مرسدس بنز می‌گوید تا سال ۲۰۴۰ خودروی هیدروژنی حرف اول را میزند نه الکتریکی!!
گزارش ها حاکی از این هستند که مرسدس از دولت ها درخواست کرده نسبت به انجام پروژه خودروهای تمام الکتریکی عجله نکنند و فرصت تغییر انرژی جهانی به سمت هیدروژن را فراهم آورند. این کمپانی خودروساز معتقد است خودروهای الکتریکی اجباری می توانند گزینه های تکنولوژی های بهتر را از بین ببرند.
این طور به نظر می رسد که تعدادی از خودروسازان در هند، از جمله مرسدس بنز، از طرح این کشور مبنی بر سوق دادن صنعت خودرو سازی به به سمت خودروهای تمام الکتریکی تا سال ۲۰۳۰، دارند پا پس می کشند. انجمن تولید کنندگان خودرو در هند (Siam) قبلا نکاتی در این باره که قصد برقی کردن خودروهای خود را ندارند، را مطرح کرده بودند. و این که همه چیز نمی تواند الکتریکی باشد. گویا ایده آینده شرکت های خودرو سازی خودروی هیدروژنی است! ماروتی سوزوکی (شرکت خودرو ساز هندی، شعبه ایی از سوزوکی) در حال بررسی بازار است تا تصمیم خود مبنی بر این که آیا خودروهای الکتریکی ارزش تولید را دارند یا خیر، را بگیرد. اما
گزارش ها حاکی از این هستند که مرسدس از دولت ها درخواست کرده نسبت به انجام پروژه خودروهای تمام الکتریکی عجله نکنند و فرصت تغییر انرژی جهانی به سمت خودروی هیدروژنی را فراهم آورند. این کمپانی خودروساز معتقد است خودروهای الکتریکی اجباری می توانند گزینه های تکنولوژی های بهتر را از بین ببرند.
رولاند فولگر (Roland Folger) مدیر عامل مرسدس بنز (شعبه هند) می گوید: “تا سال ۲۰۴۰، کل دنیا با خودروی هیدروژنی در شهر رانندگی خواهند کرد. به نظر بنده اجرای طرح کلی انرژی الکتریکی در سراسر کشور یک ایده همراه با عجله می باشد.”
مرسدس اعلام کرده که استفاده از برق در صنعت خودروسازی، در سراسر کشور هندوستان، امکان پذیر نخواهد بود. اعتقاد بر این است که این پتانسیل تضمینی برای موفقیت تجاری ندارد و اینکه فن آوری هنوز به آن مرحله نرسیده که نیازی به رد شدن از اتومبیل های ICE باشد. نگرانی های عمده هم در رابطه با زیر ساخت ها نیاز به یاد آوری ندارد.
کارشناسان صنعت، زمانی که هند برنامه خود را اعلام کرد، شوکه شدند. ولی الان به نظر می رسد نگاه بسیاری از شرکت ها به سمت فناوری های دیگر مانند هیدروژن که پتانسیل بیشتری دارند، می رود. الزامی کردن وسایل نقلیه تمام الکتریکی تنها یک مانع غیر ضروری بر سر راه خودرو سازان می باشد که از تلاش آنها برای کشف تکنولوژی های احتمالی دیگر می کاهد. فولگر در ادامه می گوید:
“در حالت ایده آل، تنظیم کننده ها و سیاست گذاران باید مسیر خود را در روند تکنولوژی های روز قرار دهند، زیرا ۵ تا ۱۰ سال یک چشم انداز کوتاه مدت در صنعت خودرو سازی می باشد. حداقل سیاست گذاران می توانند این کار را انجام دهند تا صنعت خودرو را به اعتماد به نفس برسانند.”
Mercedes EQA در CES 2018
چه اتفاقی برای سرمایه گذاری هایی که قبلا روی فن آوری های دیگر انجام شده، خواهد افتاد؟ برنامه ریزان ما باید بدانند که در دهه های آتی اکثر مردم جهان سوار خودروی هیدروژنی خواهند شد، نه اتومبیل های الکتریکی.
آیا دولت می تواند صدها میلیارد دلار برای راه اندازی ایستگاه های شارژ و زیرساخت های مرتبط سرمایه گذاری کند؟ اگر نه، پس چه کسی این کار را انجام می دهد؟ قطعا بخش خصوصی نیست. اگر درهر صورت دولت موفق به جمع آوری سرمایه لازم شود، آیا این تلاش، ارزش رسیدن به هدف اصلی این پروژه، که کاهش آلودگی می باشد، را دارد؟
رولاند تاکید کرده، حرکت به سمت وسایل نقلیه الکتریکی باعث بروز مسائلی در تقاضای برق می شود. این امر منجر به افزایش نیروگاه ها و در نتیجه افزایش آلودگی خواهد شد.
بله، با استفاده از مدل های رایج تولید برق مبتنی بر زغال سنگ، آلودگی بیشترمی شود. زیرا تقاضا برای برق چند برابر خواهد شد. آیا ما منابع مالی لازم برای ارتقاء تمام تاسیسات حرارتی قدیمی را داریم؟ یا ما می توانیم به طور کامل از آلودگی نیروگاه های زغال سنگ جلوگیری کنیم؟ اگر بله، هزینه این طرح تا چه اندازه خواهد بود؟
وی در نهایت می گوید که خودروهای پلاگین هیبریدی (plug-in hybrid) گزینه های قابل قبول تری می باشند. این گزینه نیاز کمتری برای ایجاد زیرساخت های شارژ دارد و اینکه این اتومبیل ها نسبت به خودروهای تمام الکتریک ارزانتر هستند. هرچند به نظر او، این فقط یک راه حل موقت در راه رسیدن به سیاره ایی با خودروهای هیدروژنی می باشد.
منبع: insideevs.com
