مورد عجیب درختان پارک ملی نامبیا
درختان خار شتری پارک ملی نامبیا جزو آن دسته از درختانی که شکوفه های گل و برگ های رنگی دارند، نیستند. اگر به این درختان از نزدیک نگاه کنید، آنها حتی زیبا هم نیستند. در واقع درختانی سیاه و مرده اند. اما زمانی که تمام عناصر محیط آنها در یک عکس واحد جمع می شوند، صحنه ایی سورئال (فراواقعی) را به وجود می آورند.
درختان خار شتری پارک ملی نامبیا جزو آن دسته از درختانی که شکوفه های گل و برگ های رنگی دارند، نیستند. اگر به این درختان از نزدیک نگاه کنید، آنها حتی زیبا هم نیستند. در واقع درختانی سیاه و مرده اند. اما زمانی که تمام عناصر محیط آنها در یک عکس واحد جمع می شوند، صحنه ایی سورئال (فراواقعی) را به وجود می آورند. احتمالا شما چنین منظره های نقاشی مانندی را در زندگی واقعی مشاهده نکرده اید. پس با ما باشید تا توضیح دهیم که در اینجا، پارک ملی نامبیا چه می گذرد…
عکسی از پارک ملی نامبیا که بیشتر شبیه نقاشی است تا عکس
هر چیزی را که مشاهده می کنید، باور نکنید
در نسخه ژوئن مجله National Geographic در سال ۲۰۱۱ عکسی از فرانانس لانتینگ با عنوان “سایه نارنجی بواسطه خورشید صبحگاهی” منتشر شد. که در واقع در این تصویر یک تل شنی مرتفع، پس زمینه ای برای تنه درختان خار شتری (camel thorn trees) در پارک نائوکلافت نامبیا می باشد. این یک عکس نسبتا ساده از پنج درخت سیاه و سفید بدون برگ در یک زمین آبی با پس زمینه نارنجی رنگ است. قبلا هم از این مدل عکس و نمونه های دیگر در پارک های مشابه گرفته شده بود؛ تصاویری که بیش از حد گرافیکی به نظر می رسند، و بیشتر شبیه نقاشی هستند تا عکس. ترکیبی از تپه های شیب دار نارنجی و درختان به ظاهر خشک شده در پارک نامبیا صحنه ای مانند یک نقاشی به سبک Tim Burton را به وجود آورده است.
ارامگاه درخت آفریقایی
کفه نمکی Deadvlei در پارک ملی نائکلافت نامبیا تنها توسط درختان تیغه شتری، که شایع ترین گونه درخت در نامبیا هستند، احاطه شده است. جالب است بدانید این درختان هیچ ارتباطی با شتر ها ندارند، این نام به واژه آفریقایی (آفریکانس) زرافه (giraffe) اشاره دارد. که به معنی شتر اسب (camel-horse) می باشد. زمینی که درختان در آن قرار دارند، سفید، خشک، و ترک خورده است. این درختان در Deadvlei توسط تل های ماسه ای نارنجی بلند Big Daddy، بلندترین تل های این منطقه (حدود ۱۰۰۰ فوت ارتفاع) احاطه شده اند. در داخل این موانع بلند، آب و هوا به شدت خشک می شود. با وجود کمبود رطوبت در هوا معلوم نیست که چرا این درختان مرده تجزیه نمی شوند. این در حالی است که آنها مانند فسیل هایی محکم پابرجا مانده اند.
منبع: curiosity.com
