فسیل هایی مشابهی کار می کنند تا موقعی که زمان انتشار یافته های آنها فرا می رسد.
طول این موجودات کمتر از یک چهارم اینچ (۵٫۵ میلیمتر) می باشد که دم آنها نصف این طول را تشکیل می دهد. هر چهار عنکبوت نر هستند، و سلدن در این باره می گوید: بر اساس رفتارهایی که در عنکبوت های امروزی مشاهده می شود، این منطقی به نظر می رسد که آنها نر باشند؛ عنکبوت های نر بالغ بیشتر تمایل دارند در محیط پیرامون پرسه بزنند. احتمالا آنها زمانی که در حال بالا رفتن از درخت بودند به صمغ سیال درخت چسپیده و اسیر می شوند تا زمانی که صمغ سفت شده و به کهربا تبدیل می شود.
ارگان های تارریسی که در انتهای شکم این موجودات به چشم می خورد – ویژگی مشترکی که آنها با عنکبوت های امروزی دارند.
این فسیل ها شبیه عنکبوت های مدرن هستند: آنها دارای هشت پا، ارگان های های نخ ریسی به نام تارریس ها، و چشم های از حلقه درآمده می باشند. و نیز دارای اندام هایی هستند که عنکبوت های نر برای وضع اسپرم در جفت شان استفاده می کنند؛ درست مثل رسته عنکبوتیان هشت پا. اما آنها همچنین دارای دم های دراز و نحیفی می باشند که احتمالا این عَنکَبوتیان (یا تَنَندویان) باستانی از دم خود برای حس کردن محیط اطراف استفاده می کردند، ویژگی های بسیار ابتدایی ای که فقط در عنکبوت های فسیل شده ای به نام “اورارانید” دیده می شود. ویژگی های ترکیبی عجیب و غریب این گونه جدید باعث شده که نام Chimerarachne yingi را برای آن انتخاب کنند (با اقتباس از موجودی دورگه به نام شیمر (chimera) در اساطیر یونان باستان).
یک هنرمند از C. Yingi را بازسازی کرده است که احتمالا از دم شلاقی خود به عنوان یک نوع آنتن برای حس کردن محیط استفاده می کرده.
سلدن می گوید: اگر چه در مطالعات این دو تحقیق از این نمونه ها تفاوت هایی مشاهده می شود، اما این تفاوت ها جزئی هستند. و کشف های جدید می تواند بحث را حل کند. به عنوان مثال، اگر آنها کشف کنند که این موجودات باستانی سم تولید می کنند، می توان آنها را در حوزه اجداد عنکبوت های امروزی قرار داد. وی در ادامه می گوید: “آنها یک حلقه پیوند کلاسیک گمشده هستند. هنگامی که یک پیوند از دست رفته پیدا می کنید، دو شکاف جدید باز می شود.”
منبع: www.theverge.com
