کایروپراکتیک , معجزه درمان بر پایه علم یا ایمان
این روزها در کنار سایر روش های درمانی که به کمک پزشکی آمده است، نام کایروپراکتیک را زیاد می شنویم. هر چند بسیاری هنوز با این روش درمانی آشنا نیستند. در نت نوشت امروز یه شما می گوییم که کایروپراکتیک چیست و تاثیر معجزه گر آن در درمان خواهیم گفت.
این روزها در کنار سایر روش های درمانی که به کمک پزشکی آمده است، نام کایروپراکتیک را زیاد می شنویم. هر چند بسیاری هنوز با این روش درمانی آشنا نیستند. در نت نوشت امروز یه شما می گوییم که کایروپراکتیک چیست و تاثیر معجزه گر آن در درمان خواهیم گفت.
دی دی پالمر بنیانگذار کایروپراکتیک
کایروپراکتیک از کجا شروع شد!
دی دی پالمر که خودش دوست داشت «پدر پیر» صدایش کنند معتقد بود نمی توان با جلد یک کتاب در مورد آن قضاوت کرد. ولی او داستان های زیادی برای گفتن داشت. پیش از این او درمانگری معنوی در باغ قرن نوزدهمی بود و روش درمانی اش آهنرباها بودند. ولی وقتی دکتر جیم اتکینسون Dr. Jim Atkinson را در سال ۱۸۹۵ ملاقات کرد روش درمانی اش تغییر کرد. دکتر اتکینسون به دی دی پالمر توضیح داد که درمان نادرست چگونه باعث بدتر شدن بیماری و حتی شروع بیماری های دیگر می شود.
ولی یک چیز عجیب بود. دکتر اتکینسون ۵۰ سال پیش از این مکالمه با پالمر فوت کرده بود. مثل داستان ارواح که زیاد فیلم در مورد آن ساخته اند، دکتر ۵۰ سال پس از مرگش به روشی متافیزیکی با پالمر از یک روش درمانی بدون دارو صحبت کرده بود.
هر چه بود دکتر اتکینسون به پالمر کمک کرد تا طبی را به نام کایروپراکتیک بنیان نهد. پالمر آهنرباها را کنار گذاشت و دستانش را به کار گرفت تا هاروی لیلارد ناشنوا را درمان کند. سه روز طول کشید تا پالمر با ماساژ و زدن ضربه هایی بر ستون فقرات بیمار شاهد معجزه کایروپراکتیک و برگشتن شنوایی لیلارد باشد.
علم یا ایمان ؛ درمانگر یا معجزه گر
در ابتدای راه کایروپراکتیک برای زنده ماندن تقلا می کرد. جنگ از ایالت آیوا شروع شد. جایی که پالمر به دلیل نداشتن مدارک پزشکی درمان تجویز کرده بود. این بود که او را به زندان انداختند. بعد از آزادی محل کارش را به پسرش فروخت و به ایالت سرسبز کالیفرنیا کوچ کرد. آن جا هم دوباره سنگ اندازی ها شروع شد. برای آن که بتواند کایروپراکتیک را قانونی کند دو راه بیشتر نداشت.
یا باید از نظر علمی ثابت می کرد که این روش درمانی اساس پزشکی و علمی دارد یا آن که باید با استفاده از دین و مذهب آن را به جامعه می قبولاند. خوشبختانه راه علمی موفق شد. در سال ۱۹۲۲ کایروپراکتیک در کالیفرنیا قانونی و تمام زمینه های لازم برای گسترش و آموزش آن فراهم شد. در این زمان دیگر کایروپراکتیک بخشی از علم پزشکی محسوب می شد و کایروپراکتر ها می توانستند خود را دکتر بنامند.
درست یا غلط نزدیک به یک قرن است که کایروپراکتیک روش درمانی بدون هیچ تغییری به حیات خود ادامه داده است.
هنوز هم جنبه مذهبی و ایمانی آن که در سال ۱۹۱۱ توسط پالمر یا پدر پیر شروع شد حفظ شده است. پالمر با احساس خاصی درباره همکاری خودش و کلیسا برای این روش درمانی نوشت. این همکاری او را از پرداخت مالیات معاف کرد.
او که از تسلط کلیسا بر علم می ترسید نظراتی برای هدایت این علم بیان کرد. از جمله این که اعلام کرد بهتر است کلیسا هر چه بیشتر از علم دور باشد و پسرش بی. جی هدایت آموزش و گسترش کایروپراکتیک را به عهده بگیرد. او می دانست به هر حال باید با کلیسا همکاری کرد ولی اعتقاد داشت اصول کایروپراکتیک هر چند با الهام از یک روح به او انتقال داده شده است ولی باید با روش علمی مدیریت شود.
کایروپراکتیک و درمان های امروزی
امروزه کایروپراکتیک به عنوان طب مکمل گسترش روزافزونی پیدا کرده است. روشی خاص ماساژ بر روی ستون فقرات، تاندون ها و رباط ها و بهبود دادن حرکات استخوانی. در آمریکا در حال حاضر یکی از روش های درمانی متداول است که با در نظر گرفتن جنبه معنوی و ایمانی اش در بعضی از کلینیک ها از کریستال هم استفاده می شود که اعتقاد دارند اثرات درمانی بسیاری دارد.
کایروپراکتورها با ایجاد فشار روی یک یا گروهی از مفاصل بدن فقط از دستان خود استفاده می کنند. این روش درمان برای تنظیم یا نوعی جا انداختن استخوان ها برای درمان و کارکرد بهتر آن ها انجام می شود. با این روش درد یا گرفتگی مفاصل و عضلات از بین می رود و عملکرد سیستم عصبی مرکزی بهبود می یابد. کایروپراکتورها چند کار را در کلینیک برای بیمار انجام می دهند:
- با دست روی نقاطی خاص بخصوص ستون فقرات بیمار فشار وارد می کنند.
- نرمش هایی به او یاد میدهند.
- به بیمار آموزش می دهند هنگام انجام کارهای روزانه چگونه بدنش را در حالت درست قرار دهد.
- از دارو استفاده نمی کنند ولی مشاوره تغذیه ای می دهند.
حالا دیگر کایروپراکتیک به اندازه فیزیوتراپی برای درمان بیماری های مفصلی و استخوانی یکی از روش های خوب درمانی محسوب می شود بدون آن که شخص نیاز به خوردن یا تزریق داروهای شیمیایی باشد.
منبع: curiosity.com
