نور خورشید که ما همین لحظه درک می کنیم، احتمالا ۵۰ میلیون سال عمر دارد!
نور خورشید با سرعت ۱۸۶ هزار و ۳۸۸ مایل بر ثانیه حرکت می کند. و به طور متوسط زمین ۹۲٫۹۶ میلیون مایل با خورشید فاصله دارد. اگر بخواهیم آن را با عدد حساب کنیم، حدود ۸٫۳۱ دقیقه از زمانی که نور خورشید را ترک می کند تا به زمین برسد، طول می کشد و نکته تعجب آور این است که اگر خورشید ناپدید شود، ما هشت دقیقه متوجه این موضوع نمی شویم.
این را همه می دانند که هیچ سرعتی بالاتر از سرعت نور وجود ندارد. اما در این بین چیزی وجود دارد که ممکن است شما از آن خبر نداشته باشید، نوری که به زمین می رسد ممکن است در مرکز خورشید ۵۰ میلیون سال قبل ایجاد شده باشد!
نور خورشید با سرعت ۱۸۶ هزار و ۳۸۸ مایل بر ثانیه حرکت می کند. و به طور متوسط زمین ۹۲٫۹۶ میلیون مایل با خورشید فاصله دارد. اگر بخواهیم آن را با عدد حساب کنیم، حدود ۸٫۳۱ دقیقه از زمانی که نور خورشید را ترک می کند تا به زمین برسد، طول می کشد و نکته تعجب آور این است که اگر خورشید ناپدید شود، ما هشت دقیقه متوجه این موضوع نمی شویم. و اما تعجب آور تر این می باشد که امواج مشابه ای از نور در طی ده ها هزار (و یا حتی میلیون ها) سال پیش از مرکز خورشید در حال حرکت هستند. برای روشن موضوع در ادامه مطلب همراه نت نوشت باشید.
شعاع خورشید حدود ۴۳۲۰۰۰ مایل (۶۹۵۰۰۰ کیلومتر) است – مسافتی که نور ظرف چند ثانیه می تواند از آن عبور کرده و تغییر کند. اما در داخل خورشید، فوتون ها یا ذرات نور، پیوند مستقیمی با هم ندارند، بنابراین این امر طولانی تر می شود. در عوض، مسیری را طی می کنند که به آن “راه رفتن مستی” یا drunkard’s walk می گویند. مردی را تصور کنید که زیادی نوشیده و نمی تواند روی یک خط مستقیم راه برود. او بر یک تیرک چراغ خیابانی تکیه می کند و فقط می خواهد به آن یکی تیرک برسد. اما هر بار که گام بر می دارد، در یک مسیر تصادفی قرار می گیرد. برای محاسبه این که چقدر طول می کشد تا او به مقصد خود برسد، شما تعداد گام هایی را که او به طور معمول بر می دارد (بگذارید بگوییم ۱۰) را به توان ۲ برسانید. بنابراین پس از ۱۰۰ گام پیچ و خم دار، او در نهایت به مقصد بعدی خود می رسد. بدین سان هر فوتون از هسته خورشید به سمت نور کره خود حرکت می کند.
نور خورشید ی که ما آن را احساس می کنیم ممکن است ۵۰ میلیون سال عمر داشته باشد
نور راهی پیدا می کند
اما قطب های نور فراوانی در خورشید وجود ندارند، و یا اطلاعات زیادی در مورد آنها وجود ندارد. پس واقعا در آنجا چه می گذرد؟ همه چیز از هسته آغاز می شود، جایی که میلیاردها اتم هیدروژن به یکدیگر برای تولید هلیوم متصل می شوند. این فرایند دو نوع ذره ایجاد می کند: نوترینو، یک ذره بنیادی است که که با مواد فیزیکی ارتباط ندارد، و اشعه های گاما؛ فوتون هایی با انرژی بالا هستند که با مواد ارتباط برقرار می کنند. نوترینوها بدون هیچ مشکلی از طریق خورشید انتشار می یابند، اما هر بار که پرتوهای گاما با یک اتم برخورد می کنند، در یک جهت تصادفی جذب می شوند و دوباره منتشر می شوند.
اگر شما در حال تحقیق در مورد اینکه به طور متوسط چه مدت طول می کشد تا یک فوتون از هسته خورشید به ما می رسد، می باشید، شما از شانس خوبی برخوردار نیستید. زیرا پاسخ همیشه مبهم است و از حدود ۱۰ هزار تا ۵۰ میلیون سال متغیر می باشد. به یاد داشته باشید این یک پیاده روی مستانه است. در واقع انجام چنین محاسبه ای بسیار پیچیده خواهد بود و استفاده زیادی نخواهد داشت، بنابراین هیچ کس انرژی زیادی برای آن صرف نکرده است. اما همه این ها بستگی به فوتون های مست ما دارد. اگر این فاصله یک سانتیمتر باشد، فوتون آن را به ۵۰۰۰ سال نجومی تبدیل خواهد کرد. اما اگر یک نیم میلیمتر باشد، سفر نیم میلیون سال طول خواهد کشید. تا زمانی که دقیقا میزان تراکم یا چگالی آن را در هسته ندانیم، ما هرگز به پاسخ مطمئنی دست پیدا نمی کنیم.
منبع: curiosity.com
