این روزها دنیای ساعت‌های هوشمند هوش از سر عشاق تکنولوژی و مدرنیته برده است. البته اکثر انسان‌ها دوست دارند راه‌هایی برای راحت‌تر شدن کارهای روزمره‌شان پیدا کنند؛ چه عاشق تکنولوژی باشند یا نباشند. تصور اینکه بتوان کارهایی مثل سفارش تاکسی، سفارش غذا، خرید‌های اینترنتی مختلف، برقراری تماس تلفنی، ارسال پیام و… را خیلی راحت و فقط به کمک مچ دست انجام داد، یک رویای شیرین است که می‌تواند با یک ساعت هوشمند به حقیقت بپیوندد. نت نوشت در این مطلب ساعت هوشمندی را بررسی می‌کند که طراحی انحصاری دانشگاه «Carnegie Mellon» است.
ساعت‌های هوشمند معمولاً با دو مشکل رایج مواجه هستند، اول بزرگ بودن بیش از حد ابعاد ساعت و دوم کوچک بودن سایز صفحه نمایش آن‌ها. البته طراحان دانشکاه «Carnegie Mellon» در پروژه طراحی ساعت هوشمند خودشان، این مشکلات را پشت سر گذاشته‌اند.
پوست‌تان را به یک صفحه لمسی تبدیل کنید!
تکنولوژی این ساعت، یعنی تبدیل پوست به صفحه لمسی را، «SkinTrack» نامیده‌اند. برای درک بهتر، باید عملکرد آن را با چشمان خودتان ببینید. (تصویر زیر)
در اصل، کاری که طراحان دانشگاه «Carnegie Mellon» انجام دادند این بود که متوجه شدند تنها راه بزرگ کردن ابعاد صفحه لمسی، بدون بزرگتر شدن اندازه کلی ساعت، توسعه صفحه لمسی، خارج از محدوده ساعت است. در نهایت دقیقاً همین کار را انجام دادند و حالا در نمونه‌های منتشر شده، درست مانند تصویر بالا، می‌بینیم که با توسعه صفحه لمسی به خارج از چارچوب فیزیکی ساعت، مچ دست کاربران را به یک صفحه لمسی بزرگ تبدیل کرده‌اند.
«SkinTrack»، عملکرد خارق‌العاده‌اش را مدیون حسگرهای تعبیه شده در کنار ساعت و حلقه‌ای است که روی دست کاربر بسته می‌شود. همه این موارد به کمک هم آمده‌اند تا کشیدن، ضربه زدن و حرکات دیگر دست را روی میدان لمسی توسعه یافته بر روی دست دیگرِ کاربر تشخیص دهند. این تکنولوژی به کاربران امکان استفاده از آپشن‌هایی را می‌دهد که فعال‌سازی آن‌ها در ساعت‌هایی با صفحه لمسی محدود به سطح نمایشگر غیرممکن است؛ مثل طراحی دیجیتال.
فرض کنید کاربری بخواهد عکسی را ویرایش کند یا روی آن چیزی بنویسد که با انگشت‌های بزرگ، آن هم در صفحه‌های لمسی محدود به قاب کوچک ساعت‌ها، غیرممکن است اما با وجود تکنولوژی «SkinTrack»، خیلی راحت می‌توان روی تصاویر مختلف طراحی و آن‌ها را ویرایش کرد.
طراحی و ویرایش تصاویر، یکی از پیش پا افتاده و ساده‌ترین آپشن‌های این تکنولوژی است. از دیگر مزایای آن می‌توان به مدیریت برنامه‌ها یا همان اپلیکیشن‌ها اشاره کرد. مثلاً کاربر خیلی راحت می‌تواند برنامه پخش آنلاین موسیقی و پادکست اسپاتیفای (Spotify) را روی آرنج، اسکایپ (Skype) را روی مچ و جیمیل (Gmail) را روی ساعد خودش بکشد و از همان قسمت‌ها، آن‌ها را کنترل کند.
AuraSense و صفحه لمسی بدون لمس!
لمسی!
جالب است بدانید SkinTrack اولین ساعت هوشمند مدرسه FIG نیست که ابعاد صفحه لمسی آن از قاب ساعت فراتر می‌رود. ساعت «AuraSense» برای ردیابی حرکات دست، حتی به حلقه دور دست هم نیازی ندارد. تنها، میدان‌های مغناطیسی اطراف انگشتان کاربران را شناسایی می‌کند. در بعضی از موارد، این ساعت خیلی هیجان انگیزتر و جذاب‌تر از SkinTrack و دنبال کردن حرکات دست است؛ اما متأسفانه امواج الکترومغناطیسی قدرتمندی ندارد و تنها با فاصله چند سانتی‌متری از ساعت، می‌توان از آن استفاده کرد. البته هردوی این ساعت‌ها آینده دستگاه‌هایی را به ما نشان می‌دهند که صفحه آن‌ها بسیار گسترده‌تر و فراتر از چارچوب فیزیکی آن‌ها است.
منبع: curiosity
