دانستنی‌های سلامتی

ویتامین B17: آیا این ویتامین مرموز واقعا ضد سرطان است؟

نویسنده: زهره خانی

منتشر شده در ۱۵ تیر ۱۳۹۸

۵ زمان مطالعه: 4 دقیقه

هر چند ماده آمیگدالین به عنوان یک نوع ویتامین و به نام ویتامین B17 دسته بندی شده ولی در مورد استفاده از آن بحث‌های موافق و مخالف زیادی وجود دارد. طرفداران معتقدند ویتامین b17 ضد سرطان است و اخیرا خبرهایی مبتنی بر درمان تازه‌ای برای سرطان در فضای مجازی منتشر شده است.

خوشبختانه پیشرفت ارتباطات موجب شده تا سطح آگاهی افراد از بیماری‌های مختلف بالا برود اما متاسفانه اطلاعات کاملا نادرست و غیر علمی و حتی زیان رسان در این رسانه‌ها کم نیستند. با شنیدن این خبر که شاید ویتامین B17 راهی برای درمان سرطان باشد تصمیم گرفتم که مطلبی در این مورد تنظیم کنم. هر چند که ممکن است مانند بسیاری از یافته‌های علمی دیگر بعد‌ها این مطلب نیز نقض شود.

یکی از مشکلات سال‌های اخیر در جهان به ویژه در کشور ایران سرطان است که متاسفانه پیر و جوان و مرد و زن برایش تفاوتی ندارد. در سال‌های اخیر سونامی سرطان موجب نگرانی خیلی از مردم شده است.

در حالی که مبتلایان به سرطان در حال مبارزه و تلاش برای حفظ جان خود در برابر سرطان هستند کارشناسان و متخصصان و دانشمندان نیز به دنبال راهی برای درمان سرطان به جز روش‌های ویرانگری مانند پرتو درمانی و شیمی درمانی هستند.

تاریخچه ویتامین B17

در دهه ۱۹۷۰ میلادی، کشور آمریکا تحقیقات گسترده‌ای را درباره سرطان و راه‌های درمان آن شروع کرده بود و Sloan-Kettering یکی از مراکز تحقیقاتی سرطان به شمار می‌رفت. Ralph Moss در سال ۱۹۷۴ به این موسسه پیوست و تحقیقاتی درباره Laetrile (شکلی از ویتامین B17) انجام داد.

این اولین کشف بزرگ ماس بود و می‌توانست دنیا را تکان دهد. اما تغییرات هیئت مدیره در موسسه و گمان هایی درباره خطرات بالقوه Laetrile Amygdalin (آمیگدالین Amygdalin) باعث شد که این کشف بزرگ بالقوه در آزمایشگاه‌های موسسه خاک بخورد!

ماس که نمی‌توانست پتانسیل‌های ویتامین B17 که در آزمایش هایش مشاهده کرده بود را نادیده بگیرد در یک نشست خبری در رسانه‌ها کارفرمایش را متهم به نادیده گرفتن تحقیقات مهم‌اش کرد.

Laetrile هنوز هم در آمریکا ممنوع است!

چرا ویتامین B17 ممنوع است؟

سازمان غذا و دارو (FDA) می‌گوید که این ویتامین بسیار سمی است. اما میان پزشکان اختلاف نظر وجود دارد و بسیاری از پزشکان معتقدند که در مطالعات و تحقیقات شان چیزی مبنی بر سمی بودن این ماده پیدا نکرده اند. با این حال تحقیقات همچنان ادامه دارد و پزشکان در حال پیدا کردن نتایج مثبت در مطالعات بالینی هستند.

با وجود ممنوعیت تحقیقات زیادی پیرامون اینکه ویتامین b17 ضد سرطان است یا خیر انجام شده است.

• در سال ۲۰۰۳ محققان دریافتند که آمیگدالین موجود در هسته‌‌ی هلو می‌تواند موجب توقف تومورهای سرطانی شود.
• در سال ۲۰۰۶ محققان دریافتند که این ماده می‌تواند موجب القای آپوپتوز در سلول‌های سرطانی با بیان ژن‌های BAX و BCL-2 در این سلول‌ها شود.
• در سال ۲۰۱۳ آمیگدالین را یک وسیله بالقوه برای درمان سرطان گردن رحم شناختند.
• در سال ۲۰۱۴ محققان دریافتند که این ماده می‌تواند در تومورهای سرطان مثانه نفوذ کند و رشد شان را متوقف سازد.

اما توصیه ما به شما این است که به دنبال مصرف ویتامین B17 نباشید چرا که هر دارو و مکمل غذایی که تایید نشده باشد ممکن است خطراتی برای سلامتی بدن انسان در پی داشته باشد. بنابراین به دنبال راهی دیگر برای مبارزه با سرطان باشید.

بیشتر بخوانید: اسید فولیک: عوارض کمبود اسید فولیک و منابع تامین ویتامین b9 را بهتر بشناسید

بیشتر بخوانید: ویتامین B: برای تقویت حافظه و مغز ویتامین‌های گروه B را فراموش نکنید

نظرات متفاوت در مورد استفاده از ویتامین B17

هر چند ماده آمیگدالین Amygdalin به عنوان یک نوع ویتامین و به نام ویتامین B17 دسته بندی شده ولی در مورد استفاده از آن بحث‌های موافق و مخالف زیادی وجود دارد. طرفداران معتقدند این ویتامین می‌تواند سرطان را درمان کند.

چون ماده موثر موجود در دانه این میوه‌ها حاوی سیانید است و این ماده فقط بر روی سلول‌های سرطانی تاثیر می‌گذارد و با سلول‌های سالم کاری ندارد. در صورتی که در شیمی درمانی تمام سلول‌های فرد تحت تاثیر ماده شیمیایی که یک نوع آنتی بیوتیک فوق قوی است قرار می‌گیرند و سیستم ایمنی بدن ضعیف هم می‌شود.

طرفداران اعتقاد دارند استفاده کمی از مواد غذایی دارای ویتامین b17 یعنی دانه‌های سیب، زردآلو، آلو و هلو خطرناک نیست و میزان کم سیانید Cyanide نه تنها خطرناک نیست که درمان کننده هم هست.

مخالفان استفاده از این ویتامین، با استناد به مطالعات سال ۱۹۷۷ در ایالات متحده آمریکا سمی بودن این ویتامین را اعلام خطری برای مصرف آن می‌دانند. مخصوصا که اعتقاددارند بسیاری از مردم ممکن است در مصرف آن رعایت اعتدال را نکنند. به همین دلیل استفاده و خوردن هسته این میوه‌ها به عنوان یک ماده سمی در آمریکا ممنوع است.

خواص ویتامین B17

هسته این میوه‌ها در صورتی که به میزان کم یا در حد اعتدال مصرف شود.؛ باعث کاهش فشار خون، تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود و درست مثل مسکن درد را از بین می‌برد.

درمان فشار خون

ویتامین B17 حاوی تیتان سدیم Thiocyanate است که باعث کاهش فشارخون می‌شود. افرادی که فشار خون دارند همیشه باید فشار خون را در حد طبیعی نگه دارند چون بالا و پایین رفتن فشارخون به رگ‌ها و عروق خونی صدمه زده، بزرگ شدن قلب و بیماری‌های قلبی و انواع سکته را به دنبال دارد.

درمان سرطان

در این مورد بین موافقان و مخالفان استفاده از ویتامین B17 موجود در هسته این نوع میوه‌های بحث و جدل‌های زیادی وجود دارد. مخالفان آن را سمی و تاثیر آن را بر درمان سرطان هیچ یا بسیار کم می‌دانند. برعکس موافقان معتقدند سیانید موجود در این هسته‌ها سلول‌های سرطانی را درمان کرده و آن‌ها را به حالت طبیعی بر می‌گرداند.

بیشتر بخوانید: نوروبیون: فواید، تداخل دارویی و عوارض جانبی آمپول ویتامین B12 و نوروبیون

بهبود سیستم ایمنی بدن

در این مورد تحقیقات معتبری وجود دارد که استفاده کمی از هسته این نوع میوه‌ها نه تنها مضر نیست بلکه باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و رفع انواع عفونت‌ها می‌شود. طب سنتی ایران گواه خوبی بر این ادعا است. طبق طب سنتی ایران این میوه‌ها طبع سردی دارند. در صورتی که هسته آن‌ها طبع گرم دارد و اثرات طبع سرد را از بین می‌برد. به همین دلیل توصیه می‌شود بعد از خوردن این میوه‌ها یکی دو هسته آن هم خورده شود.

داروی مسکن

آمیگدالین یا همان ویتامین B17  یکی از روش‌های طب سنتی در کاهش و رفع درد  است و درست مثل مسکن عمل می‌کند. حتی در افراد مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی هستند، استفاده کمی از این ویتامین باعث رفع درد و حالت‌های آزار دهنده بعد از دریافت دارو می‌شود.

بیشتر بخوانید: ویتامین B3 (نیاسین): خواص و علائم کمبود ویتامین b3 و مواد غذایی حاوی نیاسین

مواد غذایی دارای ویتامین B17

مواد غذایی دارای ویتامین b17 بیشتر در هسته میوه‌های زیر است:

• گلابی
•  زردآلو
•  سیب
•  هلو
• آلو

مواد غذایی دارای ویتامین b17 دانه هایی مثل ارزن، کنجد، گندم سیاه، تخم کدو، و میوه هایی مثل تمشک، بلوبری، انواع توت است و حتی در توت فرنگی میزان بسیار کمی از این ویتامین وجود دارد.

در برگ‌های اکالیپتوس و جوانه گیاهانی مثل بامبو، باقلا، یونجه این  ویتامین به میزان کمی وجود دارد. به همین دلیل بعضی افراد به دلیل حساسیت شدید به باقلا یا توت فرنگی بهتر است از این دو منبع به هیچ وجه استفاده نکنند. در واقع حساسیت نه به دلیل ویتامین B17 بلکه به دلیل حساسیتی است که فرد به مواد موجود در باقلا و توت فرنگی دارد.

بیشتر بخوانید: ویتامین B12: خواص ویتامین B12، علائم و خطرهای کمبود این ویتامین را بشناسید

عوارض جانبی مصرف ویتامین B17

گلیکوزید سینوژنیک cyanogenic glycoside ترکیب اصلی این ویتامین است. به همین دلیل با ورود به بدن به هیدروژن سیانید تبدیل می‌شود که مصرف زیاد آن خاصیت سمی شدن دارد. اگر این ماده زیاد و بیش از حد متعادل مصرف شود درست مثل بادام تلخ سمی بوده و دارای عوارضی مثل : گیجی، سردرد. تنگی نفس. شکم درد، استفراغ و تهوع، مشکل در خواب و ضعف بدن می‌شود.

در بعضی از افراد فکر به خودکشی نیز مشاهده شده است. چرا که مصرف زیاد و سمی شدن بدن بر روی سیستم عصبی اثر گذاشته مخابره پیام‌های عصبی را با اختلال مواجه می‌کند. همین عوارض بخصوص بعد از تحقیقات سال ۱۹۷۷ باعث شده تا بسیاری افراد دیگر از ویتامین B17  مواد غذایی دارای ویتامین b17 و موجود در هسته این میوه‌ها استفاده نکنند.

سابق بر این با مصرف یک هلو یا ۴ یا ۵ عدد زردآلو هسته آن هم شکسته و خورده می‌شد و اتفاقی هم نمی‌افتاد. یا در میان یک مشت بادام یک بادام تلخ هم بود. یا موقع تهیه مربای این نوع میوه‌ها هسته آن را هم به میزان کمی خرد کرده و داخل مربا می‌ریختند. با این روش هم ویتامین B17 بدن تامین می‌شد و هم خطر سمی شدن وجود نداشت.

به قطع یقین میزان مصرف هر ویتامین یا ماده معدنی مورد نیاز بدن حد خاصی ندارد و کم یا زیاد شدن آن عوارض نامطلوبی خواهد داشت. پس چه بهتر که ویتامین B17 را از منابع طبیعی آن و نه از مکمل‌های دارویی دریافت کنید. بهترین روش هم استفاده بسیار کم مثلا برای هلو یک هسته و برای زردآلو یکی دو هسته است.

بیشتر بخوانید: کولین: خطرات کمبود ویتامین کولین و غذاهای حاوی این ویتامین را بشناسید