فیلم The Greatest Showman برترین شومن؛ سیرک عجیب الخلقهها
فیلم The Greatest Showman یا برترین شومن یک اثر موزیکال و درام ساختهی مایکل گریسی Michael Gracey کارگردان تازه کار است. این فیلم با الهام از داستان واقعی راه اندازی سیرک بارنوم و بیلی به دست فینیاس تیلور بارنوم ساخته شده است. در ادامه با معرفی فیلم The Greatest Showman با نت نوشت همراه باشید.
فیلم The Greatest Showman
داستان فیلم The Greatest Showman دربارهی فردی بلند پرواز است که از کودکی در فقر بزرگ شده است و عاشق دختر ثروتمندی میشود و زندگیاش را پله پله میسازد و با سیرکی از عجیب الخلقهها به شهرت میرسد.
بیشتر بخوانید: فیلم Spartan اسپارتان ساختهی دیوید ممت
بارنوم واقعی که داستان فیلم The Greatest Showman از روی زندگیاش نوشته شده است، در قرن ۱۹م دارای سیرکی بود که در آن عجیب ترین انسانها را برای نمایش کنار یکدیگر جمع کرده بود.
از زنی دارای ریش و سبیل مردانه و یک کوتوله گرفته تا مرد بزرگی با سری کوچک و مردی با سه پا. او انسانهای عجیب الخلقهای که دیگران مسخره شان میکردند و در اجتماع جایی نداشتند و باید در لاک تنهایی خودشان روزگار را سپری میکردند به جای مخفی کردن دور هم گرد آورد و برای سرگرمی به نمایش گذاشت و نشان داد که در عجیب بودن نکتهی خجالت آوری وجود ندارد.
فیلم The Greatest Showman داستان بارنوم و شکستها و بلند پروازیها و لغزشها و موفقیت هایش را روایت میکند و از ابزار موسیقی به خوبی برای این کار استفاده میکند.
از ابتدای فیلم برترین شومن میتوان دریافت که با یکی از فیلمهای کلیشهای طرف هستیم که با جملهی “و همه چیز به خوبی و خوشی تمام شد.” پایان میگیرد.
اما این نمیتواند به این دلیل باشد که فیلم The Greatest Showman ارزش دیدن نداشته باشد یا کسل کننده باشد و نتواند آن چنان که باید مخاطب را سرگرم کند.
شاید بهتر است برای لذت بردن از فیلم در ابتدا هدفمان برای تماشایش را روشن کنیم. در فیلم میتوان رنگها و نور و موسیقی را دنبال کرد. آهنگهای پر ضربی که ترانهای روحیه بخش را حمایت میکنند و رقص هایی که به سادگی بخش عظیمی از روایت داستان را به دوش میکشند از نقاط اصلی این فیلم است.
به نظر نمیآید که فیلم The Greatest Showman برای ساخت یک اثر هنری آن چنان که منتقدان بپسندنش پیش قدم شده باشد. هدف او را میتوان سرگرم کننده بودن و به وجد آوردن مخاطب شناسایی کرد.
بیشتر بخوانید: فیلم Beyond the Hills آن سوی تپهها ساختهی کریستین مونجیو
درست مثل آنچه که در فیلم شاهدش هستیم. منتقدی که مدام در کارهای بارنوم حاضر میشد و سیرک او را نقد میکرد و مدام به او یادآور میشد که کار او هنر نیست.
بارنوم تمامی تلاشش را میکند تا با استفاده از یک خواننده سوئدی پر آوازه، بخش هنر را وارد کارهایش کند و این برایش دردسر ساز میشود. شاید بتوان گفت که باید فیلم را از دریچهی جملهی معروف فینیاس تیلور بارنوم نگاه کرد:
“گرانقدر ترین هنر شاد کردن دیگران است.”
در این صورت میتوان خیلی راحت تر از فیلم لذت برد.
گروه موسیقی فیلم The Greatest Showman با گروه موسیقی لالالند و داستان کریسمس یکی بوده است و بازیگران فیلم همه پیش از این در فیلمهای موزیکال امتحان خودشان را پس داده بودند.
هیو جکمن در بینوایان و میشل ویلیامز در فیلم هفتهای با مرلین که در آن نقش مرلین مونرو رو بازی میکرد و زک افرون و زندیا هم نقش پررنگی در فیلمهای موزیکال کانال دیزنی داشته اند.
میتوان گفت که کارگردان با استفاده از بهترینها و مطمئن ترینها پایش را جای محکمی میگذارد و به هیچ وجه ریسک نمیکند.
طراحی رقص و موسیقی فیلم The Greatest Showman به گونهای است که بار روایت بخش زیادی از داستان را بر عهده دارد. ما از کودکی بارنوم تا تشکیل خانوادهاش را با یک آهنگ دنبال و دریافت میکنیم.
از سمتی دیگر وظیفهی عمق دهی به احساسات را نیز به خوبی انجام میدهد. به عنوان مثال عشق و دلتنگی را با طرح یک اهنگ و حرکات و تصاویر مورد نظر روایت میکند. میتوان گفت که این فیلم از موزیکال بودنش به خوبی استفاده کرده و هر چالشی یک فیلم غیر موزیکال برای روایت داستانش را با آن پشت سر میگذارد.
بیشتر بخوانید: فیلم The Great Beauty زیبایی برتر به کارگردانی پائولو سورنتینو
اگر بخواهیم در همان چهارچوب “سرگرم کننده بودن” هم به فیلم The Greatest Showman نگاه کنیم متوجه میشویم که هر قدر که فیلم میتواند از نظر سمعی و بصری حیرت آور و به وجد آورنده باشد و صحنههای زیبا و هیجان انگیز خلق کند از نظر داستانی میلنگد.
فیلم در دل خودش مسائل زیادی برای گفتن دارد و یک به یک شان را مطرح میکند. مسائلی مثل بلند پروازی نا به جا، عشق و جسارت به دست آوردن، جرات ابراز تفاوتهای خود به مردم، خواستن و توانستن و تلاش، هنر، وفاداری، پول و خیلی چیزهای دیگر.
او تنها آنها را مطرح میکند و دقایقی کوتاه به آنها ناخنک میزند و بعد بدون پرداخت لازم رهایشان میکند. در واقع از همهی مسائل ممکنه یک سیرک برای تماشای کوتاه به راه انداخته که هم میتواند عیب آن باشد و هم میتواند با توجه به اینکه فیلم دربارهی یک سیرک است توجیه شود.
با این وجود حتی اگر این نقص توجیه هم شود نمیتواند ذهن جستجوگر بیننده را ارضا کند و به او پاسخ بدهد. فیلم برترین شومن میخواهد با یک تیر چندین نشان بزند ولی رد تیر بر نشانها به سختی پیداست.
فیلم The Greatest Showman در واقع برای فرار از کلیشه بودن، یک مجمع از کلیشه هایی که در فیلمهای “هپی اند” میشناسیم را دور هم به یک شکل کلیشهای جمع کرده است و در رنگ و لعاب حیرت انگیزی به نمایش در میآورد.
شاید بهتر میبود که فیلم به جای یک تیر و چند نشان یک نشان را میزد اما درست. فیلم در فرار از کلیشهای بودن موفق عمل نکرده است ولی در رنگ و لعاب بصری چرا.
این را به عنوان یک نقد کوبنده در تحلیل فیلم The Greatest Showman در نظر نگیرید. همهی اینها بستگی دارد که بیننده چرا پای فیلم برترین شومن نشسته باشد. بیننده به سادگی میتواند از فیلم لذت ببرد و با آن درگیر شود و از آن انگیزه بگیرد بدون اینکه معتقد باشد این فیلم، فیلم خوبی است.
میتواند حتی فیلم را دوست داشته باشد و در مواجهه با سوال هایی که فیلم بدون جواب رها کرده است صرفا بگوید “بیخیال”.
بیشتر بخوانید: فیلم I Tonya من تونیا هستم ساخته کریگ گیلسپی ۲۰۱۷
بیشتر بخوانید: فیلم Hanna ساختهی جو رایت
فیلم The Greatest Showman مثل قصههای پریان کاملا دور از واقعیت نیست و مثل لالالند هم نیست که در آن واقعیت توی صورت مخاطب بخورد. یک چیز میانه است بین رویا و واقعیت.
میتوان گفت جایی که رویاها نمود واقعی پیدا میکنند و از آن جایی که داستان یک انسان مافوق بشری را روایت نمیکند میتوانیم خودمان را به او نزدیک بدانیم و برای موفقیت خودمان همان شانسی را محتمل شویم که برای هیو جکمن شدیم.
البته نمیتوان نادیده گرفت که فیلم با اینکه از یک داستان واقعی الهام گرفته است واقعیت را سر و شکل زیباتری داده است. کمتری مثالی که برای اثبات این حرف میتوان زد اعضای سیرک واقعی در مقایسه با اعضای سیرک فیلم است.
به زن ریش دار فیلم نگاه کنید و آن را با عکس زن ریش دار سیرک واقعی مقایسه کنید. آن چه که فیلم به عنوان “عجیب و غریب” نشان میدهد ورژن بسیار تقلیل یافته و زیبا شدهی “عجیب و غریب” در سیرک بارنوم است.
فیلم The Greatest Showman در سال ۲۰۱۸ به روی پردهی سینما رفت و در ۷۵مین مراسم گلدن گلوب نامزد سه جایزه بهترین بازیگر مرد بهترین فیلم موزیکال و بهترین ترانه شد و توانست جایزه بهترین ترانه را به خود اختصاص بدهد.
در این فیلم بازیگران محبوب و مشهوری همچون هیو جکمن Hugh Jackman، زک افرون Zac Efron، میشل ویلیامز Michelle Williams، ربکا فرگوسن و زندیا به ایفای نقش پرداخته اند.