خطای دید café wall ، شما اشتباه می‌کنید ، همه چیز درست است!
خطاهای دید نوری توانایی منحصر به فردی برای ایجاد حس لذت و عصبانیت دارند و “خطای دید café wall یا دیوار کافه” هم از این حیث مستثنی نیست. یک صفحه ی شطرنج که فقط کمی جای مربع های آن عوض شده است چگونه می تواند باعث ایجاد چنین خطای دید بزرگی شود؟!
خطاهای دید نوری توانایی منحصر به فردی برای ایجاد حس لذت و عصبانیت دارند و خطای دید café wall یا دیوار کافه هم از این حیث مستثنی نیست. یک صفحه ی شطرنج که فقط کمی جای مربع های آن عوض شده است چگونه می تواند باعث ایجاد چنین خطای دید بزرگی شود؟! توصیه ی ما این است که به این موضوع فقط به عنوان سرگرمی نگاه کنید، چون هیچکس به طور دقیق نمی تواند توضیح قانع کننده ای از این اتفاق به ما بدهد. در ادامه با نت نوشت همراه باشید.
کیش و مات!
شاید شما قبلا هم “خطای دید café wall” را دیده باشید. این معما خیلی هم جدید نیست و تاریخ خلق آن به قرن ۲۰ میلادی باز می گردد. خود این عکس بسیار ساده است: تصور کنید که یک صفحه ی شطرنج دارید که بین هر سطر از مربع ها خط نازکی کشیده شده است. علاوه بر آن، مربع های سیاه و سفید، کمی هم به چپ و راست جابجا شده اند تا راس های آن ها با هم در تقاطع نباشند. نتیجه ی این کار را می توانید در تصویر زیر ببینید، صفحه ی شطرنج شما انگار دارای خطوط خمشی و ردیف های گوه ای شکل شده است! جالب اینجاست که تمام خطوط این تصویر در واقع با هم موازی هستند. اگر باور نمی گنید خط کش خود را بردارید و فاصله ی بین همه ی خطوط را اندازه بگیرید! می توانید نسخه ی انیمیشنی بسیار جالب این خطای دید عجیب را در این لینک مشاهده کنید.
اگر باور نمی کنید که این خطوط با یکدیگر موازی هستند از یک خط کش استفاده کنید!
قفل کردن مغز!
نسخه ی مدرن این مساله ی خطای دید برای اولین بار در سال ۱۹۷۹ میلادی توسط پروفسور عصب روانشناسی، Richard L. Gregory و روانشناس شناختی تجربی Priscilla Heard (هر دو از دانشگاه بریستول) گزارش شد. هر دو پروفسور در تحقیقات منتشر شده ی خود توضیح دادند که این مساله اولین بار توسط یکی از اعضای آزمایشگاهشان به نام Steve Simpson کشف شده است. این فرد در صف انتظار یک کافه در نزدیکی های تپه سنت مایکل، متوجه دیواری عجیب و گول زننده در این کافه شده بود. Simpson متوجه شد که خط های ملات بین آجرهای این دیوار که به صورت موازی قرار گرفته بودند را نمی تواند به طور مستقیم و موازی با هم ببیند. آن چه که باعث چنین توهم غیر منتظره ای شده بود، خطوط ملات قابل مشاهده ای بودند که ردیف آجرها را از هم جدا می کردند. پس از انجام آزمایش های مختلف برای پی بردن به این نکته که این خطای دید چه زمانی اتفاق می افتد، Gregory و Heard فهمیدند که این خطای دید فقط زمانی اتفاق می افتد که خطوط ملات بین آجرها نسبی و باریک باشد و ملات نباید از آجرهای تیره رنگ خیلی تیره تر باشد و یا از آجرهای روشن خیلی روشن تر باشد.
خب، به نظر شما چه توضیحی در این اتفاق وجود دارد؟ طبق گفته ی Illusion Index، علت دقیق وقوع این پدیده ی عجیب و غریب به طور کامل قابل فهم نیست. این احتمال وجود دارد که این توهم شامل فعل و انفعالات بین نورون ها در قشر بصری باشد که با جهت یابی مرتبط هستند. Gregory و Heard برای توصیف نحوه ی کار این توهم و خطای دید یک نظریه ی “حاشیه_قفل” را پیشنهاد کرده اند. ایده ی آن ها اساسا می گوید که تیره روشنی های بسیار متضاد به مغز شما کمک می کنند تا در مکان اشیای مختلف قفل شود. بنابراین، وقتی که صفوف کاشی و یا آجرهای سیاه و سفید درست در بالای یکدیگر بدون هیچ حاشیه ای قرار بگیرند، مغز ما می تواند به سادگی تشخیص دهد که گوشه های کاشی ها در یک صف قرار گرفته اند یا نه. با یک خط باریک خاکستری رنگ در بین سطرها، مغز ما دیگر نمی تواند در جایی که همه چیز در ارتباط با یک دیگر اتفاق می افتد “قفل شود”.
منبع: curiosity.com
