لویی فردیناند سلین و سبکی عصبی و بد دهان به نام سلینی
لوئی فردینان دتوش با نام مستعار سلین نویسنده ی فرانسوی متولد سال ۱۸۹۴ در حومه ی پاریس است که امروز به عنوان آخرین نویسنده کلاسیک ادبیات فرانسه ستوده می شود. او که از ادبیات نوشتاری خارج شده و به زبان محاوره با مخاطبش سخن می گوید، لحن خود را تغییر داده و سبک سلینی را برگزیده است. حتی گاهی اوقات به زبان خشن کوچه و بازار پناه می برد.
لوئی فردینان دتوش با نام مستعار سلین که اغلب او را با نام لویی فردیناند سلین می شناسند، نویسنده ی فرانسوی متولد سال ۱۸۹۴ در حومه ی پاریس است که امروز به عنوان آخرین نویسنده کلاسیک ادبیات فرانسه ستوده می شود. او که از ادبیات نوشتاری خارج شده و به زبان محاوره با مخاطبش سخن می گوید، لحن خود را تغییر داده و سبک سلینی را برگزیده است. حتی گاهی اوقات به زبان خشن کوچه و بازار پناه می برد. می خواهد با عجله و بی درنگ هر چه بر سرش آمده با خواننده در میان بگذارد، از کش مکش های درونی، رنج و عذاب زندگی بگوید و چه بسا مشاجره کند. در نظر او، ادبیات نوشتاری و قوانین نگارش چیزی نیستند جز عوامل دست و پاگیری که مانع از انتقال راحت و بی دردسر کلام می شوند. پس او خود، این واسطه ی میان نویسنده و خواننده را از پیش بر می دارد تا بتواند آن طور که دلش می خواهد سخن بگوید. از زبان محاوره و کلمات آرگو استفاده می کند و حتی گاهی اوقات لغت جدید می سازد. استفاده از کلمات آرگو و گاهی فحش و ناسزا باعث می شود تا منتقدان از او به عنوان نویسنده ی بی نزاکت و بد دهن یاد کنند چرا که این زبان تا آن زمان در ادبیات نوشتاری استفاده نشده بود و به دلیل استفاده ی گدایان از آن، هیچ گاه نمی توانست پایه و اساس یک نوشته ی ادبی باشد. سلین اولین کسی بود که این زبان را وارد حوزه ادبیاتی و آن هم رمان کرد.
بیشتر بخوانید: مروری بر زندگی چارلز بوکوفسکی
لویی فردیناند سلین ۱۹۶۱ – ۱۸۹۴
لویی فردیناند سلین و سبکی به نام سلینی
آرگو مختص زبان فرانسه است و زبان محاوره نیز در هر زبان، قوانین و قاعده های خاص خودش را دارد. علاوه بر این، سلین همان طور که خود نیز بارها به آن اشاره داشته، در جای جای نوشته هایش از ساخت کلمات جدید مضایقه نکرده است. هر جا که احساس می کرد منظورش را با ساخت یک کلمه ی جدید، بهتر می تواند بیان کند، بی درنگ دو کلمه را با هم ادغام کرده یا ابتدای فعلی را به انتهای اسم دیگری چسبانده، یا حتی حروف یک کلمه را به راحتی حذف کرده و گاهی اوقات ضمیر اول شخص را با فعل دوم شخص به کار برده است. همین باعث شده است که به گفته ی مترجمان، این ابداعات زبانی را بسیار سخت بتوان به زبان فارسی برگرداند.
بیشتر بخوانید: مروری بر زندگی ونسان ونگوگ ؛ شور زندگی به روایتِ یک جوان پست امپرسیونیست
سلین در پاسخ به منتقدانش گفته است: «آرگو، بازتاب نفرت است، این نفرت است که آرگو را می سازد. آرگو ساخته شده تا حس واقعی فلاکت و بدبختی را نشان دهد.» منتقدان معتقدند که سلین نه تنها سبک خاصی نداشت بلکه کار شاقی هم نکرده است چرا که همان طور که حرف می زند، می نویسد. اما سلین به شدت به سبک خود اعتقاد داشت و تقریباَ در تمام مصاحبه هایش یادآوری می کرد که صاحب سبک است.
دیگر هنرهای سلین این است که تقریباَ بیشتر جملاتش حداقل دو یا سه معنی می دهد. جالب آن که هر دو سه معنی هم با فضای آثارش تناسب دارد. کلمات آرگویی هم که او به کار برده و هیچ معنی ایی را در زبان فارسی نمی توان برای آن ها پیدا کرد، کم نیستند. مجموعه ی این حذف ها، چند معنی ها، ادغام ها، جا به جایی ها و آرگوها و …، سبک و زبان منحصر به فرد سلین را تشکیل داده اند. او در مصاحبه ای با مجله ی اکسپرس در سال ۱۹۵۷ میلادی از علاقه اش به این بازی صحبت کرده است: «من برای خودم سبک دارم، می شود گفت که مالیخولیای سبک دارم، منظورم این است که از دست کاری لذت می برم… خدای من! داستان وابسته است، ضمیمه ی کار است، سبک است که آدم را مجذوب می کند.»
بیشتر بخوانید: ریچارد براتیگان مروری بر زندگی و آثار
بیشتر بخوانید: زندگینامه رشید طه به بهانه درگذشت زود هنگامش، به کجا سفر می کنی…
لویی فردیناند سلین ۱۹۶۱ – ۱۸۹۴
من
۱۱ مهر ۱۳۹۸ at ۱۹:۲۱
http://amirgharbifard.blogfa.com/post/33