شاید روزی برف آفریقا را سفیدپوش کند، جنگ بر روی زمین پایان یابد و یا بشر قادر بر زندگی روی مریخ شود، اما تا روزی که فوتبال وجود دارد مردم از مقایسه ی بین مسی و رونالدو دست بر نخواهند داشت. کمتر کسی در دنیا وجود دارد که تا به حال نام این دو ابرستاره ی دنیای فوتبال به گوشش نخورده باشد. اگر در اینترنت جستجو کنید با دریایی از اطلاعات در مورد این دو بازیکن مواجه می شوید، از زندگی آن ها گرفته تا افتخارات شخصی و تیمی، همه به طور کامل و واضح ثبت شده و قابل دستیابی می باشند. اما بد نیست کمی هم از نظر علمی به بررسی ویژگی های فیزیکی، روحی، ذهنی و مهارت های این دو فوق ستاره اکنون فوتبال جهان مسی و رونالدو بپردازیم. در ادامه با نت نوشت همراه باشید.
مقایسه علمی مسی و رونالدو
چپ پاها با استعداد ترند!
تحقیقات نشان داده اند که بازیکنان چپ پا در دنیای فوتبال با استعدادتر و خلاق تر از راست پاها عمل می کنند. بازیکنانی که از پای چپ خود استفاده می کنند، در واقع نیمکره ی سمت راست مغزشان فعال تر است. برخی از وظایف نیمکره ی سمت راست مانند کنترل زبان بدن، خلاقیت و حفظ تعادل فیزیکی بدن است که عناصر بسیار مهمی برای یک بازیکن فوتبال می باشند. طبق تحقیقات چپ پاها ایده های خلاقانه تر و راه حل های بهتری در حین بازی دارند و از خلاقیت خود برای انجام حرکات جدید و ناگهانی برای دریبل زنی، زدن گل و دادن پاس استفاده می کنند. در واقع چپ پاها غیرقابل پیش بینی تر از راست پاها هستند و همین امر آن ها را در فوتبال خطرناک تر می کند. دلیل دیگری که وجود دارد این است که چون تعداد چپ پاها نسبت به راست پاها کمتر می باشد، مدافعان معمولا برای مقابله با دریبل زنی یک بازیکن راست پا آمادگی بیشتری دارند، چون معمولا جهت دریبل زنی بازیکن راست پا متفاوت از یک بازیکن چپ پا می باشد.
شاید به همین دلایل ژنتیکی است که مسی چپ پا در زمین فوتبال بسیار خلاق عمل می کند. دریبل های زیبا، پاس های دقیق و شوت های ناگهانی مسی قطعا کابوس هر مدافع و دروازه بانی هستند. به طور کلی می توان گفت که خلاقیت مسی در زمین فوتبال بی نظیر است. استعداد بالای مسی البته فراتر از این است که آن را فقط به حساب چپ پا بودنش بگذاریم! طبق برخی گمانه زنی ها، ضریب هوشی (IQ) لیونل مسی بالاتر از ۱۵۰ می باشد، یعنی اگر مسی به جای فوتبال به درس خواندن می پرداخت شاید باز هم می توانست همینقدر معروف شود، البته در قامت یک دانشمند!
اما رونالدو را هم می توان در زمره ی انسان های باهوش به حساب آورد. شاید خلاقیت مسی بیش از رونالدو باشد، ولی همه چیز خلاقیت نیست. یکی از فاکتورهای هوش، توانایی شخص برای وفق دادن خود با شرایط موجود است. رونالدو در ۲۲ سالگی فوق العاده چابک بود و دریبل های بی نظیری می زد، اما مشخصا با افزایش سن از چابکی بدن انسان کاسته می شود. به همین دلیل است که فوتبالیست های صرفا تکنیکی معمولا دوره ی اوج فوتبالی چندان بلندی ندارند. همه ی ما درخشش های بی نظیر امثال روبینیو و دنیلسون را به خاطر داریم که البته در سطح یک فوتبال دنیا دوام چندانی نداشتند. اما رونالدو هر روز بهتر از دیروز عمل می کند! رونالدو همیشه خود را با شرایط وفق می دهد. شاید رونالدو مانند قبل دریبل نزند و یا سریع نباشد، اما اگر شما اعتقاد دارید که او باهوش نیست باید عملکردش را در محوطه ی جریمه ی حریفان ببینید!
فیزیک بدنی؛ مسی و رونالدو ؟؟؟
باز هم از مسی شروع می کنیم، شاید مسی خیلی از موفقیت های امروزش را مدیون بیماری هورمونی کودکی هایش باشد! مسی که در کودکی از اختلال هورمون رشد یا GHD رنج می برد، برای درمان راهی اسپانیا شد و همان جا نظر مسئولان بارسلونا را جذب کرد. هرچند که او درمان شد اما باز هم قد او از ۱٫۷ متر فراتر نرفت. تحقیقات ثابت کرده اند که کوتاه قدها، مرکز ثقل بدنشان پایین تر است و در نتیجه می توانند تسلط بهتری بر روی پاها داشته باشند. مسی در هنگام دویدن، خیلی راحت بدن خود را به سمت پایین خم می کند، بدون اینکه به زمین بیفتد و با تسلط بالا بر روی توپ می تواند که حمل توپ را با زدن ضربات آرام و سریع انجام دهد، در نتیجه توپ از پاهایش فاصله ی زیادی نمی گیرد و می تواند بهتر دریبل بزند. مسی طوری توپ را به حرکت در می آورد که انگار به پایش چسبیده است!
شرایط بدنی برای رونالدو اما کاملا متفاوت است. قدرت، سرعت و انعطاف پذیری بالا همه و همه در این بازیکن جمع شده اند. بدن سازان حرفه ای می دانند که نگه داشتن عضلات برای مدت طولانی در چنین سطحی چه مقدار دشوار می باشد، اما رونالدو سال هاست که بدن خود را در فرم کنونی نگه داشته است.
درصد کل چربی بدن برای ورزشکاران حرفه ای عددی بین ۷ تا ۱۰ درصد می باشد. درصد چربی بدن رونالدو ۷ درصد می باشد که از این حیث او را می توان با دوندگان حرفه ای مانند یوسین بولت مقایسه کرد. همین درصد چربی پایین به او اجازه ی داشتن عضلات قدرتمند و تفکیک شده در کنار چابکی بالا را می دهد.
رونالدو در ساخت عضلات پایین تنه ی بدن خود هم به خوبی عضلات بالاتنه عمل کرده است. شوت های قدرتمند و پرش های بلند او از عضلات قدرتمند چهار سر و همسترینگ او نشئت می گیرند. رونالدو توانست در بازی لیگ قهرمانان در مقابل منچستریونایتد در ارتفاع ۲٫۹۳ متر از سطح زمین با سر به توپ ضربه بزند و آن را گل کند، ارتفاعی که فقط ۱۲سانتی متر پایین تر از یک سبد بسکتبال است. پرش رونالدو بالاتر از میانگین پرش یک بازیکن NBA در طول انجام مسابقات بسکتبال حرفه ای امریکا بود. اوج زیبایی پرش های بلند او در بازی با یوونتوس نمایان شد که او توانست در ارتفاع ۲٫۳۸ از سطح زمین با ضربه ی برگردان توپ را گل کند. شوت های قدرتمند رونالدو هم به خوبی نمایانگر قدرت عضلات او می باشند. علاوه بر عضلات قوی، مهارت بالای شوت زنی رونالدو را می توان ناشی از سخت کوشی او دانست. شوت های قدرتمندی که ناگهان از ارتفاع توپ کاسته می شود و در زیر طاق دروازه فرود می آید. نظیر این شوت ها را قبلا سوباسا اوزارا در کارتون فوتبالیست ها می زد!
علاوه بر همه ی این ها، رونالدو دارای قلب بسیار قدرتمندی هم می باشد! استارت فوق العاده ی او در نیمه ی دوم داربی مادرید (۵ سال پیش) و طی ۹۶ متر در ۱۰ ثانیه در زمانی که بدن اکثر بازیکنان کم کم خسته می شود گواه این مدعاست. رونالدو قبل از این استارت حدود ۷ کیلومتر در زمین دویده بود! شاید بخاطر همین دلایل است که طرفداران رونالدو او را بازیکن کامل تری نسب به مسی می دانند.
رونالدو همیشه برمی گردد!
شاید تصویری که رسانه ها از کریستیانو رونالدو به ما نشان داده اند همیشه تصویر یک انسان خودخواه بوده است، اما بهتر است بین مغرور بودن و خودخواه بودن تفاوت قائل شویم. به نظر من رونالدو مغرور است! او همیشه بیشتر می خواهد، و برای رسیدن به هدفش تلاش می کند. همین روحیه ی قوی باعث مطرح شدن این جمله ی معروف شده است که: رونالدو همیشه بر می گردد و جواب منتقدانش را می دهد!
هرچند که لئوی افسانه ای بارها و بارها در بازی های سخت ناجی تیم خود شده است، اما به نظر می رسد که مسی دارای شخصیتی است که در مقابل انتقادها به خوبی رونالدو عکس العمل نشان نمی دهد. پس از خراب کردن پنالتی در فینال کوپا آمریکا که باعث از دست رفتن قهرمانی برای آرژانتین شد، مسی در جواب منتقدانش تصمیم گرفت که به صورت مقطعی از تیم ملی خداحافظی کند. البته مسی در سال های فوتبالش تا الان کم فراز و نشیب عمل کرده که این امر می تواند ناشی از روحیه ی بالای او باشد.
در کل، می توان گفت که رونالدو تاثیر مثبت بیشتری از نظر روحی بر روی هم تیم هایش دارد. این امر را چه در سطح ملی و چه در سطح باشگاهی می توان مشاهد کرد. همانطور که دیشب در بازی بارسلونا مقابل رم مشاهده کردیم، مسی گاهی می تواند حتی کم روحیه تر از هم تیمی هایش عمل کند.
حرف آخر
مسی و رونالدو هر دو به عنوان نمادهای یک نسل از فوتبال برای همیشه در تاریخ ثبت خواهند شد. هرچند که طرفداران هر کدام از این دو بازیکن اصرار به بهتر بودن بازیکن محبوب خود دارند، ولی شاید هیچگاه نتوان به درستی این دو سوپراستار دنیای فوتبال را با یکدیگر مقایسه کرد. مسی سرشار از استعداد ذاتی فوتبال است، گویی که فوتبال سرتاسر وجودش را فرا گرفته است. در آن طرف قضیه، رونالدو مظهر سخت کوشی و تلاش بی حد وحصر است که با جاه طلبی فوق العاده اش توانسته خود را در سطح بهترین فوتبالیست های تاریخ جای بدهد. همچنین از نظر بسیاری از کارشناسان دنیای فوتبال سبک بازی این دو قابل مقایسه نیست. با توجه به مطالب گفته شده و آنچه که از افتخارات این دو می دانید، نظر شما چیست؟ کدام یک بهتر هستند؟ آیا هر دو به یک اندازه خوب می باشند؟ با کامنت های خود ما را هم در جریان بگذارید!
چرتو پرت. اخه چه ربطی داره کی گفته اگه مسی درس میخوند دانشمند میشد. اخه چه ربطی داره؟؟؟ استعداد فوتبالی چه ربطی به دانشمند شدن داره !!!
رونالدو بافاصله زیاد بهترین بازیکن فوتبال تمام تاریخ هست مسی هم اگه توپ طلای بیشتری داره فقط بخاطر طرفداری ازرژیم اسقاطیل هست وبس وگرنه رونالدو هم اگر مثل مسی طرفداری اسرائیل میکردالان بالای ده تا توپ طلا داشت