روانشناسی و موفقیت

تفاوت روابط دوستانه در ۲۰ سالگی و ۳۰ سالگی چیست؟

تفاوت روابط دوستانه ۲۰ و ۳۰ سالگی

دهه دوم زندگی یعنی ۲۰ سالگی دور و برمان پر از دوستان متعدد. تحمل و پروا و شجاعتی داریم که با ورود به ۳۰ سالگی تغییر می کند. تعداد دوستان را کاهش می دهیم و وارد دنیای معقول زندگی و روابط با کیفیت می شویم. چرا این یک پدیده ثابت شده علمی و روان شناسختی است؟ اگر نباشد چه؟

۴+

در دبیرستان و دانشگاه معمولا با افراد بیشتری ارتباط و حتی روابط دوستانه دارید. دوران خوبی است نه. ولی وقتی به دهه سوم یعنی ۳۰ سالگی زندگی تان پا می گذارید داستان جور دیگری می شود. هزار قصه که از این آدم خوشم نمی آید یا بهتر است افرادی را که استرس و اضطراب ایجاد می کنند از زندگی حذف کنم. این هم نشانه خوبی است. هر چند تحمل قبل را ندارید ولی بیشتر به فکر خودتان هستید و بعد از قطع ارتباطات و روابط دوستانه سمی یک نفس راحت می کشید.

با نت نوشت امروز همراه باشید تا ببینیم چرا روابط دوستانه در دهه دوم زندگی با دهه سوم این همه تفاوت دارد.

تیم را کوچک می کنیم

تفاوت روابط دوستانه ۲۰ و ۳۰ سالگی

تعداد دوست کمتر ولی روابط با کیفیت تر

طی تحقیقی که در سال ۲۰۱۵ در مجله Psychology and Aging به چاپ رسید کیفیت و کمیت (نه همزمان با هم)  در رابطه با دوستان و روابط دوستانه هم صدق می کند. پژوهشگران متوجه شدند در دهه دوم زندگی یا ۲۰ سالگی از نظر کمی تعداد دوستان بیشتر ولی سطح کیفی روابط پایین است. بر عکس در دهه سوم زندگی روابط عمیق تر و سطح کیفی دوستی افزایش می یابد ولی تعداد دوستان کمتر می شود. به احتمال زیاد شما هم وقتی جشن تولد ۳۰ سالگی تان را جشن گرفته اید فقط یکی دو نفر از صمیمی ترین دوستانتان حضور داشته اند. غذای خانگی درست کرده اید و جشن می گیرید. احساس بسیار خوبی هم دارید. علم هم این را تایید می کند. در واقع تیم را کوچک ولی کارآمدتر کرده اید.

در دهه دوم زندگی چه اتفاقی می افتد؟

وقتی جوان تر هستیم بیشتر به دنبال کشف تجربه های جدید، به دست آوردن اطلاعات و دانش بیشتر درباره دنیا و انسان های آن هستیم. تحمل زیادی داریم. هنوز خیلی از ارزش ها و خط قرمزها را برای خودمان تعریف نکرده ایم. راحت تر با مردم کنار می آییم. به دنبال وسعت دادن به دنیای خودمان هستیم و آن را با بودن در گروه هایی با تعداد بیشتر جست و جو می کنیم.

در دهه سوم زندگی چه اتفاقی می افتد؟

وقتی جشن تولد ۳۰ سالگی تان را می گیرید دیگر به فکر اهداف و فعالیت های خودتان هستید. دلتان می خواهد آرزوهای شخصی تان را دنبال کنید. می بینیم بسیاری از افرادی که در کنار ما هستند مانع از رسیدن ما به هدف اصلی زندگی مان می شوند. این است که بال و پر خود را کمی قیچی می کنیم تا زیاد این ور و آن ور نپریم. روابط اجتماعی مان را محدودتر می کنیم تا فرصت بیشتری برای خودمان داشته باشیم. پروفسور روان شناسی Paul Duberstein از دانشگاه ماساچوست این تغییر رفتار را بسیار طبیعی و لازمه زندگی اجتماعی و فردی شخص و بلوغ عاطفی می داند.

زنده باد خانه و همخانه

اهمیت دادن به خانه و خانواده بعد از ۳۰ سالگی

اهمیت دادن به خانه و خانواده بعد از ۳۰ سالگی

طی تحقیقی که در سال ۱۹۷۰ با شرکت ۱۰۰ دانشجوی دانشگاه روچستر انجام گرفت از شرکت کننده ها درخواست شد تا روابط اجتماعی خود را به طور روزانه ثبت کنند. از دانشجویانی که در دهه پنجم (یعنی بین ۵۰ تا ۶۰ سالگی بودند) زندگی بودند خواسته شد تا درباره شرایط فعلی سلامتی شان، احساس تنهایی، افسردگی، و کیفیت روابط دوستانه هم سخن بگویند.

نتیجه بررسی نشان داد هرچه کیفیت روابط اجتماعی که از سی سالگی شروع می شود بهتر باشد شخص در ۵۰ سالگی احساس بهتری نسبت به خود و زندگی دارد.

متاسفانه عکس آن هم صادق است. یعنی افرادی که پخته و عاقل نمی شوند و با شروع دهه سوم زندگی شان هنوز در دوران قبلی جوانی طی می کنند با رسیدن به ۵۰ سالگی احساس خوبی به خود و به زندگی شان ندارند.

به همین دلیل بیشتر افراد تمرکز خود را بر روی خانه، اعضا خانواده می گذارند یا نهایت اگر در شهری دور از خانواده هستند یک هم خانه خوب و قابل اعتماد پیدا می کنند.

دوست جدید و روابط دوستانه جدید : نه !

اگر دهه سوم زندگی را شروع کرده اید و هنوز فکر اساسی برای کوچک کردن روابط اجتماعی دوستانه تان نکرده اید بهتر است بقیه مقاله را بخوانید.

دو دانشگاه فنلاند و آکسفورد انگلستان در پژوهشی مشترک در سال ۲۰۱۶ متوجه شدند افراد در ۲۵ سالگی شروع به قطع کردن بعضی از روابط دوستانه شان می کنند. در ۲۰ سالگی روابط مردها و زن ها اگر بخواهیم از نظر جامعه شناسی بررسی کنیم حتی بی پروا است. در واقع هر کاری دلشان بخواهد می کند و والدین هم حق اعتراض ندارند. دوستان زیادی دارند، به راحتی با افراد جدید آشنا می شوند، و آن قدر سر خودشان را با دوستان مختلف شلوغ می کنند که کیفیت روابط با دوستان به شدت پایین می آید.

Kunal Bhattacharya پزشک پژوهشگر به CNN چنین گفت: «بعد از ۳۰ سالگی بیشتر به فکر عمیق کردن روابط تان با خانواده و دوستان قبلی هستید و کمتر خود را درگیر روابط کوتاه مدت و گذرا و جدید می کنید.»

دلیل سیر تکاملی تغییر رفتار

طبیعی است شما وقتی از پله بالا می روید محتاط تر هم می شوید. چون ارتفاع می گیرید و باید بیشتر مواظب خودتان باشید. برای آن که بتوانیم پله های بیشتری را بالا ببریم وسایل زیادی که همان روابط دوستانه سمی است به خودمان آویزان نمی کنیم تا تعادلمان بهم نخورد و نیفتیم. با بالا رفتن سن و پخته شدن عقلانی و بخصوص اگر ازدواج کرده باشیم و فرزندی داشته باشیم بیشتر به فکر خانواده و بزرگ کردن فرزندان هستیم. هر چه از پله های سن بالاتر بریم برای حفظ تعادل مان لازم است سبک تر باشیم . این پدیده را «تاثیر مادربزرگ» می گویند. یعنی این که با تعداد کمتری از افراد روابط دوستانه ادامه پیدا می کند ولی این روابط معنی دارتر و عمیق تر می شود.

Michael Price مدیر مرکز فرهنگ و تکامل شخصیتی در دانشگاه برونل لندن که در تحقیق شرکت نداشت با مطالعه آن به CNN گفت: «از ۳۰ سالگی به بعد شما حتی برای بقیه زندگی تان روی نوه های تان سرمایه گذاری می کنید.»

به هر حال افرادی که در جشن تولد ۲۰ سالگی تان کلاه بوقی سرشان می گذارند، آتش بازی می کردند یا هدیه های بامزه برای تان می خریدند مثل والدین پشتیان شما نیستند.

به احتمال زیاد شما هم جشن تولد ۲۰ سالگی تان شلوغ و پر از دوستان جوراجور بوده ولی جشن تولد ۳۰ سالگی تان یک دورهمی دوستانه دو تا سه نفره است. حتی اگر بخواهید لوکس ترین جشن تولد را برای ۳۰ سالگی تان بگیرید به زحمت تعداد میهمانان به ۱۰ می رسد. روند طبیعی هم این است. هم علم ثابت کرده است و هم عقل بر آن صحه می گذارد. باید بارهای بیهوده را زمین بگذارید تا به قله کوه (هدفتان) سریع تر برسید. باید برای آینده زندگی تان سرمایه گذاری کنید.

منبع:

curiosity.com

 

۱ دیدگاه

یک دیدگاه

  1. Avatar

    امیر

    ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ at ۲:۳۰

    بسیار عالی نوشته شده ممنون

    ۰

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پربازدیدترین‌های این هفته در نت‌نوشت

برو بالا